"თავს კარგად გრძნობ?" მკითხა და ოთახში თერმომეტრით ხელში შემოვიდა.
"სიცხე აღარ გაქვს"თერმომეტრი გამომიღო
"კარგია,წამო წავიდეთ სუფთა ჰაერი კარგია."ვუთხარი და წამოვდექი მაგრამ ფეხებმა მიმტყუნა და დავეცემოდი რომ არა იუნგი.
"შე მოუხერხებელო" ხელი წელზე შემომხვია
"ვფიქრობ ეტლი გჭირდება" გავხედე და ჩემი თავისუფალი ხელით რომელიც მარცხენა იყო მკერდშე ვთხლიშე
"ოუჩჩ!როგორ ხარ ძლიერი როცა სუსტად ხარ?"
"დაჰ,რათქმაუნდა მაგიური ძალები მაქვს ჩემში" გაიცინა და საწოლში ჩამაწვინა თვითონ კი გავიდა ცოტახანში რაღაცით ხელში დაბრუნდა რომ დავაკვირდი მაკდონალდის ბლინები იყო
"სიურპრიზი,შენი ფავორიტებია" თქვა და პატარა მაგიდაზე დააწყო.
"ენერგია გაქვს რომ აიღო? თუ ისევ მე გაჭამო?" ეშმაკურად ჩაიღიმა მე მხოლოდ ენა გამოვუყავი და ბლინი ავიღე
"უჰჰ მგონია წლები გავიდა რაც ესენი ვჭამე მაგრამ ისევ კარგი გემო აქვს" ჭამა გავაგრძელე
"ემმ მოკლედ"დაიწყო ლაპარაკი თან მიყურებდა როგორ ვჭამდი
"მოიცა,კითხვა მაქვს"
"ახლა მაინც შეგიძლია პაროლი მითხრა?"
"ხვალ გეცოდინება"
"რატომ ხვალე?"
"უბრალოდ."
"უჰჰ რატომ არ შეგიძლია უბრალოდ მომცე პაროლი, შენი სიცოცხლე კი არ არის დამოკიდებული მასზე რაა ღემერთო"ამოვიოხრე"მოითმინე ხვალე გეტყვი."
YOU ARE READING
Password | yoongi
Teen Fictionგოგონას თავგადასავალი, რომელსაც მხოლოდ ინტერნეტის პაროლი სჭირდებოდა ფიკების წასაკითხად. . . . . . . . . . ჩემი არ არის ვთარგმნი.
