Textmate [Kathniel]

Chapter 6 pt. 2 ♡

Kathryn’s POV

*BOOOOOOOGSSSSSSSH*

Nadapa kami. Pero bakit ganun? Hindi masakit? Ang galing nga parang unan pero medyo hindi malambot!

Napansin ko na nasalo ako si Daniel. Kaya pala medyo slow nga pala ako ngayon parang nakahithit lang ng rugby eh. Nagslow motion yung paligid kanina para sakin eh! Hala.

 “Awwww…” sabi nito. Nako! Mabigat ba ako? Huling timbang ko eh... secret grabe nakakahiya!

 “Ayyyy!” agad akong tumayo. Itatayo ko n asana siya pero bakas sa mukha niya ang sakit Mukhasim pa nga eh parang nakainom naman siya ng isang boteng suka, huy joke lang tinulungan na nga niya ako kung ano ano pa ang iniisip ko.

Ang dami ko ng utang na loob sakaniya! Hindi ko alam kung pano ako magpapasalamat sakaniya! Nakakaiyak naman!

 “Awww. Awww…” sabi pa nito ulit. Nakahawak siya sa bewang niya. Hala di naman kaya napilayan 'to? OA naman di ako ganun kabigat ha. Baka acting nanaman!

 “Nakoooo. Sorry Daniel. Ahm, ano ba ang gagawin ko?!” natataranta na ako. Sino ba naman ang hindi. Napilayan nga yata siya at ako.. ako ang kasalanan huhuhu help me

 “Ahhh…” Iniupo ko siya sa malapit na silya. Ganun ba talaga ako kabigat? Aishhh.. Kakaconscious makapagtimbang nga ulit pagkauwi ko sa bahay. Kumuha ako ng yelo at nilagay sa kamay niya.

“Eto, para hindi na masakit.” Sabi ko. Namumula na ito. Tsk. Kathryn! Kaclumpsyhan! >____<… Dapat pinabuhat ko na yung bag ko baka isipin pa nito na pabebe ako at maarte

“Aray, dahan dahan naman!” sabi nito, napapikit pa.

“Sorry.” Sabi ko. Tapos a moment of silence ang nangyare. Walang imikan. Titigan lang.

Sa sobrang pagtitig ko kay Daniel parang nahumaling ako sakaniya. Ano ‘to? Nakakasing yung feeling!

Badump

 

Badump

Badump

Badump

Yung buhok niya na nakataas, yung matangos niyang ilong, yung kumikintab na mata niya… Yung labi niya sa super pula… Hmmmm.. Nabubuo ko na ang salitang PERFECT! Parang greek god galing Mt. Olympus? Alam mo yun?

Ay! Ano ba naman iyan! Parang ang manyak manyak ko na -_____-

“Uhhh..” biglang nagsalita si Daniel

“Hmmm? Ano yun? San pa masakit?” tanong ko. Feel na feel ko ang pagiging nurse. Speaking of nurse bakit laging missing in action si Ate? Hmmm.