Last Forever (JaDine)

Chapter 45

Chapter 45

Paul Pov

Nakaupo ako sa isang silya nakayuko nakakapit sa ulo ko hindi parin ako makapaniwala.

Bakit nangyayari to bakit kay Lacel pa? Bakit sa kanya pa? Sa dinami dami ng tao dito sa mundo siya pa? Bakit!

Inangat ko yung ulo ko at tumingin sa mga mata niya.

"Doc baka nalito kayo? Baka hindi siya, baka ibang tao yan." tinuro ko yung Folder. Umiling lang yung Doctor.

"Doc bakit kailngan niyo pang sabihin sa kanya?!"i
nis na tanong ko. alam ko na ito yung pinoproblema niya ngayun.

Alam ko nahihirapan siya simula ng nalaman niya to. nasasaktan ako sa mga nangyayari sa kanya!

"Doctor ako kailangan niya ng sapat na oras para pag-handaan ang lahat ng mangyayari."Seryosong sabi ng Doctor.

"Sigurado na hu ba kayo?"hindi parin ako makapaniwala.

"Simpre, Oo, kung hindi ka naniniwala sa akin dalhin mo siya sa ibang Doctor.

Inis na sabi ng Doctor. Napahilamos nalang ako sa sobrang frustrate. Naiinis ako sa nangyayari. Tumayo na ako.

"Tanggapinmo na lang yung katotohanan na hindi na yun mag babago." sabi ng doctor bago ako lumabas.

Katotohanan?! Lintik namn na Alzheimer na yun! Aish!
Kinuha ko yung phone ko at tinawag. Ko si Lacel.

Tatlong Ring sumagot na.

"Hello?" Lalaki yung boses, napakunot yung noo ko.

"Sino to?!"sigaw ko.

"Napulot ko lang po yung phone na to sa sidewalk." pagkatpus niyang sinabi yun mabilis akong tumakbo papuntang sasakyan ko.

Shit! Pag may mangyayaring masama sa kanya kasalan ko to!

--

Someone's Pov.

Maingay, maraming tao, mausok, maraming taong naglalakad sa sidewalk.

Nasa gitna na ng paglalakad si Lacel ng bigla siyang nakaramdam ng hilo, napahinto siya napakapit sa ulo niya.
Naisip niya, Aish! Nahihilo naman ako!
Kinuha niya yung phone niya sa bag niya, sa isip ng dalaga.

"Panu ba gamitin to?" Nilbot niya yung paningin niya sa phone na hawak niya. Mas lalo siyang nahilo.

Tumabi muna ang dalaga, naupo siya sa isang tabi. Nahihilo na talaga ako. Napapikit ang dalaga.

May lumapit na isang police sa dalaga.
"Miss Ayos ka lang ba?"tanong ng Mamang pulis, tinayo niya yung dalaga.

Tumingin lang siya sa pulis at sumunod lang siya dito.

"Miss Saan kaba nakatira?"tanong ng mamang Pulis.

"Hindi ko po alam." sagot naman ng dalaga.

Diritso lang nakatingin sa daan.
Hindi alam ng Police kung saan siya dadalhin, patuloy lang sila nag lalakad.
Patuloy lang sila sa paglalakad ng may na banggit ang Dalaga.

"Bench" nakangiti ang dalaga habang banggit ang pangalan ni Bench at diritso nakatingin dito.

Napatingin naman yung Police, dali daling pumunta ang dalaga kay bench. Nagulat si Bench.

"Anong nangyayari?" Tanong ni Bench sa Mamang Police.

"Ah Kasi Panu ko ba papaliwanag to?" Kumunot naman ang noo ni Bench. Andito si Bench para mag bakasyon, karrarating lang niya.