"Elveda Güzelim " (Tamamlandı)

8. Sonum

Günlerdir ne yaptığım hakkında hiçbir fikrim yok. Uykularım kaçıyor. Ben ne kadar güçlü bir kız gibi görünsem de Aykut'un yaptığı ile yerle bir oldum. Düştüğüm yerden kalkmaya çalışıyorum. Sanırım bu biraz zaman alacak. Son yaşanan olaylar bende büyük hayal kırıklığı yarattı. Oysa ne büyük hayallerim vardı şimdi hepsi çöp oldu.

" sonsuzum" olmasını dilemiştim oysa o benim "sonum" oldu.

Artık yasamak için enerjim kalmamış gibi. Keşke o nakil sırasında ölseydim. İnanın bana hayal kırıklığı ölümden daha zor kalbimdeki acıyı tarif edecek kelimeler bulamıyorum. Hayatım boyunca istediğim belki de tek şey o idi.

Artık kendimi toplamam lazımdı anneme bunu neden yaptıklarını, Aykut'ta neden benim öldüğümü söylediklerini merak ediyorum. Ne düşünerek bunu söylediler? Bilmiyorlar mıydı onu nasıl sevdiğimi? Bana bu kötülüğü nasıl yaparlar. Oydu benim yaşama sebebim.

Annem temiz çarşafları getirmeye odama geldi. Bu konuşmak için iyi bir fırsat olduğunu düşündüm.

"Anne konuşabilir miyiz ?"

"Ne oldu meleğim?"

" Bana her şeyi anlat anne, Aykut'a neden benim öldüğümü söylediniz ya, sen bilmiyor musun onu ne kadar sevdiğimi. "

" Çok üzgünüm kızım ama bunu yapamam."
Resmen kan beynime sıçradı ve sesimi yükselttim.

" Ne demek oluyor bu anne bana her şeyi açıkla bilmek istiyorum." İlk defa anneme sesim bu denli yüksek çıkıyordu.

" Olmaz Nalan olmaz güzel kızım ısrar etme bunu sana söyleyemem. Zamanı gelince zaten herşeyi ögreneceksin."

Bu bana çok mantıksız geliyor. Neden zamanı gelince. Zamanı ne zaman gelecek? Neden şimdi değil?

"Annee" çaresizce çıktı sesim "Neden?"

" Güzel kızım ne olur ısrar etme." Annem söylememekte kesindi. Ben allem eder kallem eder onu konuştururdum ama şimdi sinirim geçmesini beklemeliyim yoksa kalbini kırabilirim bu benim isteyeceğim son şey.

" Çık odamdan anne "

" Kızım?"

" Anne çııık"
Anneme bağırmak beni üzse de kendimde olmadan bağırdım.
Daha fazla duramadım Canan'a buluşmak için mesaj attım her zaman gittiğimiz çay bahçesinde buluştuk. Bu 3 yılda hiç bir yer değişmemişti. Değişen tek şey Aykut'tu. Aynı kişi olarak kalmasını isterdim.

" Canan senin bir bilgin var mı neden böyle yaptılar?" Tek umudum Canandı belki bir şeyler biliyordur diye.

" İnan bilmiyorum çok düşündüm ama bilmiyorum Nalan ama herkesten gizledikleri bir şey var. Ayrıca sen gittikten sonra mahalleliden duyduğuma göre Aykut çok kötüymüş. Kriz falan geçirmiş, o sıra Şükran teyze de demiş ki 'eskiyi unut her şey geçmişte kaldı.' Ne demek istemiş anlamadım ama eve doktor gelmiş sakinleştirici falan vermişler. Hem de bu olay defalarca yaşanmış. Daha yeni yeni toparlanıyor diyorlardı."

" Geçen sokağa çıktım Aykut'la karşılaştım."

" Biliyorum Cengiz söyledi."

" Peki Cengiz bana kırgın mı?"

" Onu tekrar reddettiğin için mi?" Usulca kafa salladım.

" Hayır seni anlıyor ama çok üzülüyor. Nalan biliyor musun abim sen gittikten sonra hiç kimse ile çıkmadı hatta iş bile buldu yaa kızım abimden bahsediyoruz ya abimden."