❤️You're Mine 🔞🔥

ភាគទី 06 : ការដោះដូរ

     Park Jimin អាយុ 21ឆ្នាំ រៀនឆ្នាំទី3 រាល់ថ្ងៃ ក្រោយប៉ាម៉ាក់លែងលះគ្នា Jimin ត្រូវរ៉ាប់រងលើ បន្ទុកគ្រួសារ ម៉ាក់គេធ្លាក់ខ្លួនឈឺ Jimin ត្រូវរកលុយ ព្យាបាលម៉ាក់ផងនិងលុយសម្រាប់ប្អូនប្រុសអាយុ 12ឆ្នាំរៀនផង គេបានដើររកការងារគ្រប់ទីកន្លែង រហូតចៃដន្យបានជួបនិង Jungkook និង HoSeok គេបានអោយ Jimin មកច្រៀងក្នុងក្លឹបគេ Jimin ទើបតែធ្វើការបានប៉ុន្មានខែប៉ុណ្ណោះ ពេលព្រឹកត្រូវ ទៅរៀន ចេញមកវិញមើលថែម៉ាក់និងប្អូនគេងហើយគេក៏មកក្លឹបធ្វើការបន្ថែម Jungkook អាណិត ក៏អោយលុយក្រៅរហូត ក្នុងក្លឹប Jimin តែផឹកជាមួយភ្ញៀវមួយយប់ត្រឹម 4កែវប៉ុណ្ណោះដើម្បីបាន លុយធីបបន្ថែម តែមិនអង្គុយកំដរភ្ញៀវនោះទេ
Jimin ក៏ជាមិត្តរបស់ Taehyung ដែរ តែដោយសារ Taehyung ត្រូវមករស់នៅជាមួយពូមីងគេទើបគេ ត្រូវបែកគ្នា Taehyung ក៏ប្តូរសាលាទៀតបាត់ ដំណឹងគ្នាមិនដឹងទៅដល់ណាអស់

#Skip...

     ងាកមកមើលរាងតូចដែលកំពុងគេងអស់កម្លាំង វិញ ម៉ោងប្រហែល 5ល្ងាច Taehyung ភ្ញាក់ពីគេង បើកភ្នែកមកសម្លឹងរកមើលជុំវិញបន្ទប់គឺមានតែម្នាក់ ឯងប៉ុណ្ណោះ
<អ៊ួយ...> Taehyung ស្រែកឡើងពេលបង្វិលខ្លួន គេងផ្អៀងតែវាឈឺពេញទាំងខ្លួនពិសេសត្រង់នោះ Taehyung ចាប់ផ្តើមហូរទឹកភ្នែកគិតដល់រឿងនោះ ពេលនេះគេគ្មានសល់ស្អីទៀតទេ កើតមកជាអ្នកក្រ ត្រូវគេជាន់ឈ្លីអស់ចិត្តហើយក៏បោះចោល ហេតុអី ទេវតាលេងសើចនិងឆាកជីវិតគេម៉្លេះ? ចង់អោយគេ រងទុក្ខដល់ពេលណាទើបបានសុខដូចគេ??
<ហុិកៗ ម៉ាក់...ប៉ា...កូនលែងចង់រស់នៅទៀត ហើយ កូនចង់ទៅរកប៉ាម៉ាក់ ហុឹកៗ កូនវេតនាណាស់ កូនមិនបានសុខដូចគេ កូនត្រូវគេជាន់ឈ្លី កូនស្អប់ភាពទន់ជ្រាយមិនអាចការពារខ្លួនឯងបាន កូនចង់ទៅជាមួយប៉ាម៉ាក់> Taehyung យំរៀបរាប់ អាណិតខ្លួន
<ពុទ្ធោអើយ ឃ្លានណាស់ ហិហិ> Taehyung ស្ទៀបពោះដែលកំពុងកូរ តាំងពីព្រឹកដល់ល្ងាចជិត យប់ហើយមិនទាន់បានបាយចូលពោះមួយម៉ាត់ទេ រាងតូចចង់ងើបតែងើបមិនបាន ឈឺស្រកៀរតែម្តង លើកទីមួយរបស់គេ អាម្នាក់នោះសម្រុកដូចគេជាស្រីទៅកើត
<ឈឺខ្លួនណាស់ម៉ាក់អើយម៉ាក់> Taehyung (អាណិតណាស់កូនម្តាយ) 😞

*ក្រាក!!

អ្នកបម្រើដើរចូលមក នាងតែងចូលមកមើលមួយ ម៉ោងម្តងក្រែងឡ៎គេត្រូវការអី
<អ្នកប្រុស!> Yim
<ហឹម?? នាងជាអ្នកណា?> Taehyung ងាកមក ឃើញមនុស្សស្រីទាញភួយគ្របដល់ត្រឹម ក
<ខ្ញុំជាអ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះនេះឈ្មោះ Yim លោកប្រុស អោយមកមើលអ្នកប្រុស តើអ្នកប្រុសត្រូវការអីទេ?> Yim
<គឺ...គឺខ្ញុំឃ្លានតែ...> Taehyung
<ចាំខ្ញុំយកអាហារមកអោយអ្នកប្រុស> Yim ក៏ចេញ ទៅវិញ
<អេ...ទៅបាត់ហើយ> Taehyung អើត ក មើល បន្តិចក្រោយមកនាងក៏មកវិញ
<នេះចា៎! បើអ្នកប្រុសចង់បានអីបន្ថែមទៀតសូមប្រាប់មកចុះ> Yim
<អរគុណ!! អឺ...តើចាហ្វាយនាងទៅណា?> Taehyung
<គាត់ទៅធ្វើការ!! មិនកំណត់ម៉ោងចូលផ្ទះទេ> Yim
<អរ...នាងទៅវិញចុះ!!> Taehyung
<ចា៎> Yim
<អេ...ឈប់សិន!> Taehyung
<ចា៎អ្នកប្រុស?> Yim
<ខ្ញុំអាចសួរនាងខ្លះបានទេ?> Taehyung
<ចា៎បាន> Yim
<នាងធ្វើការទីនេះយូរហើយមែនទេ?> Taehyung
<ចា៎!! តាំងពីលោកប្រុសមកនៅនិងរើសអ្នកនៅជា មួយខ្ញុំនេះហើយជាអ្នកដំបូង> Yim
<ចឹង...តើលោកប្រុសរបស់នាងជាមនុស្សបែបណា?> Taehyung
<គាត់ជាមនុស្សចិត្តល្អមានមេត្តាណាស់ មុខគាត់មិន ញញឹមតែគាត់អត់អាក្រក់ទេ លើកលែងតែធ្វើអោយ គាត់ខឹង នេះតាមអ្វីដែលខ្ញុំឃើញកន្លងមក> Yim
<ជួយលើកថាសបាយដាក់តុជិតនេះអោយខ្ញុំផង> Taehyung
<ចា៎!> Yim សម្រួលអោយ Taehyung
<យកកន្សែងអោយខ្ញុំបន្តិច រួចហើយទៅធ្វើការនាង វិញចុះ> Taehyung
<ចា៎> Yim ធ្វើតាមបញ្ជាររួចចេញទៅវិញ នាងក៏ Call ទៅរាយការណ៍ប្រាប់ Jungkook គ្មានចន្លោះ
Taehyung ងើបអង្គុយបន្តិចយកយកកន្សែងមកគ្រប ពីលើត្រឹមចង្កេះហើយអង្គុយញាំបាយសិន ចង់រត់ក៏ ត្រូវតែមានកម្លាំងសិនដែរ
ញាំរួចក៏ទម្លាក់ខ្លួនគេងវិញ ញាំដូចអត់ញាំ ឆ្អែតតែគ្មានកម្លាំង ល្វើយក្នុងខ្លួន បាក់កម្លាំងអស់ទាំងឈឺសាច់ទៀតរត់ទៅណាកើតមានតែគេងវិញ

រហូតដល់យប់ជ្រៅ Taehyung ភ្ញាក់ពីគេងម្តងទៀត ងាគមើលម៉ោងនៅលើតុឃើញថាម៉ោង11 ជិត 12 តែម្ចាស់ផ្ទះមិនទាន់ឃើញមកនៅឡើយ
<ថ្មាលនេះហើយគេអត់មកវិញទៀត?> Taehyung រអ៊ូព្រមទាំងគិតថាមិនមកល្អហើយ ព្រោះខ្លាចគេធ្វើអីផ្តេសផ្តាសទៀត
<បាត់ប្តីមួយថ្ងៃនឹកហេស?> Jungkook បន្តក្រោយ ខ្នងតាមពិតគេមកវិញហើយមុននេះនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក ចេញមកវិញឈរក្រោយខ្នងរាងតូចព្រោះគេគេង ផ្អៀងខ្លួន ហើយក៏លឺគេរអ៊ូរ រាងតូចក៏ងាកមកមើលគេ
<លោក!!> Taehyung
<ខ្ញុំយ៉ាងមិច?> Jungkook
<ទេ!!> Taehyung បែរទៅវិញ ឃើញមុខលឺសម្លេងរបស់គេគឺខ្លាចតែម្តង រាងក្រាសមិនមាត់អី ទាញឈុតគេងមកស្លៀករួចឡើងទៅគេងជិតរាងតូច ហើយទាញគេមកអោបពីក្រោយ
<Uh!! លោកធ្វើស្អី...លែងខ្ញុំ> Taehyung
<គេងទៅ!!> Jungkook និយាយតែប៉ុណ្ណឹងរួចអោនទៅថើបកញ្ចឹង ក និងស្មាររបស់ Taehyung ហើយសង្ងំគេង រាងតូចសង្ងំមិនហ៊ានកម្រើកខ្លាចគេ ខឹង បើគេចង់គេងអោយគេគេងចុះ

^^ Goodnight ^^ 😴💙

To be Continue....