"ေရွာင္က်န္႔ ဆီကိုလာလည္တာေပါ့?"
က်ိဳးခ်န္ဘယ္လိုျပန္ေျဖသင့္လဲ မသိေပမယ့္..
"အမွန္ေတာ့ေလ.. အင္း..က်ေနာ့ကို.."
"အာ.. မဟုတ္မွလြဲ.. ဝမ္ရိေပၚ လာခိုင္းတာလား"
မတံု႔မဆိုင္း စကားလွမ္းေထာက္ေပးတဲ့ က်န္းလီေၾကာင့္ က်ိဴးခ်န္ ေၾကာင္သြားတယ္။
တကယ္ကိုပဲ ရိေပၚက ဟိုတေန႔က က်ိဳးခ်န္ကို ဖုန္းဆက္လာၿပီး "ေရွာင္က်န္႔ ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ" ဆိုတဲ့တြန္းအားေပးစကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္ စိတ္ပူၿပီး ဒီအထိေရာက္လာခဲ့တာပဲ။
ဒီေရာက္ေတာ့လည္း တကယ္ပဲ ေရွာင္က်န္႔က ေလတိုက္ရင္ေတာင္လဲေတာ့မလို ေရာ့တိေရာ့ရဲ။
ဒါေပမယ့္ ဘာေတြဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲ က်ိဳးခ်န္မသိဘူး။
ေရွာင္က်န္႔ကိုလည္းမေမးခ်င္ဘူး။
ရိေပၚကိုဖုန္းျပန္ဆက္ၾကည့္ေတာ့လည္း ကိုင္မယ့္သူမရွိ။
ေရွာင္က်န္႔ အေၾကာင္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို က်ိဳးခ်န္သိတယ္။
ယုတ္စြအဆံုး ေရွာင္က်န္႔ ငယ္ငယ္က ၾကံဳခဲ့ရတဲ့အခက္အခဲေတြရယ္ ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ေရာဂါအေျခအေနရယ္ ဒါေတြကိုေတာင္သိတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုအေျခအေနက က်ိဳးခ်န္ လြတ္ေနတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြအရမ္းမ်ားေနသလိုပဲ။
ဒါမွမဟုတ္ က်န္းလီကပဲအသိလြန္ေနသလား။
"အင္း.."
က်ိဳးခ်န္ရဲ႕ေတြေတြေဝေဝ ေထာက္ခံသံအဆံုးမွာ က်န္းလီကေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးျပံဳးလိုက္တာပဲ။
"ပစ္ထားရက္တာလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႔" လို႔လည္းတိုးတိုးေျပာေသးတယ္။
ဇာတ္ရည္လည္ေအာင္ စကားနႈိက္ခ်င္တာကတစ္ေၾကာင္းမို႔ က်န္းလီကို ေကာ္ဖီဝင္ေသာက္သြားဖို႔ တြန္းအားထပ္ေပးမိေတာ့ ေခါင္းေလးေမာ့စဥ္းစားၿပီးမွ ျပန္ေျဖလာတယ္။
"အိုေကေလ"
_______________________________
ျဖဴလြလြ အခိုးေငြ႕ေတြက ေလထြက္ေပါက္မရွိတဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ ေနရာအျပည့္ယူထားသလို အညိဳေရာင္ ခန္းစီးျခားခံထားရတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးကလည္း အခန္းေလးအတြင္း ေမွာင္မည္းမေနရံုေလးသာ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္တယ္။
လက္ညိဳးနဲ႔လက္ခလယ္ၾကားမွာညႇပ္ထားတဲ့ စီးကရက္ေတာင့္တိုေလးကို တစ္ခ်က္႐ွိဳက္လိုက္ၿပီး ေခါင္းေမာ့ မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္။
အေငြ႕ေတြ ဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ မြန္းၾကပ္စရာေလထုထဲကို ေနာက္ထပ္မြန္းၾကပ္စရာေတြ မႈတ္ထုတ္လိုက္ေတာ့လည္း ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဗလာျဖစ္မသြားတဲ့ မြန္းၾကပ္မႈက အရာမယြင္း။
စီးကရက္တိုေလး ထိပ္က မီးစရဲရဲကို လက္ညိဳးနဲ႔လက္ဖ ဖိညႇပ္ေျခခ်လိုက္ေတာ့ ပူစပ္သြားတဲ့ လက္ထိပ္ေတြကလည္း ဒီရင္ဘတ္ႀကီးကို ကယ္တင္ႏိုင္စြမ္း နတၳိပဲ။
အပိုင္း ၂၇
Start from the beginning
![ADORE [Completed]](https://img.wattpad.com/cover/197552793-64-k963840.jpg)