GÖLGE (SAYE)

Bölüm 5: Gece Lambaları🌟

'Benliği karanlığa gömülmüş küçük bir kızın, karanlık korkusu ile sığındığı en büyük aydınlığıydı gece lambaları...'

Üzerime çöken yorgunluk hissiyle, gözlerimi kurumuş boğazımın acısıyla açtım.Zihnimde hayal meyal hatırladığım sahneler gerçekleşirken üzerinde uyuduğum yatağın ve uyandığım yerin, daha önceden kaçmaya çalıştığım oda olduğunu farkettim.
Kolumda hissettiğim uyuşukluk hissinin sebebi muhtemelen serum takılmasından kaynaklanıyordu.Gücümü toparlamaya çalışarak ayaklanırken gözüme ilişen gece lambası ile durakladım.Kucağında kırmızı kalp taşıyan küçük bir melek biçimli gece lambası ile içime akan sıcaklık arttı.

Gece lambaları...
Çocukken karanlıktan çok korktuğum zamanlarda, babamın baş ucuma koyduğu minik kahramanlarım.
'Karanlık ne kadar korkutucu olursa olsun, küçük aydınlıklara tutunarak ilerlemeyi bilmelisin meleğim' diyen babamın hatırası zihnimde dolaşırken, yin e gözlerimin dolmasına engel olamadım.
Gözyaşlarım usul usul akarken uzanıp gece lambasını kucağıma aldım.

İçerisinde bulunduğum duygu yüklü havanın kapı sesi ile dağılmasıyla irkildim ve elimdeki lambayı hemen yerine bıraktım.

İçeriye girip bana doğru yönelenin bir kadın olduğunu görünce içim bir nebze bile olsa rahatladı.
Ayağındaki topuklu ayakkabılarının sesi, attığı her adımda parkelerin üzerinde oluşturduğu yankıyla, ortamdaki sessizliğin bozulmasına neden oluyordu.
Uzun boylu ve sarışın olan kadın 25 yaşlarında görünüyordu.Yaşını almış alımlılığıyla kadın, bir o kadar da güzeldi.

Yatakta, yanıma sessizce otururken:
'Nasıl hissediyorsun canım?' diye sordu.

İçimdeki huzursuzluk ile;
'Buraya nasıl geldim, siz kimsiniz?' diye endişeyle solumadan edemedim.

'Korkma güvendesin canım.İki gün önce bir pansiyonda başına talihsiz bir kaza geldi.'

Söyledikleri ile zihnimde dolanan kötü anılarım ile dehşete kapıldığımda;

'En ss-on o adamın iğrenç nefeslerini suratımda hissediyordum.Bana bir zarar vermedi değil mi, dokunmadı bana değil mi?' titreyen ellerimi nereye koyacağımı bilemezken uzanıp onları tutan sıcak eller karşımdaki kadına aitti.

'Merak etme canım.Olayın yaşandığı sırada oradan geçen biri sesini duyup içeri dalmış.Ben ve kuzenim de yoldan geçerken kalabalığı farkederek oraya geldik.Korku etkisiyle bayıldığın için polislerden yardımcı olmak konusunda izin istedim.Psikiyatrist olduğum için zorluk yaşamadık ama sen kendini hazır hissettiğinde ifade vermek için emniyete gitmemiz gerekiyor.Sakinleştiricilerin etkisiyle iki gündür uyuyordun.Acıkmış olmalısın, hadi kahvaltıya inelim Ezgi'nin muhteşem el lezzetine bayılacağına eminim.'

Söylediklerini zihnimde ölçerken onun yönlendirmesiyle odadan çıktık.
Yine de içimdeki huzursuzluk duygusuna engel olamayarak:

'Peki neden buradayım, kim olduğunu bilmediğiniz bir yabancıyı evinize nasıl alabiliyorsunuz?' diye sordum.

'Bunların hepsini konuşacağımıza emin olabilirsin.Ha bu arada sormayı unuttum, adın neydi canım?'

'Melisa'

'Tanıştığıma memnun oldum Melisa ben de Gizem.Hadi Ezgi'yi bekletmeyelim.'

'Banyo ne tarafta acaba?' diye çekinerek sordum.