أنتَِ نورى (تم التعديل)

الفصل الثامن عشر

مكانتش عارفه ترد تقول عليه إيه...

سيف بنفاذ صبر:"رقيه ، أنا بتكلم."

رقيه بكذب:"بابا وماما كانوا بيتطمنوا عليا."

سيف:"طيب خير ، أنا........."

قطع كلامه موبايلها إللى رن...بلعت ريقها لما لقته باباها بيرن عليها...قررت ترد قبل ماسيف يشك فى حاجه...

رقيه:"أيوه يابابا؟"

سمير:"إزيك ياحبيبتى ، عامله إيه؟"

رقيه وهى بتبص لسيف إللى بيبصلها بطرف عيونه:"ماشى ماشى."

سمير:"إيه إللى ماشى ماشى؟!! عملتى إيه يابنتى فى الإمتحان؟؟"

رقيه:"ياحبيبى ، ماتقلقش عليا قولتلك هعرف أجى لوحدى ، يلا مع السلامه."

قفلت المكالمه بسرعه...

سيف بإستفسار مع قلق:"خير باباكى إتصل تانى ليه؟ تعبان ولا حاجه؟"

رقيه بتوتر:"لا مافيش كان بيقولى مارجعش البلد متأخر."

سيف بنبرة حزينة وهو مركز فى السواقه:"إنتى هتسافرى النهارده؟"

رقيه:"لازم أسافر النهارده."

سيف:"طيب ، طمنينى بقا عملتى إيه فى الإمتحان؟"

رقيه بفرحه:"كان سهل جدا ، فاكر الحاجات إللى إنت أكدتلى عليها ، الإمتحان جه منهم."

سيف بغرور:"يابنتى أنا فى التوقعات ماليش حل ، كنت بتوقع الإمتحان لزمايلى فى الكليه وسبحان الله بييجى هو هو."

رقيه بضحكه خفيفه:"على كده بقا كنت شاطر؟"

سيف بضحك:" أنا؟! لا طبعا."

رقيه:"إزاى؟"

سيف بضحك:"كنت بتوقعلهم الإمتحان وبذاكر غير إللى توقعته ، هى النوايا بقا ربنا يسامحنى."

رقيةبضحك:"مع إن إللى يشوفك يقول إنك ممتاز."

سيف:"لا لا خالص ، ده أنا كنت فاشل."

رقيه بسخريه:"ده أنت فخور بفشلك بقا."

سيف بضحك:" كنت بالنسبه لزمايلى إبن الناس الأغنياء إللى مش بيفرق معاه أى حاجه ، إللى بيعدى بالفلوس ، بس مكانوش يعرفوا إنى أكتر واحد كان بيذاكر ، مايعرفوش إن والدى الله يرحمه كان بيزعق مع الدكاتره عشان يشدوا عليا ، كإنى عيل فى الإبتدائى."

رقيه بإستغراب:"طب ليه بتقول على نفسك فاشل؟"

سيف بحزن وهو بيبصلها:"عشان أنا كنت فى نظر والدى فاشل مهما كنت بحاول أثبتله كان بيقول إنى فاشل ، * قرر إنه يغير الموضوع* ، روكا؟"

رقيه بحزن وهى بتبصله:"نعم؟"

سيف وهو مركز فى السواقه:"بصى وراكى."