.12.

1.4K 142 24
                                    

გამეღვიძა,დაღლილობას ვგრძნობდი, შუაღამე იყო ასევე შიმშილობასაც ვგრძნობდი

მაგრამ არაფრის თავი არ მქონდა,ვგრძნობდი ტემპერატურა მაღალი მქონდა.

"იუნგი?"თავი შევაბრუნე და დავინახე იუნგი იატაკზე ხმაურიანად ხვრინავდა

ჯანდაბა,დავუძახო თუ არა? ისედაც შევაწუხე უბრალოდ დავიძინებ იმედია გამივლის.

...

"შე პაწირაკო რატომ არ გამაღვიძე?" დამტუქსა იუნგიმ და სველი ნაჭერი თავზე დამადო,გავუღიმე"ისე კარგად გეძინა რომ არ მინდოდა თან ისედაც შეგაწუხე"

"მაინც უნდა გაგეღვიძებინე! შეხედე შენს თავს უფრო ცუდად ხარ"ამოიოხრა და დამეხმარა წამოდგომაში რომ მეჭამა

"მომეცი შემიძლია მეთვითონ შევჭამო"ვცადე თეფში გამომერთმია მაგრამ უკან გაწია

"მე გაჭმევ კარგი? არამგონია ენერგია გქონდეს."

თავი დავუქნიე.

"შენ გააკეთე?"ვკითხე გამოტენილი პირით,თავი უარყოფის ნიშნად გამიქნია

"ჩემს მეგობარს ვთხოვე რომ გაეკეთებინა სოკჯინს"

თვალები გამიფართოვდა"სოკჯინს?"

"ხოო,რატომ?"

"ჩემი მეგობრის შეყვარებულია."

"ოჰჰ,ნამჯუნი?"

"რაა?იცნობ?"

"სკოლიდან მოყოლებული"

"ვაუუ!მაგარია,რა პატარაა სამყარო"

მალევე დავამთვრე საჭმელი.

"მოიცადე, მე გავრეცხავ ჭურჭელს და წამლებს მოვიტან"

თავი დავუქნიე და თვალები დავხუჭე.

მალევე გავიგე ნაბიჯების ხმა და თვალები გავახილე,იუნგი  ჩემს წინ იყო ოღონდ ამჯერად სკამის მაგივრად ჩემს საწოლზე ჩამოჯდა,ძალიან ახლოს.

"მოკლედ,მე უნიკალური ვარ ამიტომ წამლების ახალ ტექნიკას ვცდი რადგან შენ ენერგია არ გაქვს"იუნგიმ მითხრა, ვერ მივხვდი რას ნიშნავდა მაგრამ დავაიგნორე

მან წამალი აიღო და პირში ჩაიდო წარბები ავწიე რას აკეთებს? ეგ რაღატომ იღებს წამლებს
რა-

აზრები რაღაცის შეხებამ შემაწყვეტინა, გავიაზრე რომ ეს იუნგის ტუჩები იყო,პირი გავხსენი ვიგრძენი წამალი როგორ ჩამიდო მერე გამოიწია და წყალი მომაწოდა, წყალი დავლიე.

ჯანდაბა.

ანუ ამ ტექნიკაზე ამბობდა?

ღმერთო.

ჩემო

ჩემი სახე უეჭველი წითელზე წითელი იქნებოდა.

"ჰ-ჰეი იქნება შენც გადმოგედოს" ერთადერთი რამ იყო რაც ვუთხარი

"ერთად ვიქნებით ცუდათ"ეშმაკურად გამიღიმა თან მისი ხელი ჩემს ხელში ახლართა და აკოცა.

ოჰ ოჰ,ჩემი გული

გულისცემა აჩქარებული მქონდა.

"ღმერთო ჩემო,ძალიან საყვარელი ხარ ახლა რას მიკეთებ?"ამოიოხრა და ახლოს მოიწია თავი მკერდზე დამადო და ხელები მხრებზე შემომხვია.

ღმერთო.

ჩემო.

ჩემი.

საწყალი.

გული.

ყოველთვის ვკითხულობდი ეგეთ საყვარლობა ისტორიებს მაგრამ არ მეგონა თუ  ოდესმე იგივე დამემართებოდა,ნუ რეალურად ბიჭები მახინჯები და არა რომანტიულები არიან და მაგიტომ.

მინ იუნგის გამოკლებით

ის მახინჯი საერთოდ არ იყო, სიმპატიურზე სიმპატიური იყო ვინც კი მინახავს.

ოჰჰ ჯანდაბა უნდა ვაღიარო.

გრძნობები მაქვს მინ იუნგის მიმართ.

Password | yoongiΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα