Χαμένη Πασχαλιτσα..

546 33 11
                                    

Marinette's POV

Είμαι καθισμένη στον καναπέ με μια κουβερτούλα να με τυλίγει και μαζί με τον Cat noir να με έχει βάλει στην αγκαλιά του. 

"Αχ... Ζεστουλης είσαι!" του λέω καθώς βολεύομαι καλύτερα στην αγκαλιά του και πλησιάζω να τον φιλήσω. 

"Έτσι είμαι εγώ!" μου λεει και με πλησιάζει. 

"Ηρεμα!" λέει ο πατέρας μου και κάθεται ανάμεσα σε εμένα και τον Cat noir. 

Ο Cat noir με κοιτάει και το ίδιο κάνω κι εγώ. 

Μου κάνει νόημα να ανέβουμε πάνω κι εγώ συμφωνώ. 

"Εμείς πάμε πάνω." λέω και ταυτόχρονα εγώ και ο Cat noir σηκωνομαστε. 

Ανεβαίνουμε πάνω και ο Cat noir κάθεται στο κρεβάτι μου. 

"Λοιπόν πασχαλίτσα, να λέω τον πατέρα σου πεθερουλη;" μου λέει και γελάω. 

"Και δεν τον λες! Αλλά όχι μπροστά του αν δεν θες να καταληξης σε κανένα νοσοκομείο." λέω γελώντας. 

"Αυτό ήταν θα μου δείξεις φωτογραφία που είσαι μικρή!" λέει κι εγώ αναρωτιέμαι πόσο άκυρο ήταν αυτό που πέταξε.

"Που κολλάει αυτό;" του λέω καθώς σηκώνω το ένα μου φρύδι. 

"Παντού! Θέλω να σε δω μικρούλα! Πασχαλίτσα. " απαντάει. 

"Περίμενε έχω μια φωτογραφία που είμαι μικρή στο συρτάρι μου, το θέμα είναι σε ποιο;" του λέω και χαμόγελα ε και τα μουστάκια που δεν έχει. 

Έρχεται κοντά μου καθώς εγώ ψάχνω στα συρτάρια. 

"Τι είναι αυτό;" τον ακούω και όταν γυρίζω να τον δω παγωνω κάπως. 

Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει, αλλά είμαι και μεγάλη ηλιθια! 

Διάβαζε εκείνο το σημείωμα που μου είχε στείλει ο Hawk Moth. 

Τώρα γιατί το έχω; 

Γιατι όπως είπα και πριν, ειμαι ηλιθια! 

Νόμιζα πως σε περίπτωση που γνωρίζω τον πραγματικό άτομο που βρίσκεται κάτω από την μάσκα του Hawk Moth θα μπορούσα να τον βρω από τον γραφικό χαρακτήρα του. 

Αλλά τώρα μάλλον ο Cat noir θα με σκοτώσει, απλό. 

"Marinette, πες μου ότι ΔΕΝ πηγές εκεί!" μου λεει προσπαθώντας να κρατήσει ψυχραιμία κι εγώ γελάω αμήχανα. 

"Μπορεί… Να τον επισκέφτηκα…Λιγάκι.." λέω καθώς παίζω νευρικά με τα χέρια μου και μου φαίνεται να αγριεύει λίγο. 

𝑻𝒉𝒆 𝒈𝒓𝒆𝒂𝒕 𝒕𝒓𝒖𝒕𝒉. Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα