Aşka Tutsak(CENCER)

"Bir Karar Ver!"

"Ben sana ait değilim Cenk.Bunu sen söylemiştin unuttun mu? Daha fazla uzatma bence.Böyle davranarak iyice küçülüyorsun gözümde."
Ceren,Cenkten kolunu kurtarıp içeri geçti.
Yaklaşık bir saat kadar daha figürlerin üstünden geçtiler.
"Bugünlük bu kadar arkadaşlar.Paydos.Hepiniz harika bir iş çıkardınız.Özellikle de siz Ceren hanım."
"Teşekkürler hocam.Yarın görüşürüz."
"Görüşürüz."
Ceren çantasını alıp çıkar.Cenk de park yerinden arabayı almaya gider.
Arabayla Ceren'e yaklaşır.
"Hadi gel."
Ceren ters ters bakar Cenke.
"Ben taksiyle giderim."
"Ceren sinir etme beni.Zaten gideceğimiz yer aynı.Bin şu arabaya.Yoksa ben bindirmesini bilirim."
"Off tamam biniyorum.Gıcık."
Cenk ve Ceren köşke dönerler.
~~
Agah ve Nedim şirkettelerdir.
Agah Nedim'i odasına çağırır.
"Amca.Beni çağırmışsın."
"Ha evet Nedim.Gel otur şöyle."
"Evet amca?"
"Bir iş gezisi var.Ama ben yaşlandım artık.Bana göre değil bu işler.Diyorum ki benim yerime Cenkle siz gidin hem aranızdaki buzlar da erir."
"Benim Cenkle bir sorunum yok amca.Geziye de giderim.Sen Cenkle hallet bu işi."
"Tamam oğlum sağol."
Nedim odadan çıkar.
~~
Damla evde sıkılmıştır.Ama dışarı da çıkmak istemiyordur.Ceren'in odasına gider.
Kapıyı tıklatır tıklatır ama kimse açmaz.
"Daha gelmedi mi bu kız ya?" diye geçirir içinden Damla.
Ama içinde bir merak uyanır ve odaya girer.Biraz etrafa bakınır.Çekmecelerden birini açtığında bebek kıyafetlerine denk gelip eline alır.
"Ne kadar da güzeller ya.Ne güzel minik bir Karaçay gelecekti aramıza.Ben de hala olacaktım.Rahat uyu minik bebek.Halan seni çok seviyor."
Tam kıyafetleri yerine koyacaktı ki Damla,bir mektup buldu.
Bu mektupta Ceren her şeyi itiraf ediyordu.Cenkle beraber olduklarını bebeğin ondan olduğunu ve hatta DNA sonuçlarıyla oynandığını.
Damla şaşkınlıktan ne yapacağını bilemiyordu.Zaten biliyordu bebeğin Cenkten olduğunu-ta ki DNA sonuçları değiştirilene kadar.O da diğer herkes gibi Nedimden olduğuna inanmıştı.Mektubu da dikkatlice yerine koydu ve hemen odadan çıktı.
-Akşam-
Karaçaylar birer birer sofraya oturuyordur.Cenk hariç.O odasında bugün olanları düşünüyordur.Neden bu kadar tepki gösteriyordur? Neden bu kadar kıskanıyordur Cereni? Bir türlü anlam veremiyordur bu hallerine.
"Kendine gel Cenk.Hiç yakışıyor mu sana bu hareketler.Unutma.Cemreye aşıksın oğlum sen.Boşanmışta olsanız sen Cemreye aşıksın.Cereni kıskanmak da ne!"
Cenk de yemeğe katıldı.
Agah boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
"Herkes burada olduğuna göre sizinle konuşmak istediğim bir konu var.Malum ben artık yaşlandım.Bu işler pek bana göre değil.O yüzden 2 gün sonra ki Paristeki iş gezisine benim yerime oğlum Cenk ve yeğenim Nedim gidecek.İtiraz istemiyorum.Biletleriniz alındı bile."
Cenkin hayır deme gibi bir şansı yoktu.
Ama Nedim yine farklı bir şey düşünmüştü.
"Çok iyi yapmışsın amca.Ama ben diyorum ki Ceren de bizimle gelsin.Parisi hep görmek istemiştir hem ona da güzel bir değişiklik olur."
Agah biraz düşünür sonra onaylar.
"Olur oğlum.Nasıl istersen."
Ceren Nedimin ne yaptığını anlamıştır o da şöyle der:
"Ablam da bizimle gelsin.Nedimle Cenk iş için gidiyorlar sonuçta sıkılırım ben ablam da bana eşlik eder."
Seher kararsızdır.
"Kızım iyi diyorsun da ablan daha yeni boşandı.Yakışık alır mı gitmesi?"
"Ablam benim için gelecek annecim.Hem merak etme biz ablamla bir odada kalırız.Cenkle Nedimde başka odada kalsın."
"Eh iyi peki madem."
-2 gün sonra-
Gezi günü gelip çatmıştır.Herkes hazırdır.Sabah erkenden uçağa binerler.
Fransaya gittiklerinde ilk önce güzelce etrafı gezip bol bol resim çekerler.İlk gün tamamen onlara aittir.Toplantı ikinci gündür ve biter bitmez İstanbul'a döneceklerdir.
Otele gelirler.Akşam yemeğine ineceklerdir.
Ceren her zaman ki gibi göz kamaştırıcıdır.Cemre sadeliği tercih eder ama Ceren ona da zorla makyaj yapar.
Yemekte sessizlik hakimdir.Cemre Nedime,Cenk Cerene,Nedim Cemreye,Ceren Cenke bakar yemek bu şekilde devam eder.
"Ay ben şiştim valla.Baya iyiymiş buranın yemekleri.Sık sık gelsek mi ne yapsak?"
Nedim güldü.
"Benim karım ister de gelmez miyiz?"
Cenk de Cemre de içten içe deliriyordur.
Cemre daha fazla dayanamaz.
"Herkese afiyet olsun."
Masadan kalkar.Bahçeye çıkar.
Ceren,Nedim'e yaklaşır.
Kulağına fısıldar:"Hadi git peşinden."
Nedim de kalkar ve bahçeye gider.
Cenk ellerini kavuşturup Ceren'e bakmaya başlar.
"Ne bakıyorsun?"
"Kaldık mı baş başa?" Cenk sırıtır.
Ceren ise gözlerini devirmekle yetinir.
~~
"Cemre."
"Nedim.Niye geldin.İçeriye dön karının yanına."
"Cemre neyin var senin?"
"Neyim mi var? Gerçekten bir de soruyor musun?"
"Evet noldu?"
"Ben boşandım Nedim.Boşandım.Sen hala Cerenle evlisin.Neden hala kardeşimle evlisin? Doğruyu söyle Cerene aşık mı oldun yoksa?"
"Saçmalama Cemre."
"İyi açıkla o zaman! Benim aklım almıyor çünkü!"
"Öyle olması gerekiyor."
"Hayır Nedim öyle olması gerekmiyor! İntikam senin gözünü kör etmiş! O kadar kör etmiş ki benim sana nasıl aşık olduğumu bile göremiyorsun!"
Nedim,artık bu yükün altında eziliyordu.Sevdiği kadını böyle görmek onu mahvediyordu.Belki de sonradan ne yaptım lan diyeceği bir şey yaptı ve Cemre'yi öptü.
~~
Cenk ve Ceren hala masada oturuyorlardı.Ceren sıkılmaya başlamıştı.
"Ben odama gidiyorum Cenk.Sen burada mı oturacaksın?"
"Ha yok.Bende odama gideyim dinlenirim biraz.Beraber çıkalım."
"İyi tamam."
Asansöre binmek yerine merdivenlerden yürümeyi tercih ettiler.
Lobide yürürken Ceren'e mesaj geldi.
"İyi akşamlar Ceren.Ceren diyorum ama bir sorun yoktur umarım.2 gündür göremedim seni merak ettim.Bir daha ne zaman görebileceğim seni? İyi geceler."
Ceren mesajı okudu.Ama numara kayıtlı değildi.
"Siz kimsiniz?" diye mesaj attı.
Çok geçmeden cevap geldi.
"Akın ben.Dans hocan ve partnerin 😉 Kaydet numaramı."
Cenk meraklı gözlerle bakıyordu.
"Kimmiş?"
"Ayy Cenk sanane kimse kim."
Cenk Ceren'in elinden zorla aldı telefonu.
"Akın.Akın demek."
Cenk elini beline koydu.Ama sinirden gülüyordu.
"Bu nasıl mesaj atıyor sana? Ne cesaret?!"
"Cenk sakin olur musun? Ver şu telefonumu."
Cenk Cerenin telefonunu işaret etti.
"Bunu mu istiyorsun?"
"Evet ver hadi."
"Al bakalım." Cenk telefonu yere atıp ayağıyla üstüne bastı.
"Al sana telefon!"
Ceren çok şaşırmıştı.Cenkin kendisini kıskandığını biliyordu.Ama bu kadar ileriye gidebileceğini hiç düşünmemişti.
~~
Cemre ve Nedim öpüşmüştü.
Cemre dolu dolu gözlerle Nedime bakıyordu.
"Seni seviyorum Nedim."
"Bende seni Cemre.Bende seni."
-İstanbul-
Toplantı biter bitmez uçakla İstanbul'a dönmüşlerdi.Cemre ve Nedim sürekli birbirlerine bakıyordu.Cemre yüzündeki sırıtmaya bir türlü engel olamıyordu.Nediminse aklı karışmıştı.Cenk hala iliklerine kadar kıskançlık duyuyordu.O Akın'ın mesaj atan elini kırmanın hayallerini kuruyordu.Cerense Cenk'in yüzüne bile bakmıyor ona kızgın gibi davranıyor ama aslında içten içe bir çocuk gibi seviniyordu.
İstanbul'a indiklerinde Ceren ve Cemre taksiyle eve geçti.
Cenk ve Nedim de şirkete.
Toplantı detaylarının üstünden geçtiler.
"Aferin benim çocuklarıma.Gurur duyuyorum sizlerle."
"Sağol amca."
"Sağol baba."
Cenk odadan çıktı tam Nedim de çıkıyordu ki Agah onu durdurdu.
"Nedim sen kal biraz."
"Ne oldu amca?"
"Sana bir teklifim var."
"Teklif mi? Ne teklifi?"
"Bir karar ver.Karın mı şirket mi? Eğer karından boşanırsan şirket senin.Ne diyorsun?"
-Bölüm Sonu-