Müdürün Peçeli Kızı

Yeni Başlangıçlar B.44.

Selam kitap dostları!

Bölüm.44. Yeni Başlangıçlar.

Bazen aklınıza gelmeyen başınıza gelir çünkü rüyanızda görseniz olacağına ihtimal vermeyeceğiniz olaylar yaşarsınız. Kim demiş yaşam kısır bir döngüdür diye? Maalesef hayat kısır bir döngüden ibaret değildir zira her zaman kendini yeniler ve insanoğlunu yeni başlangıçlara gebe bırakır.

İşte o yeni başlangıçlar çoğunlukla bilmediğiniz yerden gelirken aklınız şaşar da olduğunuz yerde kalakalırsınız. Hangi durakta ineceğinizi hangi limana demir atacağınızı bilemezsiniz.

Memiş Efendi, çalmıştı kapılarını ama henüz sebebi ziyaretini öğrenememişlerdi lakin yaşlı adamın çipil gözlerinde kaynayan volkan bir patlamanın habercisi gibiydi.

Kadın, "Kötü bir şey yoktur umarım?" diye sorarken aslında kötü haber almaktan ödü kopuyordu.

"Ş-şey" diye kekeledi önce... "Hanımım yeni müdürün geldiğini duymuş olmanız lazım." Yaşlı adam konuşurken başını hafifçe öne eğdi zira birazdan dilinin söylemeye hicap duyduğu sözcükler sarf edecekti.

"Evet, biliyorum Memiş Efendi, geçenlerde başsağlığına geldi bana..."

Memiş, derin bir nefesi ciğerlerine çekerken rahatlamak istediği her halinden belli oluyordu. Başını yerden kaldırmadan konuşmaya devam etti: "İşte yeni müdür size haber gönderdi. Bu oturduğunuz ev devlete ait bir lojmanmış. Evi en kısa sürede boşaltsınlar, dedi hanımım."

Lale Hanım, kendi acısıyla kavrulurken böyle bir ihtimali hiç aklına getirmemişti. Oysa ilk bu eve gelin gelmiş çocukları bu evde doğup büyütmüştü. Öyle çok anısı vardı ki bu evde.

Lale Hanım, aldığı haberle yerle yeksan olmuştu. İkinci defa çaresizliğin kekre tadı dimağına yayılmış ve orada acı hisler bırakmıştı fakat her şeye rağmen düşünmesi gerek üç kızı vardı. Sırf onlar için ayakta durmayı öğrenmesi gerekiyordu. Oflayarak güçlü bir nefesi dışarı üfledi. Nefes egserzidi işe yaramış sıkışıp daralan göğüs kafesi bir nebze olsun rahatlamıştı. "Memiş Efendi, madem yeni müdür evi boşaltmamızı istiyor söyle ona bize biraz mühlet versin. Benim kızlarla konuşup ne yapacağıma karar vermem lazım. Sen yarın uğra ben kararımı bildiririm sana."

"Hanımım, benim yapacağım bir şey olursa başım gözüm üstüne hiç çekinmeden söyleyin. Şimdi gider biraz mühlet istediğinizi yeni müdüre bildirim. Yarın da gelir sizden bir cevap alırım." Memiş kapıdan ayrılmadan önce sağ elini iman tahtasının üzerine koyup Lale Hanımın önünde saygıyla eğilirken, "Allah'a emanet olun hanımım." dedi.

Lale Hanım, bu zamana kadar geçim kaygısı nedir gelecek kaygısı nedir hiç bilmezdi çünkü onun yerine Müdür Bey, düşünür Müdür Bey, gelecek kaygısı çekerdi. Ona düşen yeyip içmek gezip tozmaktı; vur patlasın çal oynasın misali...

İlk defa bugün Memiş' in getirdiği haberle sarsıldı. İlk defa bugün kocasının yokluğunu daha derinden hissetti. Sahi bundan sonra ne yapacaktı, henüz hiçbir fikri yoktu...

Ne yapacağına dair akşama kadar düşündü fakat bir gıdım yol alamadı. En iyisi kızlarla beraber yol almaktı yoksa işin içinden çıkamayacaktı.

Kadın, akşamın izdüşümü geceyi gölgelemeye başlayınca istişare zamanının geldiğine hükmetti. "Bakın kızlar, babanız gitti ve biliyorum hepimiz sudan çıkmış balık gibi havasız kaldık. Babanızın ölümünü kabullenmek zaman olacak lakin biz onun yokluğuna alışmak zorundayız. Hatta buna mecburuz. Şimdi sizlerle konuşmam gerekenler var," dedi ve bir süre kızların yüzünde gezdirdi bakışlarını. Üst üste derin nefesler aldı ve oflayarak geri bıraktı. Kendini başıboş bir sandal gibi hissediyordu; nereye gideceğini bilmeyen rotasız başıboş bir sandal...