•Gods Of Underworld Series {G.O.U.S.}:Book5•
Κάποιοι θα πουν πως είναι εύκολο να είσαι παντοδύναμος και κάποιοι άλλοι πως είναι δύσκολο. Εγώ θα πω πως είναι και τα δύο μαζί. Θέλει κουράγιο και ψυχραιμία, γιατί μερικές φορές, αν και παντοδύναμος, υπά...
Κάθομαι όλο το υπόλοιπο βράδυ με την Έρρικα. Δεν φεύγω λεπτό από δίπλα της και την κοιτάω να κοιμάται. Η οργή που νιώθω τρώει τα σωθικά μου με το πρώτο φως του ηλίου αφήνω ένα απαλό φιλί στο μάγουλο της και αφού την σκεπάζω καλύτερα για να μην κρυώσει φεύγω από το σπίτι της με προορισμό τον κάτω κόσμο. Τόσες ώρες ήμουν ήρεμος για χάρη της, για να μην την ταράξω περισσότερο, τώρα όμως όλα θα ξεκαθαρίσουν.
Με τις δυνάμεις μου φτάνω στον κάτω κόσμο και καθώς μπαίνω στο κάστρο, βλέπω πως όλη μου η οικογένεια είναι εκεί. Κατευθύνομαι με φόρα προς το προ πάππου μου τον Άδη και τον πιάνω από τον γιακά του πουκάμισου του με δύναμη.
"Υποτίθεται πως ήσουν δίκαιος και διόρθωνες όλα τα λάθη που είχε κάνει ο Δίας!"φωνάζω οργισμένος.
"Για ποιο πράγμα μιλάς;"με ρωτάει ο Άδης.
"Για την Έρρικα, για την Έρρικα μου!"
"Για το κορίτσι σου λες; Μου είπαν κάποια πράγματα οι γονείς σου."
"Ακριβώς. Ο Δίας την καταράστηκε αλλά αυτό δεν διορθώθηκε. Τόσους αιώνες τρέχουμε και μαζεύουμε τα σπασμένα του και σε εκείνη δεν προσφέραμε τίποτα. Ούτε οι δυνάμεις μου έκαναν κάτι για αυτό φρόντισε το εσύ."τα χέρια μου σιγά σιγά παγώνουν και το ψύχος καταλαμβάνει τον κάτω κόσμο ρίχνοντας για πρώτη φορά την θερμοκρασία. Ο Άδης, ενώ μέχρι τώρα απλά μου μιλούσε, τώρα κρατάει τα χέρια μου τα οποία εκπέμπουν ψύχος και τα δικά του εκπέμπουν φωτιά για να με σταματήσει.
"Αγακλή σταμάτα!"ακούγεται η φωνή της μητέρας μου και στην συνέχεια ο μπαμπάς μου ο Άγγελος μαζί με τον παππού μου τον Έκτορα μας χωρίζουν.
"Πρόσεχε πως φέρεσαι στην οικογένεια σου."λέει ο πατέρας μου αυστηρά.
"Δεν πειράζει Άγγελε, είναι ερωτευμένος για αυτό κάνει έτσι, αλλά τα βάζει με λάθος άνθρωπο. Αν την καταράστηκε ο Δίας όπως λες, μόνο εκείνος μπορεί να πάρει πίσω την κατάρα, κανείς άλλος, ούτε εσύ, ούτε εγώ."λέει ο Άδης και ξαφνικά νιώθω ένοχος για τον τρόπο που του φέρθηκα.
"Συγνώμη που παραφέρθηκα αλλά..."λέω αλλά ο παππούς Έκτορας με σταματά ακουμπώντας το χέρι του στον ώμο μου.
"Μην ανησυχείς αγόρι μου, έχουμε κάνει όλοι μας χειρότερα πράγματα από αυτό που έκανες εσύ."μου λέει ο Έκτορας και μεταφερόμαστε την επόμενη στιγμή στα μπουντρούμια του Ολύμπου και πιο συγκεκριμένα μπροστά από το κελί του Δία. Ανοίγω την σιδερένια πόρτα και στέκομαι μπροστά του. Εκείνος σηκώνει το κεφάλι του και με κοιτά καθισμένος από το κρύο πάτωμα.
"Θέλω να αναιρέσεις μια κατάρα."του λέω λακωνικά.
"Και γιατί να το κάνω αυτό;"
"Σε κρατούσαμε μέχρι τώρα ζωντανό από την καλή μας την καρδιά, αν δεν το κάνεις θα σε σκοτώσουμε μια ώρα αρχύτερα."λέει ο πατέρας μου ο Άγγελος.
"Έχω κάνει καλή συμφωνία με τους γονείς της και ότι και να γίνει θα βγω χαμένος."
"Μην με προκαλείς Δία!"λέω σιγανά αλλά με βαριά φωνή.
"Δεν μπορώ να αναιρέσω απλά την κατάρα παιδί θαύμα. Θα πρέπει να ανταλλάξεις μια ζωή για μια άλλη. Είτε οι γονείς της θα πρέπει να πεθάνουν για να λυθεί η κατάρα είτε να απαρνηθούν με την θέληση τους όσα έχουν αποκτήσει εξαιτίας της κατάρας."τον ακούω να λέει και σκέφτομαι πόσο μεγάλο κάθαρμα είναι. Ακόμα και δίχως δυνάμεις και κλεισμένος σε ένα κελί για αιώνες, θέλει να ελέγχει τους άλλους και να προσπαθεί να την βγάλει καθαρή εις βάρος τους. Βγαίνω από το κελί οργισμένος και οι δικοί μου με ακολουθούν.
"Τι να κάνω;"τους ρωτάω χαμένος.
"Κάνε αυτό που εσύ θεωρείς σωστό."μου λέει ο παππούς Έκτορας. Δεν χρειάζεται να το σκεφτώ παραπάνω, από την πρώτη στιγμή που μου είπε ο Δίας τι έπρεπε να γίνει, είχα πάρει την απόφαση μου.
Θα βρω τους γονείς της και θα τους σκοτώσω!
Καλησπέρα σας παιδιά 👲👲
Νέο κεφάλαιο στην ιστορία, το οποίο ελπίζω να σας αρέσει 👆👆
Ψηφίστε και σχολιαστε γιατί με βοηθάει πολύ 💬⭐
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
