Trabzon'a Gelin ( Düzenlenecek! )

29. Bölüm - Doya Doya Öptüm

Sonunda hafta sonuna girdik!

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ❤️

Oy yüksek gelmediği sürece yeni bölüm gecikecek...

İyi okumalar...

29. Bölüm - Doya Doya Öptüm

Neden hep bu duruma düştüğüme lanet ederken, arkadan öfkeyle koşar adım Toprak yaklaşıyordu.

" Gel ben seni bi güzel sikeyim, bak bakalım onu da beğenicek misin ? "

####

Toprak'tan

Kim olduğunu bile umursamadan sinirle yumruğumu sert bir şekilde suratına geçirdim.

Bir de benim karımı beğenmekle kalmayıp , ailesini görmeye gönderiyor.

" Ulan sen kimsin de benim karıma o gözle bakıyorsun! Si*erim Kerim seni. Eski dost falan demem öldürürüm seni "

Ne kadar karım olduğunu bilseydi bunu yapamicağını bilsem de, İpek'e o gözle bakması çıldırmıştı beni. Benim bi anlık atağımla şok olmuş ve boşluğuna gelerek yere düşmüştü.

İpek'in o anki tiz çığlığı umurumda bile olmadan üzerine eğilip bir yumruk daha geçirdim suratına.

" Toprak bilmiyordum karın olduğunu. "

Bunu zaten tahmin ediyordum ama yinede öfkem geçicek gibi değildi.

" Lan bu karıma o gözle bakman gerçeğini değiştiriyormu ! "

Bağırışım ardından bana karşılık verip direnmemesi sinirimi bozuyordu. Tabi biliyordu hatasını izin veriyordu ona vurnama. O yüzden sıkı bir yumruğu daha geçirip geri çekildim.

" Abiii ! "

" Yok bir şeyi merak etme ! "

Elif'in koşarak gelip abisinin yanına çökmesiyle suratına bile bakmadan İpek'e ilerledim. Az önceki yerinden geri çekilmiş , yüzünden korktuğu belli olucak şekilde bir ifade ve 2 damla yaş süzülüyordu.

O an ki öfkemle bunu kafama takmadan kolundan tuttuğum gibi arabaya doğru hızla götürdüm. Ön koltuğa bindikten sonra kapıyı üzerine çarpıp, kendi tarafıma geçtim.

İpek tek kelime etmezken, arabayı çalıştırıp telefonumu çıkararak Oğuz'u aradım.

" Oğuz hemen annemgili almaya geliyorsun , şimdi ara söyle almaya geliceğini !"

" Bi şey mi old... "

Cümlesini tamamlamasına izin vermeden telefonu suratına kapatıp, torpido ya fırlattım.

" Piç herif! Seni beğenmiş miş sen kimi beğeniyorsun ! "

Sinirle arabadaki bağırışımla İpek yerinde sıçramış bense öfkemi dindirmek istesem de olmuyordu. Nereye sürdüğümü bile bilmeden gaza basarak ilerliyordum.

" K-kaza yapı-caz! "

İpek'in kekelemesiyle, korkusu beni yerle bir etmiş ve aniden yavaşlayarak sağa çekmiştim.

Köyden çıkmış ve merkeze giden bozuk yolda bizim araba dışında başka bir araç yoktu.

Direksiyonu fazla sıktığımı yeni fark ederken derin bir nefes alıp vererek arkamı yaslanıp ellerimi gevşettim. Gözlerimi kapatıp , yavaş yavaş nefes alıp verirken sırf İpek için, onu korkutmamak için sakinleşmeyi denedim. Ve oldu gibi de... Kendimi biraz daha iyi hisedince yavaşça kafamı ona doğru döndürdüm.