Είμαι γυναικολόγος...Αυτή είναι η δουλειά μου..Για όλους τους άλλους άνδρες αυτή η δουλειά είναι ανυπόφορη..Στην αρχή όλοι μας είμαστε ενθουσιασμένοι αγγίζοντας τα ευαίσθητα σημεία μιας γυναίκας αλλά με τα χρόνια αυτό γίνεται συνήθεια, βαρετό και τα...
Φουφούλησα και έβαλα τα χέρια μου σταυρωτά μπλοκάροντας τον δρόμο της. Τι? Σκέφτηκε ότι θα της επέτρεπα να μπει μέσα έστω και ένα εκατοστό χωρίς να μου δώσει ένα σοβαρό λόγο ή μια κοινή εξήγηση? Ονειρευόταν αν το σκέφτηκε αυτό. "Τι?" Το χαμόγελο της έσβησε και εμφανίστηκε μια γκριμάτσα σαν να έσπασε η καρδιά της. Τα μάτια της ήταν τόσο ανοιχτά από το σοκ που μπορούσα να δω το όμορφο κάστανο χρώμα των ματιών της "Δεν θα με προσκαλέσεις μέσα στο σπίτι σου?"
Κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά και της απάντησα αυστηρά "Όχι! Τώρα πες μου πρώτα πως βρήκες το σπίτι μου?" Την ρώτησα στεγνά και απότομα. Κούνησε το κεφάλι της θετικά Και μου έδειξε με το χέρι της τον δρόμο "Ζω στην γειτονιά. Το βρήκα κατά σύμπτωση χθες βράδυ όταν είδα το αμάξι σου. Αυτό μόνο." είπε πειστικά και ήσυχα. Την κοίταζα για λίγο ώρα να καταλάβω αν λέει αλήθεια και αν πρέπει να της δώσω άλλο μια ευκαιρία. Αλλά ήθελα να ξέρω αν μου λέει την αλήθεια ή μου έλεγε ψέματα. Έτσι αποφάσισα να προσκαλέσω τον εαυτό μου σπίτι της "Λοιπόν, πρέπει να με προσκαλέσεις σπίτι σου τότε." σήκωσα τα φρύδια μου.
Χαμογέλασε ξανά και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο ζεστό "Αλήθεια? Φυσικά. Πάμε τώρα!" Τράβηξε το χέρι μου αλλά την σταμάτησα "Χει, περίμενε σέξι. Δεν μπορείς να δεις ότι φοράω μόνο μια φόρμα και από πάνω είμαι γυμνός?! Περίμενε εδώ, θα αλλάξω ρούχα πρώτα." της έκλεισα το μάτια προκλητικά. Έγνεψε καταφατικά και με περίμενε. Ευτυχώς δεν έκανε άλλη κίνηση μέσα στο σπίτι μου. Απλά με περίμενε στην πόρτα. Ούτως συ άλλος δεν μου πήρε πολύ ώρα να αλλάξω.
Μερικά λεπτά αργότερα, περπατούσα δίπλα σε εκείνη και μου έλεγε ότι ακόμα έμενε με τους γονείς της αλλά είναι αξιαγάπητη και ότι θα με καλωσόριζαν.
Έμεινα σιωπηλός μεγέθη που σταμάτησε μπροστά από την βίλλα και τότε το πρόσωπο μου ξαφνικά άλλαξε χρώμα και έγινε κόκκινο από την αστραπή αυτή που με χτύπησε. Είναι το σπίτι της Μιρέλας?! Και το αυτοκίνητο της Μιρέλας! Οοο, γαμώτο!? Σε παρακαλώ μην μου πει ότι γάμησα την Τανα και την μαμά της.
Μουρμουρούσα στο μυαλό μου προσπαθώντας να σκεφτώ γρήγορα έναν τρόπο να φύγω από αυτό την απαίσια κατάσταση και περίεργη θέση. Αλλά ήταν πολύ αργά. Η Τάνα είχε ανοίξει την πόρτα του σπιτιού και είχε φωνάξει, καλώντας τους γονείς της "Μητέρα, πατέρα. Το αγόρι μου είναι εδώ." Γαμώτο! Τι αγόρι? Αστειεύεται! Αποκλείεται. Πώς δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι μοιάζει με την Μιρέλα! Στην πραγματικότητα, τώρα μπορώ να πω ότι ήμουν στραβός, είναι σαν δίδυμες.
Έτριψα το πρόσωπο μου προσπαθώντας να κρύψω το κεφάλι μου. Ένας πολύ γοητευτικός άνδρας κοντά στα σαράντα ήρθε προς το μέρος μας με τα μάτια του να με εξετάζουν. Και ναι, με εξέταζε από πάνω μέχρι κάτω όχι όμως για την προστασία της κόρης του που ήμουν το αγόρι της. Αλλά αυτού το άνδρα τα μάτια άνοιξαν ορθάνοιχτα με επιθυμία για το σώμα μου, κρατώντας τα μάτια του πάνω στα μάτια μου και στα χείλη μου. Για να είμαι ειλικρινής, ήταν πολύ σέξι. Ο τρόπος που δάγκωσε τα χείλη του έκαναν τον πούτσο μου να ανάψει. Προσπάθησε να ελέγξω τον εαυτό μου. Διάβολε όχι. Δεν θα γαμήσω ολόκληρη την οικογένεια. Πρέπει να φύγω μαζί και να φροντίσω να μην ξαναδούν.
Αλλά με το που γύρισα τα πόδια μου φαί να βγω έξω από το σπίτι άκουσα την Μιρέλα να βήχει "Dr. Γουάτσον?" Γαμώτο. Είναι τελειωμένος!
Γύρισα το κεφάλι μου αργά και τα μάτια σε εκείνη με ένα παγωμένο χαμόγελο γεμάτο με προειδοποίηση "Οοο, Κυρία Μιρέλα." Το πιο παράξενο πράγμα ήταν η Τάνα δεν σοκαρίστηκε καθόλου. Και τον σύζυγό δεν τον ένοιαζε καν. Ίσως επειδή ήταν συγκεντρωμένος σε ένα πράγμα τώρα. Που είναι? Ο πουτσος μου και τα χείλη του με αποσυντόνισαν και το κατάλαβα. Κούνησε το κεφάλι μου για να τάραξω λίγο το περίεργο αυτό αέρα που είχε δημιουργηθεί "Κυρία Μιρέλα. Πώς είστε? Δεν με ξανά καλέσατε από την τελευταία μας εξέταση."
Πλησίασε πιο κοντά "Γιατί είσαι εδώ Γουάτσον?" με ρώτησε επιθετικά.
Η Τάνα πήδηξε πάνω μου και γάτζωσε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου "Άσε με να στον συστήσω επίσημα μητέρα. Ο Dr. Γουάτσον Είναι το αγόρι μου." Η Τανα σήκωσε τα φρύδια της στην μητέρα της σαν να την πείραζε.
Εντάξει, τώρα μυρίζω κάτι βρώμικο εδώ. Πριν συμβούν όλα αυτά ή πριν πει τίποτα ή Μιρέλα, ο άνδρας της ήρθε κοντά και μου έδωσε το χέρι να κάνουμε χειραψία σφίγγοντας την γροθιά του λίγο, αλλά όχι άγρια, αλλά με έναν ελκυστικό τρόπο ώστε να με αφήσει να καταλάβω τι θέλει "Χάρηκα για την γνωριμία, Dr. Γουάτσον. Μπορείς σε παρακαλώ να με αφήσεις να σου μιλήσω ιδιωτικά. Έλα μαζί μου στο πίσω κήπο στο μικρό σπιτάκι για τους ξένους." είπε όμορφα και αισθησιακά.
Και για να είμαι ειλικρινής, ξέχασα και τις δύο και την Μιρέλα και την Τανα. Άρχισε να κουνάει τους γοφούς του αφού πήγε λίγο πιο μακριά δείχνοντας μου τον δρόμο. Μου άνοιξε την πόρτα και εγώ ακολούθησα. Τότε κλείδωσε την πόρτα και με κοίταξε "Με θυμάσε γλυκα μου?"
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
