Secrets Beyond the Stars

CHAPTER 10🌿✨ -Mornings with You

"Good morning din pogi. Ang gwapo naman ng Love ko." sabi ko naman at hinalikan ko din siya para naman makabawi nang kaunti sa pagkagulat ko.

Nakita ko naman kung paano siyang napangiti dahil sa ginawa ko.

"Ang sarap naman nun. Haaay sana araw-araw ganito. Wag ka na kaya kita pauwiin?" sabi naman at itinaas baba pa ang kilay niya na parang napakaganda ng ideyang naisip niya.

I laughed. "Wow ah, abusado?"

"Syempre. Ako kaya ang baby mo kaya dapat i-spoil mo ako. Isa pa nga." sabi niya sabay ngumuso ulit sa harapan ko.

Wala naman akong ginawa kundi tawananan lang siya at tinakpan ang mukha niya pero kaagad niyang inalis ang kamay ko at hinalikan ulit ako.

"Pogs, isa!" maarte kong saway sa kanya. Alam ko na kung saan nanaman kasi mauuwi 'tong lambing na 'to.

"Hmmmn, ang bango ng mahal ko. Isa pa nga ulit." he pulled me even tighter.

I laughed

"Tumigil ka nga, ang dami mong kalokohan sa buhay. Mamaya iba nanaman yan." makahulugan kong sabi.

"Bakit ba? Syempre sa susunod hindi na ako ang baby mo kaya nilulubos-lubos ko na."

I frowned as he said those words pero agad naman siyang nagsalita.

"Syempre sa susunod may baby na dito." sabi niya sabay hawak sa tiyan ko.

Nanlaki naman ang mata ko dahil sa sinabi niya.

"Pogs!"

He laughed as he saw my reaction.

"Biro lang. Pero syempre, we'll get there. Sa tamang panahon. Baka hindi mo alam, magaling akong magbasketball. Malay mo, naka-three points na pala kagabi. Gusto mo ulit ng sample?" sabi niya sabay kindat pa sa akin.

Binatukan ko siya sa sinabi niya. Puros kalokohan talaga. Pero maya-maya naman ay naging seryoso na siya at this time ako naman ang yumakap sa kanya.

"Pero Ge, seryoso ako. Pangarap ko talaga na punuin ang kwarto na 'to ng mga batang masayang naglalaro at tumatawa. Pangarap kong makakita ng mga batang nagtatakbuhan sa loob ng bahay. Yun bang may tatawag sa akin ng Daddy? Pangarap ko talaga yun kasama ka." nakangiti niyang sabi.

I stared at his face while he is talking. I really love it when he talks about his plans for the two of us.

Alam ko naman yun. I know how much he wanted to have his own little one. Kaya nga lang, hindi pa rin maaari kung sa akin.

Minsan nasasaktan ako sa pag-iisip na ako pa yata ang dahilan kung bakit hindi makumple-kumpleto ang mga pangarap niya. Erik already has a stable life at kung tutuusin, he can find someone else na magmamahal sa kanya aside from me. Yung maibibigay na kaagad yung pamilyang nais niya.

Pero palagi naman niyang sinasabi sa akin na handa siyang maghintay. Sana hanggang dulo.

"Haaaay, ang sarap ng ganito 'no? Yung magigising ako na nasa tabi kita? Sana pwedeng laging ganito." sabi niya habang nakatitig sa akin.

"Hindi pwede, hindi papayag si Mama Bob." sabi ko naman sa kanya

"Sure ka? E ibinibigay ka na nga ni Mama Bob sa akin e. Sakit ka lang daw sa ulo." sabi niya sa akin kaya natawa naman ako pero parang bigla akong nagising sa katotohanan dahil sa sinabi niya.

Mama Bob.

Mama Bob.

Hindi ako ginising ngayon ni Mama---

"Omaygad!" Halos mapabalikwas din si Erik dahil sa pagsigaw nang mapabangon ako sa kama.

"Oh bakit, Love?"