.6.

1.8K 161 44
                                    

"აქ რა გვინდა?"

"რათქმაუნდა ყავა რომ დავლიოთ, სტარბაქსში ვართ, არ გაგიგია ცნობილია ყავის გამო,საცეკვაოდ ხომ არ მოგიყვანდი"მიპასუხა იუნგიმ.

"საიდან იცი ეგეთი რაღაცეები? კვირაში ერთხელ გამოვდივარ სახლიდან და მე არ ვიცი ეგეთი რაღაცეები ჯერ შენ კიდე სახლიდან იშვიათად გამოდიხარ."

"ინტერნეტი ჩემო მეგობარი, არ იყენებ?თუ არა მაშინ პაროლი რათ გინდა?"

მე მხოლოდ ფიკების წასაკითხად ვიყენებდი. ვის სცალია მედიისთვის, რაში გჭირდება როდესაც იმდენი ფიკი გაქვს წასაკითხი.

არ მიპასუხია,ადგილს ვეძებდით  და ვიპოვეთ კიდევაც ფანჯარასთან ახლოს.

"კარგი რას დალევ?მე გპატიჟებ დღეს ჩვენი მეგობრობის პირველი დღეა."

"მეგობრობის პირველი დღე?ეგ რაა? მოკლედ რას შემომთავაზებ?"

"კარგი მაშინ წავალ შევუკვეთავ"

ცოტახანში ყავით ხელში დაბრუნდა

"კაპუჩინო გიყიდე და ჩემთვის კარამელის მაჩიტო"თავი დავუქნიე და მოვსვი ცხელი ყოფილა და ტუჩები დავიწვი.

"ჯანდაბაა" შევხტი და ხელსახოცი ავიღე.

"რა მოხდა?"მკითხა მე მხოლოდ ტუჩებზე ვანიშნე

ეშმაკურად გაეღიმა"შემიძლია გაკოცო რომ ტკივილი გაგიქრეს,მაგიური ტუჩები მაქვს"

"ვაუუ რაკარგი გზაა რომ ჩვენი მეგობრობა დაასრულო."

ღმერთო  აქამდე რატომ ვერ შევამჩნიე ეს ყავა სამოთხე იყოო მაგრამ როცა ფასს დავხედე კინახამ ფეხები გავბშიკე არა რაა სამუშაო უნდა დავიწყო.

"ტუჩებზე ქაფი გაქვს" ტუჩის ყველა ნაწილს შევეხე მაგრამ ქაფი ვერ ვიპოვე.

"სად?"ვკითხე, ამოიხრა და წამოიწია მისი სახე ახლოს იყო ჩემთან  ვგრძნობდი სახეზე მის სუნთქვას, ეშმაკურად გაიღიმა შემდეგ ვიგრძენი  როგორ გამიწმინდა ქაფი ტუჩის კუთხესთან

რატომღაც გავწითლდი.

...

"რა გინდა?"

"მე მინდა დიდი სახლი, დიდი მანქანა და დიდი ბეჭედი,მეტი ოცნება არ მაქვს."

გავხედე, ღმერთო არ შეუძლია ნორმალური პასული გამცეს?

აზრზე არ ვარ რატომ ვდგავართ მაღაზიის წინ წამომათრია საწოლი უნდა ვიყიდო თუ რაღაც მაგდაგვარი.

"მე ვთქვი საწოლის ყიდვა მინდათქო."

"მაშინ დივნის სექციაში რა გინდა?"

"კომფორტულად გამოიყურება,უბრალოდ დაწოლა მინდოდა და იუნგილენდში წასვლა"

"დავნიძლავდეთ იუნგილენდი გოგონებითაა სავსე" გამეცინა

"მართალია მაგრამ გოგონებიდან ყველაზე სექსუალური შენ ხარ" თვალი ჩამიკრა,თავში წამოვარტყი.

"გირჩევნია ეგ აღარ გაიმეორე" მკვლელი სახით გავხედე.

"ვაიმე ღმერთო საშიში ხარ"

"ვყიდულობთ საწოლს თუ არა?" თავი დამიქნია და საწოლების სექციაში გადავიდა მეც გავყევი აბა რა მექნა.

შემდეგი ის ვიცოდი რომ დავინახე როგორ წამოწვა საწოლზე და გეფიცებით მისი ხვრინვა გავიგე,
ესე მალე როგორ დაიძინა.

"მინ იუნგიიი!" ვუყვირე,საერთოდ არ მადარდებდა ის რომ ყველა მე მიყურებდა,გავიგე როგორ ამოიოხრა და წამოდგა.

"რა საჭიროა ყვირილი?" თმაზე ხელი გადაისვა და ჩუმად შეიგინა მაგრამ მაინც გავიგე

"სიტყვები ბავშვო!" დავტუქსე.

გავიაზრე რომ ორივე ბევრს ვიგინებით











Password | yoongiTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon