"Han..."
ေက်ာင္းေလွခါးနားေရာက္ေတာ့ ေခၚသံနဲ႔အတူလက္ပါအဆြဲခံ
လိုက္ရေတာ့Luhanေဒါသထြက္သြားသည္။
"ဘယ္ေကာင္ငါ့လက္လာဆြဲ....ဆြဲ.."
Omo! Oh Sehunႀကီး....ေ႐ွာင္ေနကာမွတည့္တည့္
ကိုေတြ႔တာပဲ။
"ကိုယ္ပါ...Oh Sehun..၊ကိုယ့္ကိုမွတ္မိတယ္မလား"
မမွတ္မိပဲေနမလား.....။အဲ့ဒီေန့မနက္ႏိုးလာေတာ့ ေဘး
မွာOh sehunကိုေတြ႔လိုက္ေတာ့ Luhanေတာ္ေ
တာ္ထိတ္လန္႔သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကိုစစ္ၾ
ကည့္ေတာ့ နာတာေတြဘာေတြမ႐ွိေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်ကာ
အိပ္ယာေပၚကအသာထၿပီး အက်ႌေတြဝတ္ကာ တစ္ခ်ိဳးထဲထြ
က္ေျပးလာခဲ့သည္။ ဒီရက္ပုိင္းေလာက္ေ႐ွာင္ေနလိုက္ၿပီး ၾကာ
ရင္ေမ့သြားလိမ့္မွာပဲအထင္နဲ႔ မေတြ႔ေအာင္ေနခဲ့တာ အခုေ
တာ့တန္းတိုးတာပဲ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆိုးလုိက္တဲ့ကံ
တရားလဲကြာ...
"မွတ္....မွတ္မိပါတယ္...ဟို...ဟို.....အဲ့ဒီေန႔ကကိစၥေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္.....ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္အရမ္းမူးေနလို႔ ုျဖစ္သြားတာပါ.."
"အဲ့ဒါတိုရင္.......ကိုယ့္ရဲ႕ခ်စ္သူအျဖစ္ေနေပး...၊han လ
က္မခံရင္ ကိုယ္က တစ္ေက်ာင္းလံုးလိုက္ျဖန္႔လို
က္မွာ....Hanကိုယ္နဲ႔ အိပ္ၿပီးၿပီဆိုၿပီးေတာ့..၊ Hanမိဘေ
တြပါသိေအာင္ ကိုယ္သြားေျပာမွာ..၊ဘယ္လိုလဲ"
"ခင္ဗ်ား..... အဲ့တာေတာ့ လူကိုသက္သက္အႏိုင္က်င့္တာပဲ..၊ ကြၽန္ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ဘူး...."
Luhan ႐ွက္စိတ္ေရာေဒါသပါထြက္ေနတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာ
တစ္ျပင္လံုးနီရဲေနၿပီး သမင္မ်က္လံုးေလးေတြပါ ဝိုင္းေနသ
ည္။ Sehun ကိုယ္ကိုLuhanေ႐ွ႕ကိုင္းလိုက္ကာ မ်က္ႏွာ
ကိုတျဖည့္းျဖည္းနီးကပ္လာၿပီး........
KAMU SEDANG MEMBACA
Monster of Bae ❤(ChanSoo)(Uni Code+ Zawgyi Code)
Fiksi PenggemarBae မင္းဘယ္မွထြက္ေျပးဖို႔ ေတြးေတာင္မေတြးနဲ႔.... ေအး.....ေျပးရင္လည္းလြတ္ေအာင္ေျပး ကိုယ္ျပန္႐ွာေတြ႔လို႔ကေတာ့ မင္းေရာမင္းကိုကူညီေပးတဲ႕လူေတေကာ ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္ေတြးထားၾက ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ရက္စက္တတ္လည္း မင္းသိပါတယ္ ...
