တစ္အိမ္လံုးမွ ၃ေယာက္တည္း႐ွိတာကို ႀကီးႀကီးနဲ႔ဦးအာကာမ႐ွိရင္ ဒီကေလးတစ္ေယာက္တည္းေပါ့။
"သမီးငယ္...နားလိုက္ဦး။သားငယ္...မင္း မမ စားဖို႔ တစ္ခုခု လုပ္ထားေပးလိုက္ေနာ္။ေမေမလည္း ခဏ နားခ်င္လို႔''
"ဟုတ္ကဲ့..ေမေမ။သား စီစဥ္ထားလိုက္မယ္။မမ ေအးေဆးနားပါခင္ဗ်''
အထူးအဆန္းေတြခ်ည္းပဲ ၾကားေနရသလိုပင္။မိန္းကေလးျဖစ္သည့္ မိုးရိပ္က သက္ေတာင့္သက္သာေနရသေလာက္ ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ တစ္အိမ္လံုးကိစၥ သူမသိတာမ႐ွိသေလာက္ပင္။ထားပါေလ၊လူလည္းပင္ပန္းလာတာမို႔ ႀကီးႀကီးတို႔သားအမိထြက္သြားသည္ႏွင့္ ကုတင္ေပၚပစ္လွဲခ်လိုက္သည္။အျပင္ကျပန္လာတိုင္း ပါပါးေဖ်ာ္ေပးတတ္သည့္ အသီးေဖ်ာ္ရည္ေလးသတိရမိသား။ႀကီးႀကီးကေတာ့ မိုးရိပ္ဘာႀကိဳက္တတ္လဲ ဘယ္သိပါ့မလဲ။
အခန္းထဲေနတာၾကာေတာ့လည္း လူကအဆင္မေျပ။ျခံထဲ ဆင္းၾကည့္ခ်င္သည့္စိတ္ႏွင့္ အျပင္ကိုထြက္လိုက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဦးအာက laptopတစ္လံုးျဖင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနၿပီး ႀကီးႀကီးကေတာ့ အခန္းထဲအိပ္ေနပံုရသည္။မီးဖိုခန္းဘက္က အသံအခ်ိဳ႕က နားထဲဝင္လာတာမို႔ ေျခလွမ္းေတြကို ထိုေနရာဘက္ဦးလွည့္လိုက္သည္။Apron ဝတ္ရက္သား အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ အငယ္ေကာင္။ကေလးဆိုေပမဲ့လည္း အေနာက္ကၾကည့္လ်ွင္ လူပ်ိဳေပါက္ထက္ပင္သာလြန္ေနေလၿပီ။
"မမ...လာေလ။မမ ဘာႀကိဳက္မွန္းမသိလို႔ သား.ၾကက္ဥေပါင္းေပးေနတာ။အဆင္ေျပလား''
"ေျပပါတယ္။ဒါနဲ႔ မင္းက ဟင္းလည္း ခ်က္တတ္တာပဲလား''
မိုးရိပ္အေမးက ဘာမ်ားရယ္စရာပါသြားပါလိမ့္။
"တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ ႐ွိပါေသးတယ္။ေမေမက အကုန္သင္ထားတာ။မလုပ္ခ်င္လို႔သာ ႐ွိရမယ္။မလုပ္တတ္လို႔မရဘူးတဲ့။ၿပီးေတာ့ ေမာင္ေလး ကိုယ္တိုင္လည္း ဝါသနာပါတယ္ေလ။.ျမည္းၾကည့္...မမ''
ႏႈတ္ခမ္းဝေရာက္လာေသာ ၾကက္ဥတစ္ဇြန္းက ပါးပါးလုပ္ေပးေနက်ႏွင့္မတူေသာ္လည္း အရသာေတာ့ တစ္မ်ိဳးေကာင္းေနသည္။
"ေကာင္းတယ္။ဒါနဲ့ ဟိုတစ္ခါ လာတုန္းကေတာ့ မင္းခ်က္တာ မေတြ႔ပါဘူး''
BẠN ĐANG ĐỌC
ခ်စ္ျခင္းအသေခ်ၤ (ချစ်ခြင်းအသချေၤ)
Lãng mạnသမီးေလးနဲ႔ အေဖႏွစ္ေယာက္တို႔ရဲ႕မိသားစုေလးတစ္ခုမွာ ျဖစ္တည္လာမဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔အတူ ေျဖ႐ွင္းရမဲ့ အခက္အခဲေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီ ေရးခဖြဲ႔ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္သာ...ဒီလိုမိသားစုေလး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေလးနဲ႔ေပါ့..... စတင္သည့္ရက္..17.2.202...
အပိုင္း ၃၃ (Z & U)
Bắt đầu từ đầu
