Letters To Mr. Genius (Book 1&2)

Letter #20

Chapter 20

Znela

Today was different, kasama ko sila Mommy at Daddy kumain and it was like, it was like a very very rare scenario na pwedeng mangyari sa buong buhay ko! They're not talking, so do I. Napatingin pa sa akin si Yaya at saka siniko ng mahina, urging me to speak pero di ko ginawa. And Dad suddenly cleared his throat.

"I heard you won, Congratulations Ela!" he said and I was a bit surprised "We're so proud of you!" I looked at them and smirked.

"Proud?" I hissed "Wow thanks!" sagot ko with full of sarcasm "Alam niyo bang nandun yung ibang magulang ng ibang mga contestant?" binagsak ko ang hawak kong kutsara saka tumingin sa kanila "At ako? Well, nanalo nga ako pero ni isa sa mga magulang ko, hindi nakapunta!"

"I'm so sorry anak, I just arrived kagabi dahil sa mga business meeting, ang mommy mo naman nag overnight na sa office dahil sa dami ng trabaho!" paliwanag ni Daddy

"Business meeting? What's new Dad?" tanong ko "Nakakabilib ka din po kasi eh no? Busy ka sa trabaho, walang oras umuwi pero nagawa mo pang bumuo ulit ng isa pang pamilya at may anak pa!" I bursted out.

"ELA!" sigaw ni Mommy, binagsak niya ang kutsara saka ako tinignan ng masama "Who taught you to be like that?" she asked habang gigil sa galit "APOLOGISE!"

"Who taught me Mom?" ngumiti ako saka inabot ang isang basong tubig bago nagsalita "Well you can't blame yourself, shempre hindi ikaw ang nagturo sa akin na maging ganito kasi oras nga na umuwi dito sa bahay wala ka, turuan pa kaya ako?" padabog akong tumayo saka tinignan sila

"Ela..."

"Well thank you for doing this...this effort of yours na kumain tayong magkakasama, ito na ba ang birthday gift niyo sa akin? Oh wait- Alam niyo kung kailan ang birthday ko?" tinulak ko ang upuan saka tinignan sila "Ask Yaya na lang, since siya naman ang nakakaalam ng lahat tungkol sa akin!" saka ko sila tinalikuran.

"ELA!" tawag sa akin ni Daddy, I stopped pero di ko siya nilingon "I know you are still mad at me, but please bigyan mo naman ako ng chance na maitama ang lahat ng mga nagawa kong pagkakamali..."

"Chance? Itama?" tanong ko saka siya saglit na nilingon "May time ka pa ba doon Dad? Better check your appointments muna bago mo sabihin sa akin yan!" saka ko sila tinalikuran.

I may be rude, I may be undisciplined dahil sa in-act ko ngayon pero galit ako sa kanila, galit ako at hindi ko alam kung kailan ko sila kayang patawarin!

------

I was sitting in front of the mirror habang nagpapatuyo ng buhok ng biglang tumunog ang cellphone ko. I opened it and it was Sam who kept on teasing me matapos niyang madatnan na hawak ni Terrence ang kamay ko nung gabing bumisita kami sa kanya.

E-Eh kasi naman yung bully na iyon eh, kung anu-anong sinasabi, hahampasin ko na sana siya nun kasi niloloko nanaman ako ng bigla niyang hinuli ang kamay ko saka tinapat sa dibdib niya. I was stunned shempre, sino ba naman ang hindi, tapos ayun pumasok si Sam at simula nun hanggang sa makababa ako ng kotse ni Theo, hindi na niya tinanggal ang ngiti niya sa akin at ang nakakalokong tingin.

Hindi ko na siya nireplyan, hindi rin naman titigil ang babaeng iyon.

Huminga ako ng malalim saka humiga na sa kama, nilapag ko na ang phone ko sa may bedside table ng biglang tumunog yun for pop up messenger. I opened it, si Terrence!

Terrence: Hey! :)

Zee: Oh?

Terrence: Hindi ako makatulog!