KAR ZERRESİ ° VMİN

~2~

Sınıfıma girdiğimde sende oradaydın. Kafanı masaya gömmüştün. Uyuduğunu düşünüp uyandırmak için yanına doğru yürümeye başladım. Ders başlamak üzereydi hangi hoca olursa olsun seni uyuyo görse kızar diye düşünmüştüm. Nedenini bilmiyorum ama sana biri kızsın bağırsın istemiyordum. Belkide biraz öncesinde seni ağlıyor olarak gördüğüm içindi.

Seni dürttüğümde kafanı kaldırmadan düz bir ses ile.

"Her kimsen lütfen beni rahat bırak, okulda bari beni rahat bırakın. Söz veriyorum çıkışta o depoya gelirim istediğiniz kadar sinirinizi çıkarırsınız."

Söylediğin sözler ile şok olmuştum. Neden böyle söylediğin hakkında hiç bir fikrim yoktu.

Oysaki bana canını yaktıklarını haykırmıştın. Ama ben duyduğum halde o gün o haykırışlarını duymamazlıktan gelmiştim.

Günün sonunda unutmuştum haykırışlarını.

"Pardon, ders başlamak üzerede uyuyorsunuz sanmıştım. Sizi uya-"

Sözümü bitirmeden kafanı masadan hızlıca kaldırıp kıpkırmızı gözlerinle bana bakmaya başlamıştın.

Şok olmuştun. Okulunda ilk defa biri senin iyiliğini düşünmüştü, ilk defa okulda biri sana dokunmaya tiksinmemişti ve ilk defa biri seninle insan gibi konuşmuştu.

Telaşla yerinden kalkmış ve gözlerindeki yaşları silerek;

"Ü-üzgünüm. Beni böyle görmemeliydin."
diyip sınıftan adeta koşarak çıkmıştın.

O gün bi daha seni görmemiştim.

Son söylediğin cümle kafamı  karıştırmıştı. Seni öyle görmemem gerektiğini söylemiştin. Seni ağlarken görmememi istemiştin...

Hatırlıyor musun? Bir gün merak edip neden hep diğer insanlardan gizlice ağladığını sormuştum sana,

sende bana şöyle cevap vermiştin ;

"Eğer insanların yanında ağlarsam güçsüz gözükürüm jimin. Bak aynı kar taneleri gibi eğer birinin yanında duygularını açığa çıkartırsan bu kar tanesi gibi insanların elleri içinde erir gidersin."

"Nası yani?"

"Belkide o minik kar tanesi güvenmişti jimin, yanımda olup beni eritmez, benim taze kalmam için çabalar diye düşünmüştü. Ama insanlar malesef böyle varlıklar değiller onlar eritirler, acımazlar, sadece kendilerini düşünürler."

O karlı gecede elinde tuttuğun kar tanesinin eriyişini izlerken söylemiştin bunları.

Çok haklıydın Tae.
İnsanlar gerçekten çok acımasızlar.

Ama merak etme Ay'ım,
Onlar sadece sana karşı öyle değillerdi,
Banada ne kadar acımasız olduklarını gösterdiler.

Onlar bizi mahvettiler.