Save It Til Morning | Taekook

Bölüm 7: Yaşadığını Hissetmek

Yalnız bu hikaye şu ana kadar yazdığım en fluff ama fluff olmayan hikaye jhgfdfghjkhg Bunun ne demek olduğunu anlıyor musunuz? Çok garip bir durum.

Yorumlarınızı ve teorilerinizi okumayı çok istiyorum. Gerçi bu bölüm teori üretilecek pek bir şey yok ama... olsundu. Keyifli okumalar *sonsuz kalpler*

------

Jungkook, Taehyung'un evindeki oturma odasına öylece oturuyor, telefonuyla uğraşıyordu. Etraftaki kameralar onun yaptığı her hareketi kaydetmeye devam ediyordu. Jungkook, kapının açılmasıyla birlikte telefonunu cebine sıkıştırdı ve arkadaşıyla olan muhabbetini yarıda kesmiş oldu. Taehyung, banyodan çıkmıştı ve bir peçeteyle burnunu siliyordu. Çatallaşan sesiyle, "Senin yüzünden mahvoldum, Jeon Jungkook." dedi.

Jungkook'un yanında oturduğunda başının döndüğünü hissetti. O kadar hasta hissediyordu ki çekimleri bu gece yapıp bitireceklerdi. Yarın herhangi bir şey yapabilecek durumda değildi. Kalkacak hali bile yoktu. Aldığı ilaçların etkisiyle biraz olsun kendine gelmeyi, iki-üç saat de olsa programa devam edebilmeyi umuyordu.

"Karşımda sapasağlam duruyorsun... cidden inanamıyorum."

"Islandıktan hemen sonra kurulandık. Duştan çıkmak gibiydi işte."

"Buz gibi bir duştan çıkmak gibiydi." diyerek Jungkook'u düzeltti. Sahte nişanlısı ona laf yetiştirmek yerine omuzlarını silkmiş, başını çevirmişti. İlaçlar yavaş yavaş etkisini gösterirken Taehyung da programa devam edebilmek adına bir fikir düşünüyordu.

"Ne zaman hasta olsam canım nadiren yediğim birini yemeklerden çekiyor. Bunun bir açıklaması var mı, Doktor Jeon?"

"Benim alanıma girmiyor. Seni bir psikiyatriste yönlendirebilirim." dediğinde Taehyung gözlerini devirmişti. Kendini zorlayarak ayağa kalktığında, "Canım buharda pirinç keki yapmak istiyor!" dedi.

"Yapmak istiyorsun... öyle mi?"

"Evet!"

"Sipariş edebiliriz."

"Hayır, ben evde yapılmasını istiyorum."

"Burnun akıyor, hastasın... yemek yapmak pek de akıllıca bir fikir değil. Dışarıdan söyleyelim işte."

"Sen bana yardım edebilirsin."

Jungkook yüzünü buruşturdu. "Yemek yapmaktan anlamam."

"Ben de pek anlamam. Evde benim için yemek yapan çalışanlarım var zaten." Jungkook'un bileğini kavradı ve ayağa kalkmasını sağladı. Karşı karşıya geldiklerine sözüne kaldığı yerden devam etti, "Ben şu an birlikte yemek yapmak istiyorum."

"Birlikte yemeğe çıkabiliriz."

"Benim yaptığım yemeği mi seversin yoksa başkasının yaptığını mı?"

Kameralar önünde elbette Taehyung cevabını verecekti. Başka bir seçeneği yoktu. Gülümseyerek, "Elbette senin yaptığın yemeği beğenirim." dediğinde Taehyung onun yanaklarını sıktı.

"İşte benim sevgilim."

***

Taehyung, kap içindeki malzemeleri karıştırırken Jungkook da kıvam alması için kabın içine yavaş yavaş su ilave ediyordu. Taehyung, bir anda karıştırmayı bıraktı ve burnunu çekti.Jungkook'a dönüp çatallaşan sesiyle, "Biraz yumurta eklemeli miyim?" diye sordu.

Jungkook'un kaşları çatılmıştı. Daha önceden pirinç keki yapmamıştı ama birçok kez yemişti ve yumurta eklendiğini düşünmüyordu. "Bence bu iyi bir fikir değil."