Heaven OR Hell ??

No 17

Το επόμενο πρωί ξύπνησα σχετικά πρωί, κατέβηκα στην κουζίνα και κανείς δεν ήταν εκεί. Έφτιαξα ένα καφέ και κάθησα να φάω το πρωινό μου.
Την ώρα που ετοιμαζόμουν να φάω τα δημητριακά μου μπαίνει μέσα ο Αχιλλέας.
Αχιλλέας: «Καλημέρα όμορφη», είπε και με κοίταξε γεμάτος χαμόγελο.
Μαρίζα: «Καλημέρα», του είπα εξίσου γλυκά.
Αχιλλέας: «Πώς κοιμήθηκες»
Μαρίζα: «Πολύ καλά είναι η αλήθεια, ευχαριστήθηκα ύπνο. Εσύ πως και
τόσο πρωινός»
Αχιλλέας: «Με έχει βάλει ο άλλος υπεύθυνο να πάω να ψωνίσω για το πάρτυ»
Μαρίζα: «Μια χαρά σε βρίσκω»
Αχιλλέας: «Θα έρθεις μαζί μου να με βοηθήσεις;»
Εκείνη την ώρα μπήκε μέσα ο Δημήτρης...

Δημήτρης: «Πού να πάει μαζί σου;», είπε ενώ καλά καλά δεν είχε ξπνήσει ακόμα.
Μαρίζα: «Λέει να πάω μαζί του για να ψωνίσουμε για το πάρτυ»
Δημήτρης: «Αααα καλά», είπε ενώ εφτιαχνε καφέ και τολμώ να πω οτι έτσι αγουροξυπνημένος είναι το κάτι άλλο.
Αχιλλέας: «Τελικά θα έρθεις;»
Μαρίζα: «Μωρέ Αχιλλέα μου θέλω, αλλά λέω να κάτσω να διαβάσω λίγο»
Αχιλλέας: «Κατάλαβα, μόνος μου θα τα κουβαλάω»
Δημήτρης: «Δεν σταματάς την κλάψα πρωί πρωί να πας να ψωνίσεις... Σαν
γκόμενα κάνεις»
Αχιλλέας: «Ναι ρε μαλάκα σε κουράζω κι όλας»
Δημήτρης: «Ρε αϊ φύγε»
Αχιλλέας: «Καλά σε βαρέθηκα φεύγω»
Δημήτρης: «Ααα που 'σαι βλάκα, μην κάνεις καμιά μαλακία και ξεχάσεις τα ποτά»
Αχιλλέας: «Τα ποτά θα ξεχνούσα ρε; Άντε τα λέμε... φιλάκια όμορφη»,
περιττό να σας πω ότι έχω κοκκινίσει σαν ντομάτα...
Μαρίζα: «Φιλάκια», ήταν το μόνο που κατάφερα να πω πριν φύγει και με
αφήσει μόνη μου με τον Δημήτρη

Μαρίζα: «Φάε και τίποτα, θα πάθει τίποτα το στομάχι σου μόνο με τον καφέ»
Δημήτρης: «Δεν παθαίνω τίποτα»
Μαρίζα: «Δεν φταις εσύ που είσαι γουρούνι... Εγώ φταίω που νοιάζομαι»
Δημήτρης: «Σου έχω την λύση... Μην νοιάζεσαι δεν στο ζήτησε κανείς»
Μαρίζα: «Νομίζεις ότι μπορώ;»

Εκείνη τη στιγμή γύρισε και με κοίταζε μέσα στα μάτια. Θεέ μου δεν έχω ξαναδεί πιο όμορφα μάτια στη ζωή μου και ο τρόπος που με κοιτάει με κάνει να καταρρίπτω όλες μου τις άμυνες. Πως το κάνει αυτό;

Δημήτρης: «Ορίστε;»
Μαρίζα: «Κάνε ότι θες... δεν ξανα ασχολούμαι»,είπα ώστε να μην καταλάβει τίποτα.

Την ώρα που έκανα να φύγω από το τραπέζι μου κράτησε τον καρπό και με σταμάτησε.

Δημήτρης: «Ώρες ώρες είσαι ότι καλύτερο υπάρχει... αλλά είναι σαν να
το καταλαβαίνεις και αυτόματα του δίνεις μια και το γαμάς.»

Δεν είπα τίποτα, δεν μπορούσα να πω άλλωστε απλά έμεινα να τον
κοιτάζω... Από όλο αυτό μας διέκοψε το κινητό του από ότι κατάλαβα
ήταν η Αλεξία και πήγε στο σαλόνι να μιλήσει. Ευτυχώς, έτσι ανέβηκα
στο δωμάτιο και κλειδώθηκα ώστε να μην χρειαστεί να συναντηθούμε και
δει την ταραχή που μου προκάλεσε.