სამი საათი იყო როდესაც დავბრუნდით მე საქმე არ მქონდა ამიტომ სახლში შევყვევი
კაცი იყო უნიფორმაში .
"გამარჯობა მე ჯექსონი მქვია და შესაკეთებლად ვარ აქ " იუნგიმ თავი დაუქნჯა და მისი სახლის კარები გააღო შევიდნენ მე კი გარეთ დავრჩი
"ღმერთო ჩემო"მარტო ეს იყო რაც ვთქვი, როცა შევიხედე ყველაფერი წყალში იყო ამოვლებული, საზიზღობაა
"კარგად ხარ?" მკითხა იუნგიმ შემდეგ რაც ვიგრძენი მისი თბილი ჩახუტება იყო,ჩემი სახე მის მკერდში ჩავმალე,დამამშვიდა თითქოს ყველაფრისგან დამიცავდა
რა ჯანდაბს ფიქრობ?
"უკეთესად ხარ?" თავი მორცხვად დავუქნიე. არ მინდოდა მოვშორებოდი ამიტომ ის გავაკეთე რაც ცხოვრებაში არასდროს ჩამიდენია და კიდევ ჩავეხუტე,გაიცინა და მანაც მომხვია ხელები.
"ოლაფი ხარ?"გაიცინა და ჩემი თმებით თამაში დაიწყო
"რა?"ამოვიჩურჩულე
"ოლაფს უყვარს ჩახუტებები და მეც გეხუტები ხოდა შენ ხარ ოლაფი" ამიხსნა,გამეღიმა
დიახ,მიყვარს ჩახუტებები
მაგრამ შენი განსაკუთრებით
"მაპატიეთ გვრიტებო რომ გირღვევთ მომენტს მაგრამ შევაკეთე ყველაფერი"გამოვიწიე
"მადლობა დიდი ჯექსონ"მადლობა გადაუხადა იუნგიმ, ჯექსონმა ხელი დაგვიქნია და წავიდა,მანამდე მოასწრო დაძახება
"შენი შეყვარებული საყვარელია"
"ნაბიჭვარი"თვალები გადაატრიალა იუნგიმ"დამეხმარები დალაგებაში"მკითხა
"რატომაც არა"გავუღიმე
"ძლივს,ვაა ბევრი ნივთები გაქვს სახლში"ვთქვი და პანდასთან ერთად წამოვწექი მდივანზე
"ხო ოლაფ, როგორც ჩანს დაიღალე შემთხვევით ხომ არ დნები?"დამცინა მე კიდე მკერდზე დავარტყი
"ჰეიი,რატომ არტყავ შენს ერთადერთ კომფორტულ ბალიშს?
"მოკეტე მინ იუნგი თორე კიდევ დაგარტყავ."
"ოჰჰ,სიყვარულს დარტყმით ამჟღავნებ?"
ოჰჰ ღმერთო ჩემო რას მიკეთებს
YOU ARE READING
Password | yoongi
Teen Fictionგოგონას თავგადასავალი, რომელსაც მხოლოდ ინტერნეტის პაროლი სჭირდებოდა ფიკების წასაკითხად. . . . . . . . . . ჩემი არ არის ვთარგმნი.
