Severus Snape ~ Calm after the dark storm (VOLTOOID)

Hoofdstuk 1

Geïrriteerd kijkt Severus op van zijn avondeten. " Wat is er Minerva?" vraagt hij kortaf. Een pijnscheut schiet door zijn rug en hij grimast even. " Aankomend schooljaar komen we een Toverdrankmeester te kort.. wil je alsjeblieft terug keren Severus? De vorige Toverdrankmeester was een regelrechte ramp" vraagt Minerva smekend. " Ik kan het niet Minerva, vergeet het." zegt hij bruusk. Zijn woorden zijn waar, hij kan vrij weinig meer doen. De pijn heeft hem compleet in zijn macht. " We kunnen kijken of we een assistent kunnen regelen?" Severus schudt traag zijn hoofd. "Wat moet ik dan doen met Rose, Emily, Sebastian en Toby?" " Die kunnen in Zweinstein leven, maak je daar maar niet druk om. Alsjeblieft Severus.." Een pijnscheut schiet opnieuw door zijn lichaam en hij kan maar net een kreun onderdrukken. " Misschien is het wel goed voor hem, die verandering van omgeving" zegt Rose dan ineens. Severus kijkt haar aan en fronst. " Ik ben nog in de kamer Rose" sneert hij. Rose staat op en begint door zijn haar te strelen. Hij ontspant een beetje, ze maakt hem rustig. " We kunnen het proberen lieverd" zegt ze zachtjes. Severus zucht diep. " We kunnen het proberen.." herhaalt hij dan haar woorden. " Gaan we dan in Zweinstein wonen? Cool!" roept Toby. Severus kijkt naar de opgewonden gezichten van zijn kinderen en glimlacht zwakjes. " Laten we het dan maar doen Minerva, maar ik wil graag een assistent" zegt hij. Er klinkt gejuich vanuit de kinderen en Severus grinnikt. " Maak je geen zorgen, ik zoek een geschikte assistent voor je". " Zou je aankomende maandag willen komen?" Severus realiseerde dat maandag al over twee dagen was, ze moesten snel inpakken dus. Hij knikt. " Komt goed". Niet lang daarna is Minerva verdwenen en kijkt Severus even naar Rose. " Waar ben ik in godsnaam aan begonnen?" fluistert hij zachtjes. Rose grinnikt en stopt met het strelen van zijn haar." Het komt goed" zegt ze. Hij knikt en kijkt naar de kinderen. " Het scheelt dat Sebastian volgend jaar begint op Zweinstein" zegt hij en hij krijgt een enthousiaste blik van Sebastian. Sebastian was precies zoals hij, rustig en beheerst. Toby was jong, onstuimig maar met een hart van goud. Emily was precies Rose, sociaal en netjes maar ze kon ook heel pittig zijn. " Gaat het pap?" vraagt Sebastian zorgelijk en hij knikt. " Het gaat wel, dank je" zegt hij. "Laten we gaan inpakken" zegt hij en er klinkt opnieuw gejuich.