Bakery Love { H.S. } > Dutch

Hoofdstuk 34 - Roses

HAZEL'S POV.

'' Wordt wakker Hazel. ''

'' Hazel? ''

'' Herriner je me nog? ''

Nee.

'' Ik haat je, verdomme! ''

'' Harry! ''

'' Ik ken je niet. ''

'' Wie ben je? ''

Ik had je nooit moeten leren kennen...

'' Wordt wakker Hazel. Het was maar een droom. ''

'' Hazel? Hazel! Barbara, Harry, ze is wakker! '' hoor ik een bekende meisjesstem roepen. Ik open langzaam mijn ogen en kijk om me heen. Ziekenhuisbed, ziekenhuis kamer. Ik ben in een ziekenhuis.

'' Gemma? '' vraag ik verbaasd.

'' Hazel! We waren zo ongerust! Je bent iets van twee dagen buitenwesten geweest. Je hartslagen waren onregelmatig en de dokters waren bang dat je het niet zou halen. Maar Barbara en ik wisten dat je bij zou komen, toch Barbara? ''

Ik zie mijn lievelingstante naar me toe lopen, ze geeft me een lange knuffel. '' Ik ben zo blij dat alles goed met je gaat Hazel, '' fluistert ze in mijn oor.

Opeens komt er een dokter de kamer in. Hij glimlacht naar me. '' Hallo Hazel. Ik ben dokter van Huyzen. Ik ben blij dat je ongedeerd bent. ''

'' Wat was er gebeurt dan? '' vraag ik. Het laatste moment wat ik me kan herrineren is in de bar. Veel geschreeuw en en een stekende pijn.

'' Nou afgelopen weekend ben jij in een ernstig steekincident gewond geraakt. In je rechterzij heb je een hechting gehad. Je hebt veel bloed verloren Hazel. ''

Ik trek mijn shirt wat omhoog en zie inderdaad een hechting. '' Wat... Hoe, en wie? ''

'' De dader is natuurlijk allang weer opgepakt. Het bleek dat hij psychische schade heeft aan zijn hersenen. Maar daar hoef jij je natuurlijk niet over druk te maken. Hij krijgt speciale hulp en zit op de afgesloten afdeling. ''

'' Hayden... '' fluister ik zachtjes. Hij was het. Hij werd boos ofzoiets. Ik had naar Harry moeten luisteren, Hij wist het, al die tijd al...

'' Ik zei al dat je veel bloed hebt verloren, '' gaat de dokter verder. '' En als meneer Styles er niet was geweest. had je het waarschijnlijk niet gehaald. Nu heb je alleen een hechting in je zij. Anders had je wel een zware hersenbeschadiging kunnen krijgen, en zelfs je geheugen verliezen. Je hebt veel geluk gehad, Hazel. ''

Geheugen verlies? Daarom had ik een daar een droom over. Ik was alles kwijt, alles vergeten. Harry haatte me... Misschien nu nog steeds. Wat heb ik gedaan?

'' Waar is hij? '' ik kijk om me heen, maar Harry is nergens te bekennen. Ik wil zo graag tegen hem praten, sorry zeggen. Zeggen dat hij al die tijd gelijk had.

'' Ik zoek hem wel. '' zegt Gemma en staat al op.

'' Ik raad aan om nu uit te rusten, Hazel. Morgen, na wat testjes zou je al naar huis kunnen. Tegen die tijd moet je hier blijven. '' de dokter glimlacht nog een keer naar me. '' Dag Hazel. '' en met die woorden loopt hij de kamer uit.

'' Ik kom je morgen opzoeken, oke lieverd? '' vraagt Barbara aan me. Voordat ze wegloopt stopt ze. '' Je ouders hebben trouwens nog gebeld. Ze hebben gehoort van het ongeluk. Ze zijn ongerust en hopen dat je snel terugkomt. Wat moet ik ze terug zeggen? ''

Mijn ouders? De hele vakantie heb ik geen teken van contact van ze gekregen, nu horen ze dat ik een ongeluk heb gehad en willen ze dat ik terug kom? Ik ben toch een probleemkind? Zij waren degene die dachten dat het een goed idee was dat ik naar Engeland moest voor de hele vakantie? Zij stuurden mij toch weg?

'' Zeg ze maar dat het me geen ene fuck boeit. Achterlijke mensen. ''

Barbara grinnikt. '' Zo ken ik je. Een eigenwijze, eerlijke maar toch lieve Hazel. Ik zal wel zeggen dat het oke met je gaat, maar dat je geen behoefte hebt aan contcact. Totdat je terug vliegt natuurlijk, zondag. ''

Wat?

'' Zondag? Nee! Barbara, dat kan je niet maken. Ik wil niet over vijf dagen naar huis. Ik heb geen thuis, dit is mijn thuis, hier in Engeland! ''

Barbara zucht. '' Ik weet dat je het hier fijn vindt, Hazel. Maar ik ben je voogd niet. Ik heb niks te zeggen over jou, jammer genoeg. Ik heb je ouders beloofd dat je ongedeerd thuis zal komen, maar daar heb ik al half in gefaald. '' ze glimlacht half. '' We bespreken dit later, oke? '' met die woorden vertrekt ze. Kort daarna rent Gemma nog snel binnen.

'' Ik kan hem nergens vinden. Hij was er net nog, samen met mij en Barbara! Hij heeft nachtenlang naast je gezeten en ik heb hem zelfs nog zachtjes horen praten tegen jou.''

Hij praatte tegen mij terwijl ik bewusteloos was? Ik raak nieuwschierig naar wat hij tegen me gezegd heeft. '' Wat zei hij dan? ''

Gemma haalt haar schouders op. '' Hij fluisterde. Maar weet dat hij blij is dat alles goed met je is. ''

'' Is hij daarom weg? ''

'' Misschien is hij bloemen aan het halen voor je. '' Gemma grijnst.

Misschien. Misschien wel.

'' We zien het wel. Hey, ik ga er weer vandoor hé. Ik zie je morgen! '' Gemma geeft me een knuffel. '' Maak je maar niet te veel zorgen over hem. Het komt wel goed tussen jullie twee. ''

Na die woorden vertrok ze en bleef ik achter met een dubbel gevoel. Misschien zou alles wel goed komen tussen Harry en mij. Hij bleef bij me, 's nachts, terwijl ik er praktisch niet was. Gemma heeft vast gelijk. Harry zal komen mij bezoeken, dat geloof ik zeker. Ik kijk op de klok op het nachtkastje naast me. Het is nu 13.30. Rond een uur of 4 zou hij zeker moeten komen. Met een voldaan gevoel sluit ik mijn ogen en begin te dromen.

Ik begin te dromen over Harry en mij. En deze keer was het geen nachtmerrie. Het was een echte droom, en alles was licht. We dansten, we dansten samen op een soort bal. Harry droeg een pak, zijn krullen naar achter gekamt en zijn groene ogen glinsterden. Ik had een lange witte jurk aan en keek stralend naar hem. We waren gelukkig, we zijn gelukkig. Er was niemand in de zaal, geen Hayden, geen vervelende paparazzi, just me and him.

'' Ik wil je nooit meer verliezen, Hazel. '' zegt hij tijdens de danspassen door.

'' Ik jou ook niet. '' ik glimlachte naar hem. De vlinders waren terug.

'' Ik hou van je, Hazel. '' Harry's gezicht kwam dichterbij totdat zijn lippen de mijne raakten. Hij kuste me steeds opnieuw en vertelde tussen de kussen door hoeveel hij van me hield. Hoe erg hij me misste toen ik in het ziekenhuis was.Ik werd wakker van mijn droom en keek weer naar de klok.

20.43.

Geen Harry.

Geen bloemen.

~*~

hAPPY WEEKEND GUYS!! Hoe meer votes, comments, hoe sneller ik update! xxx