Sarsılmaz (GirlxGirl)

Kraliçe - 9

Hayır kafama bi şey düşemedi skjflsfsd evet çok iyiyim sdjfklsdgsd

Muhtemelen bir buçuk hafta kadar bölüm atmicam kıyağım olsun jkdsflsdsd gerçi yorum bayağı fazla olursa dayanamam gibi ondan kesin konuşmayayım :D

<<<<<<

Kızlarla sarayda kalmaya karar vermiştik. Öncesinde okula dönüp odalarımızı koruma altına almıştım böylece Darthy geldiğinde odamızda bir araştırma yapsa da bir şey bulamasın. Dolabın dibine sakladığım kılıcı çıkarıp yanıma aldım. Onu saraydaki odama koyduktan sonra sarayın en büyük odasında oturan herkesin yanına döndüm.

"Yapabildin mi?" diye sordu Jess.

"Çocuk oyuncağıydı, okula girip çıktığımı kimsenin ruhu bile duymadı." Diyerek omuz silktim.

"Odandan alman gereken bu kadar önemli şey neydi?" diye sordu Liz gözlerini kısarak.

"Ah, o kadar önemli bir şey değildi." Diyerek elimi sallayarak geçiştirmeye çalıştım.

Pek inanmasa da üstelemedi. Artık işler ciddiye binmişti, ortalıkta koşup oynayabileceğimiz durumda değildik. Avelium ziyaretim kesinleşmişti, özellikle Darthy oranın temsilcisi olduğundan gitmek için daha da istekliydim.

Kral çalışma odasına giderken peşinden onu takip ettim. Geldiğimi fark etmişti ama bir şey demedi. Arkasından girerek odadaki koltuğa oturdum. Sıradan bir çalışma odası gibiydi, her yerde evrak benzeri kağıtlar vardı. Kral olmak zordu anlaşılan, hala bu yükün altına girip giremeyeceğimden emin değildim.

"Peşimden buraya kadar gelmen için bir sebebin olduğunu düşünüyorum." Dedi çalışma sandalyesini benden tarafa döndürerek. Onunla hiç doğru düzgün konuşmamıştık. Artık vaktin geldiğini düşünüyordum.

"Evet, kral... baba." Dedim kendime cesaret aşılayarak. O her şeyden önce benim babamdı. Tanıdığım tek baba işe yaramaz bir adamdı dolayısıyla daha önce hiç hissetmediğim duygular hissediyordum. Kralın bakışları yumuşadı.

"İsteğin nedir kızım?" Aynı şekilde karşılık vermişti, aslında daha yakın olmak istiyor ama vereceğim tepkiden korkuyor olabilirdi. Ona adımlar atmam gerekiyordu ki karşılık verebilsin.

"Bir krallığın nasıl yönetileceğini öğrenmek istiyorum." Diyerek derin bir nefes verdim. Bu konuda çok bilgisizdim. Etrafımda iyi insanlar olsa bile o tahtta yalnız oturacaktım. Belki de ağzımdan çıkan her cümle bir şeyleri etkileyecekti.

"Bu da nereden çıktı?" Şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. Elbette ki hiçbir şeyden haberi yoktu. "Henüz bu yükün altında girmek için çok küçüksün. Benim hala zamanım var."

"Benim Lider olduğumu biliyorsun değil mi? Jehdelyn'ın soyundan geliyorum. Onunla istediğim zaman iletişim kurabiliyorum." Başım önümde ellerimle oynuyordum. Ellerim biraz titriyordu. "O bana bütün ülkelerin birleşeceğini ve hepsinin başında benim olacağımı söyledi. Ve bu yakın bir zamanda gerçekleşmek üzere gibi çünkü konsey hareketlendi. Tahminlerimize göre işler karışırsa ülkeleri kışkırtacaklar ve savaş çıkacak. Bunun sonucunda tahta geçmem kaçınılmaz olacak. Durumun ve zorluğun farkındayım ama çok tecrübesizim. 20 yaşına kadar dışarıda yaşadım, Dohélia hakkında öğrenmem gereken çok şey var. Daha ormanda açığa çıkması gereken hayvanlar var, eminim ki halk ejderhalara iyi tepkiler vermeyecekler, korkacaklar. Ama onları da boş veremiyorum çünkü beni kraliçeleri olarak kabul ettiler, kraliçeleri olabilmek acı çektim. Sırf bu yüzden Alisa'yı bile üzüyorum. Lider olarak sorumluluklarım var, Dohélia'nın Nefesi olarak sorumluluklarım var, hayvanların kraliçesi olarak sorumluluklarım var ve sevdiklerimi korumak zorundayım. Ben çoktan yükleri taşımaya başladım, o yüzden öğret bana."