KARANLIK #wattys2020

-26-

Bölüm Şarkısı: mutsuz kız- Jan Soykök💞

Keyifli okumalar yavrumlar💙
Lütfen yorum yapın ve vote verin🙏🏻🙏🏻
•
•

"Senin belanı sikerim orospu çocuğu!" Eren biranda bağırıp Arın'a doğru atılınca Eren'i çekmeye çalıştım.

Arın, sinirle Eren'e doğru gelmeye çalışınca Demir abim bağırdı.

"Bi' durun lan! Benim kardeşim içeride o siktiğimin makinasına bağlı bir şekilde dururken sizin burada kavga etmenizi dinleyecek değilim."

Eren, ters bir şekilde baktı.

Abimi seviyordu ama sinirlendiği zaman gözü kimseyi görmüyordu şimdi olduğu gibi.

Doğa Mercan

Soğuk.
İliklerime kadar işleyen yakıcı soğuk.

Karanlık bir arabanın karanlık soğuğundayım.

"Doğa!" Adımı sesleniyor birisi. Bağırmak için ağzımı aralıyorum.

Kurtarın beni!

Doğrulmaya çalışıyorum.

Hareketimin geri dönüşü karnımdaki ağırlık ve dayanılmaz acı oluyor.

Gözlerim refleksle karnıma kayınca dudaklarımdan bir çığlığın kopmasına fırsat veriyorum.

Karnıma giren kapı, sızan kanlar...

"DOĞA!" Bir kez daha adımı duyuyorum.

Karnımdaki kapı ve kanla ıslamış koltuk dikkatimi dağıtıyor.

Anneme bağırmak istiyorum beni rahatlatması için babama koşmak istiyorum beni kurtarması için.

Başımı kaldırıyorum. Annemin boş bakan yeşil gözlerini görüyorum.

Bir kez daha feryat ediyorum.
Karnıma giren kapı ya da herhangi bir şey umrumda değil. Annemi istiyorum.

Annemin gözlerinin böyle bakmasından korkuyorum.

İçimdeki küçük kız ağlıyor, ağlıyor kendini dövüyor.

Dışımdaki ben bir şey yapamıyorum.

"Anne ölme. Anne lütfen ölme. Anne bana böyle bakma. Çok özür dilerim anneciğim!"

Nefes nefese uyandığımda korkuyla etrafıma baktım.

Düzenli bir şekilde duyduğum rahatsız edici bip bip sesine kulaklarımı kapatmak istedim.

Kâbusum aklıma geldiğinde karnıma saplanan acıyla beraber elim karnıma gitti.

Üzerimdeki iğrenç mavi rengindeki hasta elbisesi yüzünden karnımı göremesem de karnımdaki izin pürüzünü ellerimde hissedebilmiştim.

Karnımda bir yara olduğunu biliyordum nedenini bilmediğim bir yara.

Karnımın sol tarafından sol göğsüme uzanıyordu. Bu yaramın bana kazada olduğu söylenmişti.

O günü hatırlıyordum.

Komadan yeni uyanmıştım.

Babaanem evde bana hazırladıkları hastane gibi kokan o odaya girdi.

Karnıma sarılı bir şey vardı. Karnımdan sol göğsüme uzanan bir kağıt.

"Yavrum, iyi misin?" Yatağımın yanındaki koltuğa oturdu.