أنتَِ نورى (تم التعديل)

الفصل الثالث والأربعون

رقيه:"سيف أ.........."

سيف بعصبيه وهو بيقاطعها:"إسكتى إنتى."

قام من مكانه وبص لرائد من فوق لتحت...

سيف وهو رافع حاجبه:"ماينفعش أصلا تخطبها ، الآنسه رقيه مخطوبه."

لوهله رقيه كانت مفكراه إنه بيتكلم عنهم...

رائد:"إزاى مخطوبه؟ مافيش دبله فى إيديها."

سيف بسخريه:"هو إنت كمان إتخدعت؟ لا ماتقلقش هى الآنسه مابتحبش تلبسها هى دايما عايناها فى شنطتها ، بس الرك مش عليك ، الرك عليها هى."

سابهم وخرج من المكتب...كانت قاعده فى مكانها ودموعها بتنزل فى صمت...

رائد:"آنسه رقيه."

بصتله بعينيها إللى الدموع بتنزل منها...

رائد بإبتسامه هادية:"حضرتك كويسه؟"

هزت راسها بالموافقه...

رائد:"هو إنتى فعلا مخطوبه؟"

هزت راسها ب"اه" وإنفجرت فى العياط...

رائد:"أنا آسف خلاص ممكن تهدى طيب."

رقيه بصوت متحشرج:"أنا هخرج."

رائد:"لا خليكى قاعده تشربى الشاى وتروحى عادى."

رقيه:"صدقنى ماينفعش."

رائد بإبتسامة:"لازم تهدى أعصابك ، هطلبلك الشاى خليكى قاعده."

طلب الشاى من على التليفون...وبعدها بفتره بسيطه كانت بتشرب الشاى وهو متابعها بعينيه ، وفى نفس الوقت صعبانه عليه بحالتها ومنظرها...

رائد بإستفسار:"أحسن شويه؟"

هزت راسها بالموافقه...

رائد:"ممكن أسألك سؤال؟"

رقيه:"إتفضل."

رائد:"فى إيه بينك وبين سيف بيه؟"

رقيه بإرتباك:"مش فاهمه؟"

رائد:"قصدى ، كلامه كان معناه إيه؟"

دموعها بدأت تنزل من عينيها...

رقيه بشرود:"يعنى مافيش حصل سوء تفاهم بينا قبل كده."

كان واقف بره المكتب مع صبرى ونهى وبيتمشى رايح جاى...

سيف:"هى ماخرجتش ليه؟"

صبرى:"أكيد بيسألها عن حاجه."

نهى لسيف بضيق وهى رافعه حاجبها:"وإنت مالك؟"

سيف بعصبيه مكتومه:"سكتها ياصبرى."

صبرى:"إهدى بقا."

نهى:"اه ، يلا إسمع كلامه اهو ده إللى بشوفه منك."

صبرى بضيق مكتوم:"نهى."

نهى:"من غير نهى ولا زفت ، أنا همشى."

خرجت من القسم وصبرى جرى وراها...