back to school

PILOT CHAPTER - Act I

FIRST ACT

HINDI ALAM ng transferee'ng si Madison ang pwedeng gawin nang makita ang mga nagsikalat sa sahig na mga sira-sira nang bag ng mga kaklase niya. Lahat ito ay punit-punit at gutay-gutay na ang mga itsura, lahat ito, pero maliban lang sa bag niya.

Nababalot ngayon ng pangamba ang buong katawan ni Madison. “D-d'yos ko. S-sinong may gawa nito?” tanong niya sa kawalan na alam niyang walang sino man ang kayang sagutin siya.

What should I do?! What should I do?!

“Right here! Hurry up, she's still there,” boses ni Sapphire na nagpalingon kay Madison sa bandang pintuan kung saan nagsisimula nang magsidatingan ang mga kaklase niya. “You see? I told she can't be trusted,” wika ni Sapphire dahilan para tuluyan nang nagsipasokan ang mga kaklase nila. Halos lahat ay parang hindi gusto ang mga bagong itsura ng mga bag nila.

No. Please, it wasn't me.

“Hey, you bitch!” Akmang babalingan na sana ni Madison ang isang lumapit sa kanya ng mahagip n'ya ang isang napakalakas na sampal nito sa pisngi nya.

Ni hindi pa nga s'ya nakakabawi sa pagkabigla nang hilahin naman nito ang buhok n'ya at d'on n'ya nakita ang galit na galit na mukha ni Amy—isa din sa mga kaklase niya at kaibigan ni Kimberly.

“Nag-recess lang kami tapos ganito na ang babalikan namin?! Alam mo ba kung magkanong halaga ang bag na 'to para lang paglaruan mo ng basta-basta, ha?!” sigaw nito sa kanya habang ipinagdidikdikan ang sira nitong bag sa mukha niya.

“P-please let me go. I-I didn't do it, I swear. P-please, nasasaktan ako,” naluluhang pakiusap ni Madison dito na kahit isang salita ay parang hindi nakaabot sa awa ni Amy.

“What happening here?” tanong ng bagong dating na si Kimberly na lumapit sa sitwasyon nila. “Amy, I don't understand. Why are you hurting Madison, hah?”

“Eh, kasi naman, look what she have done to my bag-our bags! Sinira n'yang, bwisit s'ya!” pagdudurong sagot ni Amy kay Madison na walang kalaban-laban.

“Is it true, Madison?” baling ni Kimberly kay Madison na ngayon ay lumuluha na.

“H-hindi! Hindi 'yan totoo. K-kakarating ko lang nang inabot sa 'kin ni Sapphire ang cutter na 'to. T-tapos pinagbibintangan na nila ako.” Sinabi ni Madison kung ano ang totoo ngunit parang napaka-imposible s'yang paniwalaan ng mga ito.

“You're lying, Madison! Alam nilang wala akong rason para sirain ang mga bag nila, especially sa 'kin. At anong pinagsasabi mong cutter, eh, it looks yours naman 'yang hawak mo!” depensa ni Sapphire dahilan para matuon ang pansin ni Madison sa cutter. At d'on natakasan ng hininga si Madison nang makitang pagmamay-ari nga niya ang bagay dahil sa kaniyang palatandaan dito. Paanong hindi man lang niya napansin ang bagay na 'to kanina?

Madison's hands feel weak and dropped the cutter to the floor. Her head is spinning, she felt dizziness from the people's judgemental eyes looking at her. Once again she felt betrayed.

Madison tries to run away but she failed to passed out from Calier's friends who's already blocking the room's only door.

Boni was grinning at her, evilly. “Going somewhere? Or doing old tactics again,” he said making Madison stepped back.