𝑻𝒉𝒆 𝒈𝒓𝒆𝒂𝒕 𝒕𝒓𝒖𝒕𝒉.

Ανεξήγητα Πράγματά.

Adrien's POV

Δεν το πιστεύω αυτό που έκανε...

Τρέχω προς αυτήν και την παίρνω στα χέρια μου.

Έχει τα μάτια της κλειστά...

Αρχίζω να κλαίω με λυγμούς στην σκέψη ότι... Δεν θα τα ξανά ανοίξει ποτέ..

Δεν θα ξανά δω το χαμόγελο της...
Τα καταγάλανα ματιά της...

Δεν θα ξανά ακούσω την φωνή της..
Να μου λέει... Σε αγαπώ...

"Ξυπνα..." της λέω και μέσα μου ελπίζω να ξυπνήσει...

"Adrien;" ακούω μια φωνή που είχα αρκετό καιρό.

"Μαμά..." λέω και σκύβει κοντά μου.

"Αγοράκι μου, μην κλαις... Ηρεμισε.." μου λέει και με φιλάει στο κεφάλι.

"Τι έπαθε το κορίτσι;" με ρωτάει καθώς με βλέπει να την κρατάω στην αγκαλιά μου.

"Αυτή σε έσωσε... Δι.. Δίνοντας την ζωή της.." απαντάω.

"Emily αγάπη μου!" ακούω τον... Πατέρα μου.

"Εσυ... Εσύ φταις για όλα!" φωνάζω.

"Adrien αγάπη μου τι λες;" με ρωτάει η μαμά μου.

"Χρησιμοποίησαν τα Miraculous και αυτός και η Natalie για να πάρουν το δικό μου Miraculous και της Marinette...
Μαζί έστελναν η Akuma ή amok σε αθωω κόσμο... Για να σε φέρει πίσω. Μόλις έμαθε η Marinette γιατί τα θέλει αποφάσισε να θυσιάσει την ζωή της για να σε φέρει πίσω... Για... Να είμαι ευτυχισμένος..." λέω και μένει καπως.

"Gabriel, είναι αλήθεια αυτά που λέει το παιδί;" τον ρωτάει άγρια.

Εκείνος δεν απαντά.

"Πως μπόρεσες! Ένα παιδί έχασε την ζωή του εξαιτίας σου! Προτιμώ να είμαι νεκρή πάρα μα βλέπω το παιδί μου να υποφέρει! Δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σου!" φωνάζει.

"Μαμά... Δεν έχει νόημα πλέον... Χάθηκε..." της λέω.

"Την αγαπάς ε;" μου λέει γλυκά.

"Όσο δεν φαντάζεσαι..." της απαντάω.

"Κι αυτήν σε αγαπάει... Δεν ξέρω κανέναν που θα το έκανε αυτό... " μου λέει καθώς κάνει τα μαλλιά της που πέφτουν στα μάτια της στην άκρη.

Βγάζω το δαχτυλίδι από το πλέων κρύο χεράκι της και το φοράω.

Ο Plagg πηγαίνει κοντά της.

"Θα σε αφήσω λίγο μόνο σου..
Θελω να κάνω μια κουβεντούλα με τον Πατέρα σου." λέει και σηκώνεται.