Bakery Love { H.S. } > Dutch

Hoofdstuk 2 - You have got to be kidding me, right?

HAZEL'S POV.

Een beetje geïrriteerd door het zonlicht, open ik moeizaam mijn ogen. Ik kijk op de klok. Half acht 's morgens. Ik kreun luid en rol mezelf uit bed. Normaal gesprokem word ik op een zondagmorgen pas rond half 12 wakker, maar nu kón ik gewoon niet verder slapen. Het is alsof mijn lichaam genoeg slaap heeft gekregen, en gek genoeg, was ik ook klaarwakker. Ik sta op en begin mezelf te verzorgen. Nadat ik een schoon T-shirt en jeans heb aangetrokken, loop ik de trap af, naar onder. Barbara is, of course, al wakker en kijkt het ochtendnieuws. Ik geeuw nog voor de laatste keer voordat ik naast haar ga zitten op de oude bank.

'' Goedemorgen, Hazel, '' zegt Barbara. '' Ik heb thee voor je klaargemaakt. ''

Ik mompel nog wat van een 'goedemorgen' terug en kijk naar de kop dampende Engelse thee die op tafel staat. De zeven dagen die ik hier ben, heb ik alleen maar thee gedronken. Thee, thee, thee en niets anders. Ik hunkerde naar iets anders, een glas vol met ijskoude cola, bijvoorbeeld. Maar nee, dat had Barbara niet in huis, in elk geval niet voor mij.

'' Dankje, '' zeg ik, toch maar beleefd en neem een slok. Ik verstik me bijna, het is nog super heet.

'' Rustig aan, '' Barbara lacht om mijn faalactie, totdat de TV haar aandacht opslokt.

'' Superster Harry Styles van de beroemde boyband One Direction is getting back home! Nu de Take Me Home tour van de british boys erop zit, heeft het jongste lid van de band in een interview gezegd dat hij terugkeert naar huis... ''

Ik kijk naar het blonde mens die de show presenteert. Honderd procent nep, inclusief die witte TV-smile en de extansions in haar haren. Bah, ik moet kotsen van dat zulk mensen. Er komt een hele reportage van One Direction op TV en ik kijk geërgerd de andere kant op. Barbara, verrassend genoeg niet.

'' Vind je zulke onzin leuk? '' vraag ik, niet zozeer aan Barbara gericht. Ik vraag het gewoon in het algemeen, of aan mezelf. Ik kijk afkeurend naar een van hun eerste concerten. Ze denken al dat ze de wereld hebben veroverd. Ze laten beelden zien van rijen huilende tienermeisjes, omdat ze ' de grote' Harry Styles van One Direction hebben aangeraakt. Ugh. Het soort mensen als Harry Styles maken deze wereld een nare plaats om in te leven. Zo'n attentionseekers, zijn het, die hele One Direction. De reportage eindigt met een intervieuw, waarin Harry de laatste vraag beantwoord.

'' So you're going home again, Harry. What's the reason? You could go on holiday or clubbing with other people, ''

Harry lacht naar de camera. '' Well, the main reason is, I just would love to see my family, and spend time with them. It's great to meet them after such a long time touring the world with the boys 'cause, yeah... I missed them very much. ''

Ha. Zijn familie? Ik hoor hoe het publiek op een overdreven toon 'awh' zegt. De reportage eindigt en er komt een hele reeks reclame op. Nou nou, hij heeft het maar mooi voorelkaar op TV. Dé lieve, caring, knappe en beroemde Harry Styles mist zijn familie. Dit is ook zó goed voor zijn ego. Ik zie de krantenkoppen al voor me.

'' Mag er alsjeblieft iets anders op TV? '' vraag ik, smekend.

Barbara lacht en zapt naar een of andere dramaserie. '' Ik zie dat je niet een groot fan bent van One direction, am I right, dear? ''

Ik knik. '' Ik vind ze maar commercieel, weetje. ''

'' De meeste jonge tienermeisjes zoals jou, denken heel anders daarover. ''

Ik neem een slok van mijn thee. '' Maar ik ben niet zoals de meeste jonge tienermeisjes Barbara, en dat weet je. ''

'' I know sweetheart, I know. Maar dat maakt jou ook speciaal, '' ze schenkt me een goedbedoelde glimlach.