(Suggest song- Take me home,country road)
အခုဆို ကားအျဖဴေလးက အိမ္ေ႐ွ႕မွာ ေငါင္းစင္းစင္းနဲ႔ ။
ကိုကိုကေတာ့ ေန႔တိုင္း ေရေဆးေပးတယ္.
( မေဆးနဲ႔ ေျပာလည္းရမွမရတာ..)
ဒါေပမယ့္ ျပန္ေရာင္းလိုက္ရ ေကာင္းမလားေတာင္ စဥ္းစားတယ္။ Kurashiki မွာက အေဝးႀကီး သြားစရာမွ မ႐ွိတာ.. တစ္ခါတစ္ေလ ခရီးထြက္ၾကတာက လြဲလို႔ေပါ့.. ။အေရးႀကီး ကိစၥ႐ွိတဲ့ေန႔ေတြကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ရက္ေတြဆို ယိေပၚဟာ အလုပ္ကို ရထားနဲ႔ပဲ သြားတယ္။ ကိုကိုက ဘူတာရံုထိ လိုက္ပို႔၊ လာႀကိဳတတ္တာကို သေဘာက်လို႔..
အစကေတာ့ အသြားအျပန္ ခရီးက ပင္ပန္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရထားစိုက္တဲ့အခါ ထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ ကိုကို႔မ်က္ႏွာေလး ျမင္ရင္ အေမာေျပသြားရတာပဲ..
_
" ကိုကို.. ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း ေကြၽးေလ "
" မင္းက ေၾကာင္လား..
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ယူစားေလ "ေ႐ွာင္းဖန္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္မိတယ္။
တကယ္ပဲ.. ။ အစကေတာ့ တစ္သက္လံုး ျပန္မေခၚေတာ့မလို မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ခုက်မွ ကိုကို႔ကို ကပ္ေနလိုက္တာ ။
" မင္းကို ေရာင္းစားပစ္မယ္ "
" ..... "
" ..အိမ္ကို လံုးဝ ျပန္မလာခဲ့နဲ႔ "
" ..... "
" ..ေၾကာင္က ေၾကာင္လို မေနဘူး သြားစမ္းကြာ "
" ယိေပၚ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတုန္း
ဟိုမွာ စားေနတာကို "သူ တြန္းပစ္လိုက္တဲ့ ေ႐ွာင္းဖန္ေခါင္းကို ကိုကို႔က သာသာေလး ျပန္ပုတ္ေပးေနတယ္။