Heaven OR Hell ??

No 9

Μετά από λίγο φτάσαμε στο σπίτι. Μόλις μπαίνουμε μέσα στο σπίτι ήταν όλα ήσυχα.

Αχιλλέας: «Η νονά λες να κοιμάται;»
Δημήτρης: «Ναι ρε σίγουρα, πάμε να πέσουμε για ύπνο και θα την δεις αύριο»
Αχιλλέας: «Καλά, άντε πάμε για ύπνο... Μαρίζα καληνύχτα χάρηκα για την γνωριμία»
Μαρίζα: « Καλό βράδυ»

Ανέβαινα πάνω στο δωμάτιο, ξεντύνομαι και ξαπλώνω να κοιμηθώ. Όμως ο ύπνος δεν με έπαιρνε καθόλου.
Σκεφτόμουν συνέχεια τον Αχιλλέα,ωραίο παιδί, πολύ ωραίο παιδί, για την ακρίβεια κούκλος. Για μισό λεπτό... Είπε νονά; Είναι το βαφτιστήρι της Αλεξίας; Αυτός που θα έρθει να μείνει μαζί μας; Ωχ θεέ μου ωραία θα περάσουμε πάλι...

Το επόμενο πρωί ξύπνησα σχετικά αργά. Πονούσε πολύ το κεφάλι μου, αλλά γιατί; Αφού δεν ήπια σχεδόν καθόλου εχθές. Αποφασίζω να πάω να κάνω ένα ντους και να κατέβω κάτω. Βάζω μια απλή μαύρη φόρμα με μια άσπρη μπλούζα. Κατεβαίνω κάτω στην κουζίνα. Εκεί ήταν ο Αχιλλέας ο Δημήτρης και η Αλεξία.

Μαρίζα: «Καλημέρα» λέω και πάω να φτιάξω καφέ
Αλεξία: « Καλημέρα Μαρίζα μου, πως πέρασες εχθές;»
Μαρίζα: «Ωραία ήταν»
Αλεξία: « Αααα να σου γνωρίσω το βαφτιστήρι μου, τον Αχιλλέα»
Μαρίζα: « Ναι τον γνώρισα εχθές» είπα και κάθισα στο τραπέζι απέναντι από τον Αχιλλέα
Μαρίζα: «Ο μπαμπάς;»
Αλεξία: «Έχει φύγει για το γραφείο»
Μαρίζα: «Καλά σαββατιάτικα;»
Αλεξία: « Εεε τον ξέρεις τον πατέρα σου... Τι θα κάνετε σήμερα παιδιά;»
Δημήτρης: «Εμείς λέμε να πάμε για κανα καφέ σε λίγο»
Μαρίζα: «Εγώ λέω να κάτσω να διαβάσω λίγο μήπως και βγω το βράδυ»
Αχιλλέας: «Ρε Δημήτρη κι εμείς να βγούμε το βράδυ, εσύ Μαρίζα που θα πας;»
Μαρίζα: « Δεν ξέρω λογικά σε κανα κλαμπ που πάω συνήθως με τα κορίτσια, αλλά δεν είναι και σίγουρο»
Αχιλλέας: «Ααα ωραία. Να πάμε ρε να το δούμε πως είναι»
Δημήτρης: «Δεν πας καλά εσύ... Τι να πάμε να κάνουμε εκεί;»
Αχιλλέας: « Σιγά ρε, ωραία θα είναι και αφού θα πάνε τα κορίτσια να πάμε μαζί τους... Εεε Μαρίζα τι λες;»
Μαρίζα: « Εεεε ωραία θα ήταν, θα ρωτήσω και τα κορίτσια αν είναι σίγουρο τελικά»
Αχιλλέας: «Ωραία τότε πες μας μόλις μάθεις»
Δημήτρης: « Να σου πω ρε μαλάκα, δεν πάμε για κανα καφέ γιατί θα πετάξεις κι άλλες μαλακίες αν μείνουμε εδώ;»
Αχιλλέας: « Καλά πάμε... Λοιπόν Μαρίζα τα λέμε μετά»
Μαρίζα: « Ναι, τα λέμε μετά!!!»

Μόλις έφυγαν τα αγόρια από την κουζίνα κάθισα και βοήθησε λίγο την Αλεξία να μαζέψει. Μετά ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου. Είχα σκοπό να κάτσω να διαβάσω λίγο, αλλά πρώτα έστειλα μήνυμα στα κορίτσια αν θέλουν να βγούμε.

Τι ήταν κι αυτό πάλι; Γιατί ο Αχιλλέας ήθελε τόσο πολύ να έρθει μαζί μας; Έλα Χριστέ και Παναγιά. Και ο Δημήτρης;; Πολύ χαρά είχε... Αν μπορούσε θα τον σκότωνε τον Αχιλλέα εκείνη τη στιγμή.

Εκείνη την ώρα μου έστειλαν τα κορίτσια ότι μπορούν να βγούμε...
Ωραία... Άρα σήμερα θα βγούμε, άραγε θα θέλει ακόμα να έρθει;; Μακάρι...