|BA22|

607 28 26
                                    

Bazen gerçekten aptal mıyım diye düşünüyorum. Çünkü yaptıklarım normal değil. Düşündüklerim de.

Nasıl en yakın arkadaşıma bunları demiştim? Nasıl bunları söylemiştim? Gerçekten kafam yerinde değildi. Ama gelin size bunca yıl neler yaptığımı söyleyeyim;

Selena, Shawn ve Zayn gittikten sonra hayatımı zar zor ilerletiyordum. Kendi iğrenç kız kardeşim Kendall'dan özür dileyip onlarla takılmak zorunda kalmıştım. Aslına bakarsanız Taylor ve Harry ile de takılabilirdim fakat Selena ve Zayn'i hatırlatan hiç bir şeyi hayatımda görmek istemiyordum. Kafam da sürekli senaryolar üretiyordum. Kafayı yemek üzereydim.

"Kesin şimdi Selena ve Zayn sevişiyordur."

"Kesin şimdi Selena ve Zayn yiyişiyordur."

"Kesin şimdi tekrar sevgili olmuşlardır."

"Sen onları özlüyorsun ama onlar şu an birlikteler ve tenleri birbirine değiyor."

Daha sayamadığım bir sürü düşüncelerle her gün uğraşıyordum. Biraz da iğrenç ve fesat olan kız kardeşim yüzünden oluyordu bütün bunlar. Sürekli bana her gün bunları hatırlatıyordu. Artık kafam böyle saçma sapan düşüncelerle dolmuştu.

Sonra bir anda karşıma Travis çıktı. Çok iyi birisiydi. Kalbim Zayn ile atsa da yalan söyleyemem ama onunla gerçekten çok mutluydum. Onunla geçirdiğim her an mükemmeldi. Beni el üstünde tutuyordu. Ve açık konuşayım baba seçme konusunda mantıklı davranmışım. En azından onunla birlikteyken ne Selena ne Zayn nede onların yaşadığı aşk, hiç bir şey aklıma gelmiyordu. Mutluydum.

İnsanlar başta çok şaşırdı. Kimisi "Kylie nasıl bu kadar kısa sürede Zayn'i unuttu?" Dedi. Kimisi de Zayn'i unutmak için olduğunu söylüyordu. Ama bunların çoğu yanlıştı. O benim karşıma tesadüfen çıkmıştı.

Gerçekten Stormi'ye hamile olduğumu öğrendiğim zaman hayatımın en mutlu günüydü. Kimseye bir şey demedim. Sadece herkese Instagram'dan gönderi olarak atarak haber verdim. "Kızım oluyor!!!" Yazarak atmıştım.

Travis, hayatımda gördüğüm en iyi, en özel insanlardan. Hayır, tabiki ona aşık olmadım. Zayn'i seviyordum ama bir süre sonra hatırlamadım bile. Mantık ilişkisi yapmıştım ve evlenmeden çocuk yapmıştım.

Sonra hayatımı kendi işlerime ve kızıma adadım. 1 sene içinde Stormi'nin doğumu çok şanslı gelmişti ki yaptığım her şeyi insanlar sevmeye başlamıştı. Makyaj malzemelerim, cilt bakımı ürünlerim ve daha fazla her şeyim tutulmaya başlamıştı.

Ve o anda karar vermiştim...

"Eğer arkadaşlarınız yanınızda yoksa yaptığınız şeyin hiç bir anlamı yoktur."

Onları çok özlemiştim ve yapmam gerekeni biliyordum. O grubu tekrar geri getirmem gerektiğini biliyordum.

Yaptım da. O grubu geri getiren bendim. Şimdi ise bozan da benim. Ama gerçekten insanlar beni de anlamak zorunda. Çünkü yani en yakın arkadaşım dediğim kız, sevdiğim çocuğu alıp götürdü. Ve bu çok zoruma gidiyordu. Bana geç kaldığımı söylemişti. Beni değil onu seçiyordu. Yani en azından o zamanlar ben öyle biliyordum ve Selena'ya çok kırgındım.

Ama aslında gerçekler çok farklıydı. Muhtemelen bunu çoğu kişi sonradan öğrenmişti. Ve ben hamileyim diye iki gün önce söylediğim o sözler yüzünden öğrenmiştim. Aslında sevdiğim çocuk onu seçmemişti. Beni seviyordu fakat en yakın arkadaşı hatta kardeşi gibi gördüğü insanın ölmesini istemiyordu.

Ve ben bu aptallığımla evde oturmuş Stormi'yi kucağımda sallarken düşünüyordum. Uyuyordu zaten. Ama düşünmeye ihtiyacım vardı.

Aniden aklıma gelen bir fikirle Stormi'yi hızla yatağına yatırdım ve Skyla'ya ona bakmasını söyledim. Hızlıca evimden koşar adımlarla çıktım ve Selena'nın evine doğru yürümeye başladım.

Sonunda vardığımda kapıya hızla vurdum. Sanki 'alacaklı' gibi vurduğumu farkettiğimde elimi kapıdan yavaşça çektim.

Kapı aniden açılınca bir an korktum. Karşımda gözleri şişmiş, burnunu silmekten burnu kızarmış tatlı bir kız vardı.

"Özür dilerim bebeğim. Gerçekten çok üzgünüm."

***
Merhabalar! Kitabı kimse okumuyor ama ben eğleniyorum. Her neyse.
Sizce final için erken mi?
Yoksa artık uzatmadan final gelmeli mi?

BEGIN AGAIN | GroupchatDonde viven las historias. Descúbrelo ahora