Last Forever (JaDine)

Chapter 49

Chapter 49

Kyla Pov

Papunta ako ngayun ng condo nina Lacel para dalawin ko siya, kailangan ko ng oras para sa kaibigan ko.

nasa tapad na ako ng unit nila ilang beses na ako nag buzz pero wala parang bumukas kaya try kong bukasan bukas pala, pumasok na ako ng unit nagulat ako sa nakita ko.

Ang kalat ng unit gulong gulo parang dinaanan ng bagyo dali dali akong pumunta sa kwarto nila Lacel baka kasi anong nangyari sa kanya.

pag pasok ko iba ang nakita ko si Paul Nakaupo sa sahig nagdurogo yung kamay nakita ko naman ang salamin sa gilid ng kwaro nila basag.

ang daming alak nakakalat. may mga luha sa pinge ni Paul, lumapit ako sa kanya, lumuhod para maging pantay ang level namin.

"Paul anong nangyari?" mahinahon na tanong ko sa kanya.

"K-Kyla I-Iniwan niya na ako." hindi na siya makapagsalita ng maayos dahil iyak siya ng iyak, nagyun nakita ko na ang side ni Paul na sobrang lungkot.

'Paul mag pahing kana bukas tutulongan kita sa problema mo."sabi ko napatingin naman siya sa akin.

"K-Kyla K-kailangan ko siyang hanapin b-baka n-naligaw siya b-baka nakalimutan niyang umuwi."

"sssshhh! Paul tama na mag pahinga kana." inalalayan ko na siyang humiga sa kama niya, inayos ko yung pag kahiga niya.

naawa ako kay Paul, iniwan siya ni Lacel? kinuha na ba siya ng parents niya? lumabas muna ako para ligpitin yung kalat ng may makita ako sa mesa, sulat to ni Lacel.

Naiyak ako sa nangyayari sa kabigan ko, hirap na hirap na sila pareho sa nangyayari na to, wala akong magawa hindi ko alam kung paano ko sila ma tutulongan.

~~~~

Paul Pov

isang linggo, isang linggo ng pag hahanap pero hindi ko siya makita, hindi rin ako kinakausap ng parents ni Lacel, alam ko nasa kanila si Lacel ilang araw rin ako nag hintay sa labas ng bahay nila pero wala akong napala.

dito na ako ngayun sa bahay umuuwi, pumasok ako sa kwarto ko at sa isang kwarto pa dito sa kwarto ko pinaandar ko yung ilaw, doon ko nakita yung lahat ng pictures ni Lacel nanakadikit sa wall iba naka frame, yung picture niya sa boracay at sa school fest.

ito naman tumutulo nanaman ang mga luha sa mata ko ang sakita lang isip miss na miss ko na siya marami pa akong gustong sabihin sa kanya.

"Anak?" biglang pumasok si Mommy. "Anak? okay ka lang ba?" worried na tanong ni Mommy.

"Bakit ganun Mom? Bakit kailangan niya pa akong iwan? ayaw niya ba talaga akong makasama?" luamapit sa akin si Mommy at niyakap ako.

"Sssh! Kilala ko si Lacel Anak alam ko hindi niya rin gustong iwan ka."

"Pero bakit ginawa niya parin Mom?"tanong ko. humiwalay na ako sapag yakap sa kanya.

"Kasi ayaw ka niyang masaktan anak, ganyan ka kamahal ni Lacel Paul, mas pinili niyang lumayo para hindi ka na mahirapan pa sa kanya." paliwanag ni Mommy.

"Pero sa ginawa niya mom mas lalo akong nasaktan."

"Intindihin mo nalang yung disisyon niya anak pareho lang kayong nasasaktan sa sitwasyon na to, alam ko nahihirapan ka pero alam mo ba kung ano ang gusto ni Lacel?" Umiling ako.

"Yun ay ayusin mo buhay mo at maging masaya ka. Dahil ginawa niya yun para maging masaya ka."

"Paano po ako magiging masaya siya po ang kaligayahan ko mom."

"Don't worry anak mag kikita pa naman kayo kaso hindi natin alam kung maalala ka pa niya. Please anak ayusin mo buhay mo wag kang mag kulong."

Tumango ako kay mommy, ngumiti naman siya at lumabas na ng kwarto.

Hindi parin ako titigil Lacel kahit mag kita tayo na hindi mo ako makilala paalala ko parin sayo kahit mahirap at masakit.

tumunog yung phone ko. kinuha ko ito.

From: Kyla

Andito na sila..

dali dali kung kinuha ang susi ng sasakyan ko at lumabas na ng kwarto pag katapus kong mabasa yung text ni Kyla.

andito na parents ni Lacel balita ko kasi lumabas sila ng bansa kaya ito na yung chance ko para makausap ko sila o makita ko si Lacel.

--

"Tito alam niyo po kung ano ang nararamdaman ko ngayun kaya po nakikiusap po ako sabihin niyu po sa akin kung nasaan po siya." pag mamakaawa ko sa daddy ni Lacel.

pag dating ko pinapasok naman nila ako hindi ako nahirapan pero ngayun ko mahihirapan sa pag kungbinsihin na sabihin nila sa akin kung san si Lacel.

"hindi ka ba titigil Paul?" Tanong ng Daddy ni Lacel.

"sorry po pero gagawin ko lahat makita ko lang siya ulit,"

"Siya yung nagsabi sa amin na wag namin paalam kung nasaan siya." tumayo na si tito.

"Tito alam niyo po bang kung may gusto ka wag na wag kang susuko gawin mo lahat para makuha mo yun si Lacel po ang nag turo saakin nun." nakatayo parin siya.

"sorry Paul" yun ang huling salita narinig ko galing sa Daddy ni Lacel.

bumagsak yung balikat kasabay ng luha ko, wala na talaga akong magagwa kung hindi mag hintay kung mag paparamdam ba siya ulit sa akin.

o kaya tanggapin ang lahat ng to na hindi niya naman ako maalala at ayusin yung buhay ko maging masaya kasi yun naman ang gusto niya.

Lahat ng gusto niya gagawin ko ngayun pero mag hihintay parin ako at mag hahanap kasi hindi ko talaga kaya na mawala siya sa akin.

~~~

AFTER 5 MONTHS

ilang buwan na ang naka lipas Lacel maayos ka lang ba diyan sa kinalalagyan mo? hindi ka ba nahihirapan?

Naalala mo pa ba ako?

andito ako ngayun sa secret place namin ni Lacel naghihintay ako dito araw-araw baka kasi maligaw siya dito pero parang pinapaasa ko lang sarili ko sa nagyayaring ito.

Lacel ang lupit mo naman, san binigyan mo ako ng pagkakataon. Paano mo ako nagawang iwan? nag-iisa nanaman ako.

Uuwi muna ako ngayun sa Condo ni Lacel para kunin yung iba kung gamit naiwan doon.

pag dating ko ng condo maraming sulat na pala ang nakatambak dito, pumasok ako at umupo sa sofa isa-isang tinignan yung mga sulat.

Puro bills namain pero yung pang huling sulat ay nag bigay sa akin ng pag asa.

To:Dan Paul Villanueva

From:Lacel Faith Sandoval

***** Institute

____

Paano ba yan guys isang chapter nalang yung naiwan at mag hihiwalay na tayo.. chos lang :)