Chapter 15: Persistent Love

20 3 0
                                    

Leo's P.O.V

After the locker incident with Lily, we went to the library and witnessed a big fiasco. When she left I decided to leave as well to meet up with the guys.

Pumunta ako sa lounge area kung saan kami magkikita nila Samuel, Lance at Kevin. Nang makarating ako doon nakita ko silang nakaupo at nag tatawanan pero....wala si Samuel.

"Guys!" I shouted, they looked at my direction and waved. I walked towards them.

"In a good mood?" asked lance while grinning devilishly.

"Of course, bakit naman hindi?" I said smiling at umupo.

"Nothing. Mukha lang kasing hindi ikaw si Mark Leo na kilala namin na laging may poker face." he said sarcastically while also still grinning.

"Shut up." naiirita kong sinabi at ngumiti. I, myself also don't even know why I'm in a good mood.

"By the way, have you seen Sam?" tanong ni Lance. That's weird, he's often early when we set a meeting. Is he affected after that library incident?....it can't be.

"No. I haven't." sagot ko at umupo ng diretsyo.

Nag-isip kami kung saan kaya si Samuel nang may marinig kaming sumigaw. "Hey!" Nang tignan namin iyon....it's Samuel.

"Speak of the devil." bulong ni Lance at tumayo kaming lahat para puntahan si Sam.

"Well, well, well, look who finally showed up." I said while grinning at him devilishly. Tinignan niya lang ako.

"Samuel Elijah, paki explain kung bakit ka late?" sabi ni Kevin habang may malaking nakakatakot na ngiti sa mukha niya. Samuel laughed.

"Look, I'm sorry. I.....I did some...some things.." he said while rubbing his head. Sam is acting weird.

"You guys are being weird today. First, nagiging talkative si Lance...." I said sabay turo kay Lance na tinuro ang sarili niya habang may nagtatakang mukha.

"Then, late si Sam..." I then looked at Sam who only smiled awkwardly.

"Lastly, ang pagiging tahimik ni Kevin." sabay tingin naming lahat kay Kevin.

"Yeah right, wag ka mag malinis Leo, ang weird mo rin kaya. Mr. Good Mood." Lance said teasing me. Tumawa ako ng mahina.

"Shut up. Let's go." nakangisi kong sinabi at naglakad na at sumunod naman sila. Damn. I just hope na wala masyadong tao doon sa cafeteria.

Dumating kami doon and it just so happens na nadoon din ang mga taong pinaka ayaw namin sa mundo.

Umupo kami sa isang table na malayo sakanila at sinuot ang mga kupya namin to of course avoid being recognize.

We got our food at kumain na kami. At first, we were quietly eating then suddenly may bumangga sa likod ko. I Looked back and it's a girl.

Sa una yumuko lang siya at nag pa-sorry saakin but then nakita niya ang mukha ko. Oh no...this is not going according to plan.

She pointed at sumigaw. "Oh my--- Holy crap! Si Leo!! at kasama niya pa yung iba pang mga lalaking gwapo!!"

I looked back kila Samuel at tinitignan nila ako ng masama. "Look, it's her fault binangga niya ako sa likod." I explained but they just stared at me.

Nakapulong kalahati ng tao sa cafeteria saamin habang kumakain kami. I wanted to sceam at them but I decided not to. Damn it! Being handsome is hard....look sabihin niyo mang mahangin ako, I'm just telling the truth.

Sinubukan naming kaumain kahit nakapalibot na sila saamin but we can't. I mean, come on, kaya mo bang kumain habang sinisigaw nila ang pangalan mo?

The More You Hate, The More You LoveWhere stories live. Discover now