𝑻𝒉𝒆 𝒈𝒓𝒆𝒂𝒕 𝒕𝒓𝒖𝒕𝒉.

Δύο μικρά πιτσουνάκια

"Τα φτιάξατε!" ακούγετε η Alya από πίσω μου.

Καλά πως εμφανίζονται έτσι και δεν το καταλαβαίνω!

"εσύ μου είχες πει ότι δεν τρέχει τίποτα ανάμεσα σας!" λέει.

"Σήμερα τα φτιάξαμε!" απαντάω.

"Για να τα φτιάξατε πάει να πει ότι σου αρέσει! Μου είχες πει ότι ο Cat noir είναι φίλος τίποτα παραπάνω. Δεν με εμπιστεύσου ώστε να μου το πεις;" λέει ελαφρώς νευριασμενη.

"Φυσικά και σε εμπιστεύομαι!"

"Αλήθεια; γιατί δεν μου είπες τίποτα προχτες μιλήσαμε!"

"αφησε με να σου εξηγήσω. " λέω ήρεμα.

"δεν θέλω να μου εξηγήσεις τίποτα.
Μακάρι να μην ήσουν η Ladybug." λέει και φεύγει.

Τι έπαθε; γιατί νευρίασε τόσο;

"Marinette είσαι καλά;" με ρωτάει η Tikki.

"ναι.." λέω και κάθομαι στο κρεβάτι.

Τότε μπαίνει μέσα η μαμά μου.

"Marinette τι έγινε με την Alya;" με ρωτάει.

"τσακωθηκαμε.." απαντάω.

"γιατί;"

"δεν θέλω να το συζητήσω" προσπαθώντας να κρατηθώ και να μην βάλω τα κλάματα.

(από την μεριά του Adrien)

Αυτην είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου!

Τα έφτιαξα με το κορίτσι που τόσο καιρό αγαπώ!

"ADRIEN ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣ!" φωνάζει ο plagg.

"συγνώμη τι;" λέω μπερδεμένος.

"σε φωνάζω τόση ώρα που ταξιδεύεις;"

"τι έπαθες;"

"η καρέκλα που κάθεσαι μπλοκάρει το ντουλάπι με τα καμαμπερ μου! Πρέπει να κουνηθείς γρήγορα νομίζω πως σβήνω!" λέει και εγώ κάνω στην άκρη.

Ανοίγει το ντουλάπι και αγκαλιάζει το σιχαμένο τυρί.

Το απόγευμα δεν άργησε να έρθει και πήγα σπίτι της Marinette.

Μόλις φτάνω ανοιγω την πόρτα από το μπαλόνι της και μπαίνω μέσα.

"Γειά σου Cat noir." μου λεει αλλά δεν φαίνεται να έχει και την καλύτερη διάθεση.

"είσαι καλά;" ρωτάω.

"ναι..." απαντάει.

Κάτι έχει σίγουρα!

"ξέρω πότε μου λες ψέματα πασχαλίτσα μου." της λέω και εκείνη με αγκαλιάζει.

"τσακώθηκα με την Alya..." μου λεει.