𝑻𝒉𝒆 𝒈𝒓𝒆𝒂𝒕 𝒕𝒓𝒖𝒕𝒉.

Ήρωες Γονείς

Η Ladybug φεύγει από κοντά μου και πάει δίπλα στο μωρό.

"Μπορώ να την αγκαλιάσω;" ρωτάει σαν παιδακι και η γυναίκα της έδωσε το μωρό.

"παρακαλώ κάντε πίσω." λέει ένας πυροσβέστης και κάνουμε αυτό που λέει. Άρχισαν να πετάνε νερό.

Ααα γι αυτό ήθελα να γίνω πυροσβέστης μικρός....

Κοιταζω την Ladybug που παίζει με το μωρό.

Εκεινο γελάει ενώ η Ladybug μια το γαργαλάει και μια του μιλάει με παιχνιδιαρικη φωνή.

Αχχ έτσι θα παίζει και μα το παιδί μας!
Εννοω το παιδί της.. με όποιον παντρευτεί..

Αχ δεν το σωζω. Α ναι από μεσα μου μιλάω!

Πηγαινω κοντά της.

"ποιο είναι γλυκούλη μωλακι; εσύ είσαι!" λέει και συνεχίζει να το γαργαλάει ενώ το μωρό έχει λυθεί από τα γέλια.

"κοίτα τι γλυκιά που είναι!" λέει όταν με βλέπει.

"Ναι... Σαν εσένα..." της λέω και κοκκινίζει.

"οοοουυυ" είπαν ταυτόχρονα ο κόσμος δίπλα αφού μας άκουσαν.

Κουτσομπολιδες!

Τοτε το μωρό άρχισε να κλαίει.

"έλα μικρούλα μου μην κλαις." λέει η Ladybug και πηγαίνει το μωρό στην μαμά του και εγώ ακολουθώ.

"μπορείς να την κρατήσεις λίγο ακόμα δεν νιώθω και πολύ καλά..." λέει η γυναίκα και η Ladybug γνέφει.

"αλλά τι πρέπει να κάνω;" ρωτάει η Ladybug.

"απλά κούνα την λίγο." απαντάει.

Η Ladybug φεύγει πιο πέρα και έκανε αυτό που της είπε η μαμά του παιδιού.

"Να έρθω κι εγώ;" ρωτάω.

"Και το ρωτας παιδάκι μου; έλα." λέει και εγώ πηγαίνω σε αυτήν.

"Να την κρατήσω κι εγώ λίγο;" ρωτάω.

"Κάτσε να σταματήσει να κλαίει και μετά θα σου την δώσω." λέει και συνεχίζει να κουνάει το μωρό και έκανε γύρους στον χώρο.

"Ουαου την κουνάς λες και το κάνεις κάθε μέρα!" λέω με θαυμασμό καθώς κοιτάζω την Ladybug να κούνα το μωρό.

"Ταλέντα!" απαντά με καμάρι ενώ η μικρή δεν έχει σταματήσει να κλαίει.

"Γιατί δεν σταματάει;" με ρωτά.

"Δεν ξέρω." απαντάω

"Κούνα το κουδούνι μήπως ηρεμισει!" λέει.