Kalbimin Anahtarı (Düzenleniyor)

süpriz

Pazartesi günü nedensiz bir şey yüzünden erkenden kalktım. Daha alarmın çalmasına yarım saat vardı. Okula gitmek için hazırlandım. Saçlarımı yandan ördüm. Kot şortumu ve sıfır kol kısa pembe üzerinde New York yazan tişörtümü giydim. Okulun sahibi değişti. Acaba okulu kim aldı? Aklımda bütün gün bu soru dolanacak gibi. Askeri yeşil sırt çantama ders programına göre kitaplarımı koydum. Bugün edebiyat sınavımız var. Geçen hafta olacaktı ama Yasemin hoca rahatsızlandığı için okula gelemedi. Sınav da bugüne kaldı. Geçen hafta çalıştığım için bu hafta çalışmaya gerek duymadım. Makyaj masama yaklaştım. Göz kalemi, rimel ve parlatıcımı sürdüm. Telefonumu da alarak aşağı kata indim. Hizmetçimiz izine çıktı. Ben de geçici hizmetçi istemediğim için şu an da açım. Dolapları karıştırarak süt ve mısır gevreği buldum. Bir kâseye biraz gevreği ve süt koydum. Onu yedim. Kolumdaki saate baktım. Daha Ardaların gelmesine yarım saat vardı. Okula hep beraber gidiyorduk. Okul yakındı. Ve evlerimiz de birbirimize oldukça yakındı. Emre Arda'ya uğruyordu. Sonra ikisi beni alıyor ve hep beraber Aynur'un evine gidiyorduk. Ders dokuz buçuktaydı. Ardalar bana tam sekiz buçukta geliyordu. Yavaş yavaş ilerleyerek Aynur'u alıyorduk yine yavaş yavaş okula gidiyorduk. Yarım saat de okulda takılıyorduk. Ve ders başlıyordu. Yine öyle oldu. Ardalar beni aldı. Emre daha esniyordu.

- Ne oldu buna?

- Babası iki gündür gecelere kadar çalıştırmış.

- Oh iyi yapmış.

*** *** *** *** *** ***

Otoparkta ilk kez gördüğüm beyaz bir spor araba vardı. Acaba kimin? Bahçede bir topluluk halka oluşturmuştu. Ne olmuştu ki! Hemen oraya doğru ilerledik. Bizimkileri geride bırakarak araya girdim. Tanımadığım biri ile Kaan kavga ediyordu. Buna kavga etmek denemezdi. O kişi Kaan'ı öldürecek. Kaan'dan son olaydan dolayı nefret ediyor olabilirim. Ama Kaan'ı kurtarmalıyım. içimden yardım etmek gelmiyordu. Ama merhametimden dolayı hemen müdürün odasına gittim. Bizimkiler ise arkamdan bağırıyorlardı. Müdürün bulunduğu kata çıktım. Müdür odasının kapısını çaldım. Müdüre olayı anlattım. Müdür hemen koştu. Bende sınıfa gittim. İçeriden tuhaf tuhaf sesler gelmiyordu. Ya da bağırışlar yoktu. Sınıf çok sessizdi. Sadece birkaç adım sesi vardı. Kapıyı açtım ve ben şok. Alp içeride! Sınıfta Alp'ten başka kimse de yok. Masada bir pasta var. İyi ki doğdun prenses yazan bir pasta. Sınıf tahtasına da yazılan bir yazı var. 'arda, Aynur, emre ve alp seni çok seviyor.' yoksa bugün benim doğum günüm müydü? Evet, bugün benim doğum günümdü. Ama nasıl unuttum? Arkamdan ve Alp'ten oluşan ses grubundan ortak bir ses geliyordu.

- iyiki doğdun Miray.

- Alp! İnanamıyorum.

Arkamdaki bizimkilere baktım.

- Nasıl unutmadınız?

- Biz unutmuştuk. Sınav stresi falan aklımızdan çıkmış. Bize de alp hatırlattı, dedi emre.

Bakışlarımı Alp'e çevirdim. Ona soran gözler ile baktım.

- Ben seninle ilgili hiç bir şeyi unutmam ki.

Kollarımı açtım. Sevgili arkadaşlarımı sımsıkı kucakladım. Sınıfın içeri girmesi ile onları bıraktım. Hepsi beni teker teker kutladı. Alp bir yere odaklanmış, yarım gülüşüyle Kaan'a bakıyordu. Kaan da ona öfke ile bakıyordu. Uzun bir bakışmanın ardından alp konuştu.

- Makyajın güzel olmuş Kaan. Arkadaşlar hepimiz Kaan'a uyalım. Kaan yeni bir moda başlattın. Gurur duyuyorum seninle.

Sınıfın hepsi gülmeye başladı.

- Dalga geçme pislik. Bunu senin yaptırdığını biliyorum.

- Hiç değişmemişsin iftiracı. Bilirsin ben dövdürtmem. Zevki kendim tadarım. Seni dövdürten ben değilim ama kim olduklarını çok iyi biliyorum. Uyuşturucu kullandığını baban öğrendi değil mi? Önce ikaz etti sonra tedavi olmaya zorladı. Ve en sonunda seni evlatlıktan reddetti. Borçların çoğalmıştı. Ve sen de paran olmadığı için ödeyemiyordun. Önce uyardılar. Sonra temaslı olarak ikaz ettiler. Şimdi bir kez daha uyardılar değil mi? Ama bu sefer biraz kabaca. Ne oldu susuyorsun. Doğruları yüzüne söylemem zoruna mı gitti?

Kaan sınıfı terk etti. Herkes şaşkınca Alp'e bakıyordu. Tabi ben de. Kolundaki saate baktı. Yanıma yaklaştı. Ellerini omzuma koydu. Bakışlarımı ona çevirdim.

- Tekrar iyi ki doğdun. Şimdi gitmem gerek ama en yakın zamanda görüşmek üzere.

Sınıfın kapısından çıktı. Bizde ortalığı biraz topladık. Tahtayı temizledim. Pastayı da sınıf dolabına koydum. Sınavdan sonra yeriz. Ardından ders zili çaldı. Arda sınıfına gitti. Bizde yerimize geçtik. Çünkü ilk ders edebiyattı. Ve sınav vardı. Yasemin hoca elinde sınav kâğıtları ile sınıfa girdi. Ayağa kalktık. Her zamanki selamlaşmanın ardından oturduk ve sınav başladı. Sınav kağıdı en son bana geldi. Sınav kağıdına göz gezdirdim. Adımı soy adımı yazdım. Son sorudan başladım. Şiir bilgisi.

Aşağıdaki boşluğa lirik yapıda bir şiir yazınız.

Düşündüm. En sevdiğim şiir. Alp'in bana okuduğu şiir. Sol gözümden akan bir damla göz yaşını hemen sildim. Şiiri yazmayı bitirdiğimde şiiri tekrar okudum.

Geceleyin bir ses böler uykumu.

İçim ürpermeyle dolar: - Nerdesin?

Arıyorum yıllar var ki ben onu,

Aşık'ıyım beni çağıran bu sesin.

Gün olur sürüyüp beni derbeder,

Bu ses rüzgarlara karışır gider.

Gün olur peşimden yürür beraber,

Ansızın haykırır bana: Nerdesin?

Bütün sevgileri atıp içimden,

Varlığımı yalnız ona verdim ben,

Elverir ki bir gün bana derinden

Ta derinden bir gün bana "Gel" desin

Nerdesin? Özledim. Sesini özledim. Sol gözümün ardından diğer gözümden de dudağıma bir damla göz yaşı ulaştı. Elimin tersiyle sildim. Kalbim sıkışmaya başladı. Derin derin nefes aldım. Bir sonraki soruya geçtim. Çoktan seçmeli oldukları için hızlı hızlı yaptım. Son soruya baktım.

''aşk imkansızlıkların var olmasıdır'' sözünü açıklayınız.

Yazmaya başladım;

bir şeyi seversin onun için her şeyi yaparsın. İmkansız nedir bilmezsin. Tüm engelleri sevdiğinle aşarsın. İşte aşk budur. Aşık olunca sevdiğinle güçlerini birleştirirsin. Böylece imkanın sınırını tatmak için imkansızı denersin...

göz yaşlarım arasında ıslanan kağıdı sildim ve sınav kağıdımı yasemin hocaya verdim. Çantamı da alarak sınıftan çıktım. Bizimkileri bekleme gereği duymadan okuldan da çıktım. Tek isteğim depresyona girmek ve kakaolu dondurma yiyerek ağlamak.