14. Bölüm - Akşam

Start from the beginning
                                    

Arkadan Mahmut baba, Emine anne , Oğuz ve Mustafa abigil de gelince hepsi sıcak kanlı bir şekilde karşıladı Hazal'ı

Toprak da geldiğinde artık hep birlikte sofraya oturmuş yemeğe başlamıştık

...

Oldukça muhabbet ettiğimiz bir yemek de bittiğinde Hazal herşeyi anlamak istiyordu ama hep bir yerlerde tıkandığını yüz ifadesinden anlıyordum

Her şeyi biraz açıklığa kavuşturmak için Hazal'ı bahçeye çıkarttım ve yan yana yürüyerekten zorla evlenmem kısmı dışında güzel bir şekilde , bir kaç kısmı yalan olsa da anlattım

" Kanka inanamıyorum hâlâ ya , resmen sen şuan evlisin "

Tepkisine sırıtarak karşılık verdim

" Ama en azından Allah var şimdi, taş gibi adamla evlisin bak "

Kahkahamı serbest bıraktım

" Yavaş yavaş alışıyorum bu ortama ve gerçekten mutluyum Hazal , bir kere aile sevgisini hissediyorum ..."

Hazal hüzünle cümlemin devamını beklerken telefonum çalmasıyla ekrana baktım

Abimin aradığını görünce hafiften telaş yapsam da belli etmemeye çalıştım Hazal'a

Telefonu açıp kulağıma götürdüm

" Alo abicim "

" Nasılsın güzelim "

" İyiyim sen ? "

Hazal'a baktığım da etrafı inceliyor , Trabzon'un havasını içine çekiyordu

" Bende iyiyim , bir tanecik kardeşimi özledim de bir arayayım dedim "

" İyi yaptın abicim, bende seni çok özledim "

" Madem özledin niye aramıyorsum o zaman cadı ! "

Abimin sitem dolu cümlesine kıkırdayıp cevap verdim

" Seni daha fazla meşgul etmeyim diye yoksa hep ararım bilirsin "

" Sen beni meşgul etmiyorsun ki güzelim aksine kardeşimle konuşunca daha rahat oluyorum "

" Canım abim ya, en yakın zamanda gel de sana sıkı sıkı bı sarılayım , burnumda tütüyorsun valla "

Bı an pat diye ağzıma gelen cümleyle kendime kızdım, ne diyorum ki ben , abim gelse herşey çok kötü olucaktı şimdi

" İlk fırsatta gelicem bir tanem, ee napıyorsun şuan ? "

" Bahçe de oturuyorum "

'' çok sıkılıyor musun ? "

" Sence ?! "

" Bende ki de soru tabi, özür dilerim kardeşim seni orada bırakıp buralara geldiğim için , ama iş için olmasaydı emin ol seni de, ne pahasına olursa olsun yanımda getirirdim biliyorsun "

" Biliyorum abicim sıkma sen canını ben iyiyim buralar da "

Buralar diye kasdettiğim yer Trabzon'ken abimin İzmir olarak anlaması ne kadar canımı sıksada sesimi çıkaramazdım...

" Tamam o zaman var mı bi isteğin diyecek bir şeyin bir tanem "

" Yok abicim ama seni çok çok öpüyorum ..."

Abimin kahkahasını duyunca yüzümde daha huzurlu ve geniş bir gülümseme yer aldı

" Bende seni çok çok öpüyorum canım kardeşim hadi görüşürüz "

Trabzon'a Gelin ( Düzenlenecek! )Where stories live. Discover now