Bij mijn kluisje kijk ik hem stiekem aan. De jongen die boven mij een kluisje heeft. Bruin haar zoals oud hout en groene ogen, zoals mos. Hij lijkt me aardig, maar ik weet niet of hij aan mij denkt. Ik denk het niet. Ik ben tenslotte een schooljaar lager dan hem, dat verklaart ook waarom mijn kluisje een laag lager dan die van hem zit. Mijn kluisje zit op gemakkelijke hoogte. Niet te hoog, niet te laag. Zijn kluisje zit voor hem op een gemakkelijke hoogte. Niet te hoog, niet te laag. Hij is erg lang, weet je?
Hij opent zijn kluisje en haalt zijn boeken ervaren eruit. Je raakt wel ervaren na 5 jaar school. Misschien ben ik iets te nieuwsgierig, maar doordat ik stiekem keek op zijn rooster weet ik dat hij in het vijfde jaar zit, ik dus in het vierde. Hij stopt zijn boeken in zijn tas en loopt weg naar het lokaal waar hij heen moet.
Ik zucht. Altijd blijf ik tegen mezelf zeggen dat ik tegen hem moet gaan praten, al is het maar een 'hoi', maar ik ben te verlegen. Ik weet sowieso niet hoe hij zal reageren. Ik haal mijn schouders op. Ik probeer het wel een volgende keer.
~
Hallo, hopelijk vind je het leuk. Zet een comment of geef het een vote, dat zoe ik zeer waarderen. Ga nu maar snel verder!!
YOU ARE READING
Mijn kluisje/Het café
Romance#632 in Romantiek 15/8/2015 Fenne heeft een kluisje. Onder een jongen. Een aardige jongen. Een knappe jongen. Ze is erg verlegen, maar op een dag spreekt ze hem aan. Ze ontdekt dat zijn naam David is. Maar ze ontdekt ook dingen die niet zo gunstig...
