Don't say love me (ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာနဲ႔) Uni+Zaw

Part 14

"ကိုၿဖိဳး....ကိုကို သြားမလို႔လား.မသြားပါနဲ႔...ကိုကို တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

'သူသူ'ေခၚလိုက္တဲ့ ကိုကိုဆိုတဲ့အသံုးအႏႈန္းေၾကာင့္ 'ေသာ္ေသာ္'သဝန္တိုသြားကာ စိတ္ကိုထိန္းတဲ့အေနနဲ႔သူယူလာတဲ့ဖိုင္တြဲကိုငံု႔ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

"ဟုတ္သားပဲ အကိုကလဲ...တျခားသူလႊတ္လိုက္ပါ့မယ္"

('ႏိုင္ႏိုင္'ကဝင္ေျပာသည္။)

"တျခားသူေတြကို ယံုရဖို႔မလြယ္ဘူးေလ...သူတို႔ကႏွစ္ဖက္ခြၽန္လုပ္လိုက္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲကြ"

"အဲ့လိုအဆိုးဘက္က မၾကည့္ပါနဲ႔အကိုရာ...ယံုရတဲ့သူေတြလဲ႐ွိမွာပါ...ၿပီးေတာ့ အကိုကကြၽန္ေတာ့္တို႔ကုမၸဏီမွာအလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သူတို႔သိသြားမွာပဲ...အဲ့လိုဆို အကို႔ကိုသူတို႔ကသံသယဝင္လာၿပီး အကိုလံုျခံဳမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး"

"ဟုတ္တယ္ေလ ကိုၿဖိဳးကလဲ...သူတို့ကေဖေဖေမေမတို႔ကိုေတာင္ ရက္ရက္စက္စက္လုပ္ၾကံခဲ့ေသးတာ...ကိုကို႔ကိုလဲ သူတို႔လုပ္မွာပဲ...'သူသူ'စိုးရိမ္တယ္.တျခားတစ္ေယာက္ကိုပဲေရြးၾကရေအာင္ေနာ္"

အဲ့ဒီကိုကိုဆိုတဲ့စကားလံုးပါလာတိုင္း 'ေသာ္ေသာ့္'ရင္ကိုဓားနဲ႔ထိုးေနသလိုပဲခံစားေနရတယ္။အဲ့ဒါနဲ႔ အဲ့ေခၚသံေတြမၾကားရေအာင္လို႔ စာရြက္ေတြကိုေလ်ွာက္လွန္ေနလိုက္တယ္ေလ။

"ကိုကို႔ကိုစိတ္မပူပါနဲ႔ 'သူသူ'ရယ္...ကိုကိုက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဂ႐ုစိုက္ႏိုင္ပါတယ္...'ျမတ္ထိပ္ထား'ရဲ႕အတြင္းေရးမႉးျဖစ္ဖို႔ဆို ကိုၿဖိဳးသြားမွျဖစ္မွာေလ...ၿပီးေတာ့ ဒီမွာအလုပ္လုပ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ႐ိုး႐ိုးကုမၸဏီေျပာင္းတာလို႔ပဲ သူတို႔ထင္မွာပါ...ကိုၿဖိဳးက အေမ့အိမ္ေထာင္စုစာရင္းထဲမွာပဲတရားဝင္႐ွိတာမလား...အေဖ့သားဆိုတာလဲ ဘယ္သူမွသိတာမဟုတ္ဘူးေလ...အဲ့ေတာ့သံသယဝင္စရာမ႐ွိပါဘူး"

"ဒါေပမယ့္လဲ 'ကိုၿဖိဳး'ကိုမလႊတ္ႏိုင္ဘူး...ကိုကို မသြားပါနဲ႔ေနာ္...တျခားသူကိုပဲလုပ္ခိုင္းၾကမယ္...ေနာ္ ကိုကို...'သူသူ'တကယ္စိုးရိမ္လို႔ပါ"

'ေသာ္ေသာ္'ေဒါသေတြထြက္လာလို႔ လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္လိုက္ရသည္။အခုမွပဲ သဝန္တိုတာဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုတာ သူမခံစားမိေတာ့သည္။