Part 16

4.1K 265 3
                                    

Zawgyi
~~~

မနက္ျဖန္သည္ ေသာ္ေသာ္ႏွင့္သူသူတို႔ရဲ႕ '1 month anniversary'ေန႔ေလးျဖစ္ပါသည္။ဒီၾကားထဲဒိတ္မယ္ဆိုၿပီးမဒိတ္ျဖစ္ၾကေသးဘဲ မနက္ျဖန္ေတာ့ထူးျခားတဲ့ေန႔ေလးမို႔ သူမတို႔ဒိတ္ဖို႔လုပ္ထားၾကသည္။

ေတာ္ၾကာ'သူသူ'ေမ့ေနမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး 'ေသာ္ေသာ္'ကညက်ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။

"မနက္ျဖန္ေတြ႔ၾကမယ္ေနာ္"

"ေသာ္ေသာ္ တကယ္လာမွာလားဟင္"

(ခ်ိန္းတိုင္းပ်က္ေနေတာ့ 'သူသူ'ကအားမ႐ွိတဲ့ေလသံေလးနဲ႔ေမးလိုက္သည္)

"ေသာ္ေသာ္ တကယ္လာမွာပါ...ဘာလို႔လဲ.'ေသာ္ေသာ္'ကတိဖ်က္တာမ်ားေနလို႔ မယံုေတာ့ဘူးလား"

"မဟုတ္ပါဘူး...'သူသူ'ကဒီအတိုင္းပဲေမးလိုက္တာပါ"

"မနက္ျဖန္က 'ေသာ္ေသာ္'တို႔ရဲ႕အေရးပါတဲ့ေန႔ေလးမဟုတ္လား...'ေသာ္ေသာ္'မျဖစ္မေနလာမွာေပါ့...ဒီတစ္ခါေသခ်ာေပါက္လာမွာ.'ေသာ္ေသာ္'ကတိေပးတယ္ေနာ္...အလုပ္ေတြကို 'ေမာင္ဘုန္း'နဲ႔အကုန္လႊဲခဲ့မွာ"

"တကယ္လို႔ မ်က္ျမင္သက္ေသေတြကလွမ္းဖုန္းဆက္ရင္ေကာ?"

"သူတို႔ဆက္လဲမကိုင္ပါဘူး...မနက္ျဖန္က်ရင္ ဖုန္းကိုစက္ပိတ္ထားမွာ"

('သူသူ'ေက်နပ္သြားၿပီေလ)

"ဒါေပမယ့္ 'ေမာင္ဘုန္း'ကိုမနက္ခင္းမွာစရာ႐ွိတာေတြမွာရဦးမွာမို႔လို႔ ေန႔လည္မွ'သူသူ႔'ဆီေရာက္မယ္ေနာ္...႐ုပ္႐ွင္ကို ေန႔လည္ပြဲပဲၾကည့္ၾကတာေပါ့"

"အင္း...႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ၿပီးရင္ မုန္႔ေတြစားၾကမယ္ေနာ္"

"သေဘာပါ႐ွင့္....ဒါဆို အိပ္ေတာ့ေနာ္.မနက္ျဖန္မွေတြ႔မယ္"

"ေသာ္ေသာ္..."

"အင္"

"ေသာ္ေသာ့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္"

'သူသူ'ကေတာ့ေျပာၿပီးရင္ဖုန္းခ်သြားၿပီ။သူမခ်စ္တယ္ေျပာတိုင္း ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးက်န္ခဲ့သူကေတာ့'ေသာ္ေသာ္'ပါပဲ။အခုလဲ သူ႔ခုတင္ေပၚမွာအသက္႐ွဴ ဖို႔ေတာင္သတိမရဘဲ 'ေသာ္ေသာ္'ဖုန္းႀကီးကိုင္လ်က္႐ွိပါေသးသည္။

Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+ZawWhere stories live. Discover now