7. Bölüm - Düğün Salonu
Biz geldiğimizde şimdiden otopark dolmuştu düğün salonu kapalı bir yerde olucaktı anlaşılan.
Arabadan inerken ve düğün salonuna kadar giderken Zeynep abla gelinliğimi toplamakta gerçekten çok yardımcı oldu.
Davetlilerin olmadığı gelin odasına giden özel bir yol vardı ve bizi oradan yönlendirdiler.
Odaya girdiğimizde odada 2 tane garson kıyafetli görevli vardı.
Odadaki rahat geniş koltuklara direkt kendimi bıraktım, diğer ayakkabılarımı giymem gerekiyordu.
Gelinliğin uzunluğu yüzünden yüksek ayakkabılar olması gerekiyordu.
Ve bu üzerimdeki gelinlik çok ağır
Görevliler 10 dk sonra salona gireceğimizi ve son hazırlıklarımızı yapmamız gerektiğini söyledi sonra da odadan ayrıldılar.
Toprak bizimle gelin odasına gelmeden önce içeride birkaç kişiye hoşgeldiniz demek için arabadan iner inmez içeri gitmişti.
" Abla şu ayakkabıları giymeme yardım eder misin , gelinlikten doğrulamıyorum "
Tam Zeynep abla bana doğru geliyordu ki kapıdan içeri Toprak girdi.
" Yenge Ece ağlıyormuşta bir bak istersen "
" Tamam, sende İpeğe yardım et o zaman içeri girdiğinizde görüşürüz "
Deyip çıktı...
Odada Toprak ile yanlız kaldık..!
" Neye yardım edeceğim "
" Ayakkabımı giymeme "
Deyip eteğimi topladım.
Önüme diz çöktü ve beyaz kısa topuklu ayakkabılarımı çıkardı.
Ben ise o benim ayakkabılarımı çıkarıp giydirirken yüzünü seyrettim.
Ne kadar sert ve soğuk davransa da sonuçta daha beni tanımadığı için öyle davrandığını düşünüyorum.
Gerçekten müthiş bir suratı vardı, kusursuz ...
Ayakkabılarımı giydirdikten sonra yanıma geçip oturdu.
" Teşekkür ederim "
Dedim ama o kafasını arkaya yaslayıp gözlerini kapattı yorgun gibi gözüküyordu ama az önce de çok enerjikti, değişik...
Cevap vermedi...
" Evleniyoruz " diye kısık sesle konuştu.
Tek bir kelime etti sanki istemiyormuş gibi, sanki ben bilmiyormuşum, unutmuşum da hatırlatıyormuş gibi.
" Biliyorum " dedim.
" Neden daha beni görmeden tanımadan evlenmeyi kabul ettin ? "
Gerçekten soru mu bu şimdi, ben kabul etmedim ki... Zorunda kaldım.
Ama şimdi sesine bir dikkat kesildim de tok ve kalın bir sese sahipti, etkileyici ve hoş geliyordu kulağa.
" Etmedim "
Dediğimde sanki çok olağan bir şey demişim gibi gözlerini açıp kafasını kaldırmadan bana çevirdi ve tip tip suratıma baktı.
'Ne bakıyon topraam' demek istesem de demedim.
" O yüzden şuan üzerinde gelinlik var ve birazdan benim karım olacaksın "
Dedi dalga geçer bir ses tonuyla.
YOU ARE READING
Trabzon'a Gelin ( Düzenlenecek! )
Teen Fictionİzmirli 19 yaşında bir genç kız... Babasının yüzünden daha doğru düzgün bir kez dışarı çıkamazken yine babası yüzünden bilmediği bir şehirde , bilmediği bir aileye gelin giden bu kızın sonu ne olucak? Daha mı üzülecek , daha mı mutlu olucak ? Gelin...
