မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ထည္ဝါ့အတြက္ကေတာ့ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာေတြထက္ သူ ျဖစ္ေနျခင္းက အဓိက အေျကာင္းအရာပင္။သူ႔ကိုသူ 'ကိုယ္'လို႔သံုးတာေလးကို ေသဘာက္မိသလို မႏြဲ႔ေႏွာင္းပါပဲ ရဲရင့္သည့္ပံုစံေလးကိုလည္း ႏွစ္သက္သည္။မိန္းမမဆန္သည့္တိုင္ က်က္သေရ႐ွိသည့္အလွတရားအခ်ိဳ႕ကလည္း သူ႔ဆီမွာ ပံုေအာၿပီး႐ွိေနေလေတာ့ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ျမတ္ႏိုး၍ကိုမဝႏိုင္ေခ်။
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မို႔ ထည္ဝါ့ကိုစိတ္ကစားတာလို႔ထင္ေကာင္းထင္ႏိုင္ေပမဲ့ ထည္ဝါ့အတြက္ေတာ့ မိုးရိပ္တည္ၾကည္ဆိုေသာမိန္းကေလးက ဘဝလက္တြဲေဖာ္ျဖစ္သည္အထိ ေႏွာင္တြယ္ခ်င္မိေသာ မိန္းကေလးသာျဖစ္သည္။စေတြ႔ကတည္းက ရင္ထဲတစ္ေနရာမွာေနရာယူသြားသည့္ဒီမိန္းကေလးႏွင့္ထည္ဝါနီးစပ္ခ်င္သည္။ဘဝခရီးကိုအတူျဖတ္သန္းခ်င္သည္။
"ဟိတ္...သား.ကားေပၚက မဆင္းဘဲ ဘာေတြ ေတြးေနတုန္း....''
ေတြးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ထိုင္ေနမိတာ ေဖေဖလာေခၚမွပင္ အိမ္ေရာက္မွန္းသတိထားမိ၏။ထည္ဝါ့ေဖေဖက အၿငိမ္းစားဗိုလ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ၿပီးေ႐ွ႕တန္းမွာရေသာဒဏ္ရာေၾကာင့္ တာဝန္မွရပ္နားခဲ့ရသူ။ထိုဒဏ္ရာေၾကာင့္ပဲ ေဖေဖ့ရဲ႕သြားလာလႈပ္႐ွားမႉတိုင္းက တုတ္ေကာက္မပါ၍မရေသာအေျခအေနျဖစ္လာခဲ့ရသည္။
"သား တြဲေပးမယ္''
ကားထဲကေန ခပ္ျမန္ျမန္ထြက္လိုက္ၿပီး ေဖေဖ့လက္ကို တြဲလိုက္ေတာ့..
"ရပါတယ္သားရ။တစ္ႏွစ္ပတ္ေတာင္မကေတာ့ဘူးဟာကို ေဖေဖေလ်ွာက္က်င့္ရေနပါၿပီ''
"သား..တြဲခ်င္လို႔ပါ...''
ေဖေဖ့ရဲ႕အျပံဳးက မိုးရိပ္တည္ၾကည္လိုပင္။တည္ၿငိမ္ၿပီး ရင့္က်က္ေနဟန္အျပည့္။
"ေဟာ....သားေတာင္ ျပန္လာၿပီ...ၾကာေနလို႔ ေမေမက စိတ္ပူေနတာ...''
"ဟုတ္တယ္...ေမေမ...ေက်ာင္းမွာကိစၥေလး ႐ွိလို႔...''
ေမေမ့ကို မုသားအျဖဴေရာင္ေလး သံုးလိုက္ေပမဲ့ ျပံဳးၿပီး လွမ္းၾကည့္သည့္ ေဖေဖ့ေၾကာင့္ မလံုမလဲ။မင္းဘာလုပ္လဲ ငါသိတယ္ေနာ္ဟု ထည္ဝါ့ကို ေျပာေနသလိုပင္။အင္းေပါ့ေလ...ေဖေဖ့တုန္းကလည္း ေနာက္တန္းျပန္ေရာက္ခ်ိန္ဆို ေမေမ့ဆီ အေျပးအလႊား သြားေတြ႔ရသည္ မဟုတ္လား။စာတစ္တန္ ေပတစ္တန္နဲ႔ မရရေအာင္ ယူထားရသည့္ ေမေမ့ကို ေဖေဖက အင္မတန္ကို ျမတ္ႏိုးလွသည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းအသေခ်ၤ (ချစ်ခြင်းအသချေၤ)
Romanceသမီးေလးနဲ႔ အေဖႏွစ္ေယာက္တို႔ရဲ႕မိသားစုေလးတစ္ခုမွာ ျဖစ္တည္လာမဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔အတူ ေျဖ႐ွင္းရမဲ့ အခက္အခဲေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီ ေရးခဖြဲ႔ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္သာ...ဒီလိုမိသားစုေလး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေလးနဲ႔ေပါ့..... စတင္သည့္ရက္..17.2.202...
အပိုင္း ၁၀ (Z & U)
Start from the beginning
