Unexpectedly Married

Chapter 41 ; 2 months.

[ Aim Deimon ]

  Dalawang buwan na.

Hanggang ngayon mag - isa ako at walang ibang iniisip kada lumilipas ang araw kung kamusta na ba siya.

  Anong ginagawa nya.

o

si cloud pa rin ba ang mahal nya?

   “morninggggggg!!!!” bigla akong napa-face palm nalang at nakita si Deirine na may dala pang lunch box.

  “hanggang kelan mo ba 'ko hahatidan ng ganyan?” iritang tanong ko

dalawang buwan na din siya walang palya sa paghatid n'yan.

  "duh! utos ni daddy! as if namang gusto kitang hatidan ng ganito, psh!"

  "Umuwi kana!" sambit ko

  "di ka pa papasok?" nakangiting tanong nya,

tsk! oo nga pala, may pasok na! bWISiT! nawala sa utak ko!

  "Ewan ko! tinatamad ako!"

"Tch! Tignan mo nga namaaaan ang rank number 1 na si Aim Deimon tinatamad, tsk! di ka dapat tularan kasi alam mo ba--"

"papasok na 'ko! wag kana maingay!"

  Napangiti naman siya kaya tumayo na 'ko at nag ayos ng sarili ko.

Ginamit ko na din ang kotse ko at nagmadaling pinaharurot 'yon. bumungad pa sakin si Heira, mukhang inaabangan ang pagdating ko

  parang dati presensya nya ang hanap ko pero ngayon hindi ko alam, nakakawalang gana! gusto ko nalang makita ang asawa ko

  “Deim!!”

“Oh Hi Heira” bati ko at nilampasan na siya. napansin ko pang sumusunod siya pero nagdire-diretso ako sa bench at naupo

Nakatulala pa ko sa field pero napansin ko si Xavier na naglalakad kasama ang isang babae...

teka.

si Selene!

Agad akong napatayo at naglakad papunta sakanila,

Miss na miss ko na siya, tangina.

Akala ko namamalikmata lang ako pero eto! kaharap ko na siya ngayon. She's looking at me din. Shit.

  “s-selene.” bulong ko,

ngumiti naman siya at iniwasan na ako

Para akong hindi makagalaw sa kinatatayuan ko.

Nandito na si Selene.

bumalik na siya!

 

    

  Buong maghapon akong lutang, napansin ko na nasa canteen lang pala ako at nakatulala.

sobrang hindi ako makapaniwala na nakita ko ulit si Selene!

   “Numero uno“ napatingin ako sa nagsalita sa gilid ko at nakita si Xavier, putangina.

si Selene ang gusto kong makita at hindi siya!

    Umupo siya sa upuan katapat ng inuupuan ko habang umiinom pa sa in-can na hawak niya.

  “You love her, right?" nakangising sabi niya.

Tinignan ko naman siya at di maiwasang mabwisit! gusto kong sapakin ang mukha niya sa totoo lang! bullshit!

  “Ano bang sinasabi mo"

  "Alam mo Deimon, kilala na kita. Gusto mo si Hail Selene. Wag mo itanggi."

"Eh ano naman sayo? Wala kang pake" asar na sabi ko, napangisi pa lalo ang gago. Wala talagang modo!

  “Nasaktan mo siya.."

  "P-Pake ko" sagot ko at saka tumayo na pero agad ding tumayo si Xavier at hinawakan ako sa balikat ko,

  “ Alam ko kung anong relasyon mo kay Selene, kung ayaw mong mawala sa'yo yung tao, ayusin mo buhay mo gago. Naturingang nangunguna ka sa ranking pero 'di ka marunong mag isip ng tama, nasaan yung bayag mo?” madiin na sabi niya tsaka tumalikod na sakin

Tinignan ko ang buong canteen, lahat sila ay nakatingin sakin at nagtataka ata sa ikinilos ni Xavier, putangina!

    5PM. Naghintay ako ng matagal sa gate at hinintay na lumabas si Selene.

Buo na ang loob ko, gusto ko siyang makausap.

   “Deimon, can we talk?" si Heira.

Hindi ko siya pinansin at nanatiling nakatayo sa gate habang pinapanood ang pagdaan ng mga estudyante sa gilid ko.

  “Deimon, please."

  "Ano pa pag uusapan?" tanong ko.

  Asar.

   “about us." sabi niya

Napatitig ako sakanya at napangisi.

  “You're not my wife, so get lost."

"W-Wife?" di makapaniwalang sabi niya.

  “Yes. Umalis kana sa buhay ko Selina, tulad ng dati. Ayoko na ulit makita ka" sabi ko at agad na naglakad papunta kay Selene na ngayon ay naglalakad na papunta sa pwesto ko, agad kong hinawakan ang kamay niya at hinatak siya papunta ng parking lot.

  “Selene please mag usap tayo"

  "Para saan pa?" tanong niya, cold.

Fuck.

  “Bumalik kana sakin, love. Please."

  "para saan pa?" muling tanong niya. Nakatingin siya sakin, tingin na walang pake. tingin na parang wala na siyang balak bumalik sakin. wala na siyang balak ayusin ang samin, tangina naman.

  “I know kasalanan ko, pinagsisihan ko naman eh. Love hindi totoong ginamit kita, hindi totoong ayoko ng makita ka. Hinahanap ko lagi ang presence mo, please Hail nagmamakaawa ako, bumalik kana sakin. stay with me again please." sambit ko, andami ng nakakakita. andami ng nakatingin samin, kulang nalang lumuhod ako sa harap ni Selene.

sobrang mahal ko siya. sobra pa sa sobra.

“What do you want me to do para bumalik ka sakin? para maging maayos tayo?" tanong ko.

Napa-buntong hininga siya at di makapaniwalang napatitig sakin,

  “I want you to stop this drama, Aim. Hindi ko na gustong bumalik, wag mo pahirapan sarili mo." sambit niya.

para akong nanghina sa narinig ko.

Sobrang sakit masaktan.

mas masakit pa sa pang gagagong ginawa ni Selina, mas masakit pa sa muntik ng pagpapakulong sakin ng pamilya niya dahil lang sa niligtas ko siya sa ex nya at nabangga kaming dalawa.

Mas nasasaktan ako ngayon.

  “Selene.."

  "Tama na Aim. Tama na" sabi niya at lumakad na paalis.

Napatingin naman ako sa isang babaeng nakatayo sa gilid. Kitang kita ko ang pamumuo ng luha sa mga mata niya.

  Lumapit siya sakin at hinawakan ako sa balikat,

  “ I'm here." bulong niya.

  “Get lost Selina, hindi kita kailangan!" sambit ko at tinabig na siya.