Βραδιά Ταινίας

Mulai dari awal
                                    

"κοίτα τώρα έχεις ένα δίκιο." μου απαντάει και γελάω.

Το βράδυ

Η ώρα είναι 12 όπου ναι 'ναι θα έρθει ο Cat noir.

Φώναξα από πιο νωρίς  τον μπαμπά μου να μου μετακινήσει το καναπεδακι που που έχω στο δωμάτιο κι τα στην τηλεόραση μου, γιατί αν το έκανα εγώ θα με πονουσαν τα πλευρά μου .

Ελπίζω ο Cat noir να φέρει καμία καλή ταινία!

Τότε ακουστικές τρία χτυπήματα από την πόρτα του μπαλκονιού μου.
Νομίζω ήρθε!

Πηγαίνω και ανοίγω.

"ήρθα!" λέει.

"περνά μέσα!" λεω και του κανω νόημα.

Μπαίνουμε μέσα και καθόμαστε μπροστά στην τηλεόραση.

"έφερα δύο σε περίπτωση που δεν σου αρέσει η μία να βάλουμε τη άλλη." μου λεει και πάει να βάλει το CD.

"τι έβαλες;" ρωτάω καθώς βγάζω μια Ροζ κουβέρτα από την ντουλάπα μου.

"θρίλερ" λέει άνετος.

Παναγία μου! Δεν μπορούσε να φέρει κάτι άλλο!

Δεν θα κοιμάμαι το βράδυ.

"θρίλερ;" λέω και σταματάει την ταινία πριν καν αρχίσει.

"φοβάσαι;" με ειρωνεύεται.

Πες ναι πες ναι πες ναι!

"πφ! Εγώ; να φοβάμαι μια ταινία;"

Τι λέω;!

"βάζω στοίχημα πως δεν αντέχεις μέχρι την μέση της ταινίας!" λέει και απλώνει το χέρι του.

Εγώ τον κοιτάζω και δίνω το χέρι μου.

"Αν νικήσω;" ρωτάω και φαίνεται σκεπτικός.

"αν νικήσεις...δεν θα σε λέω πασχαλίτσα για ένα μήνα."

"ούτε εβδομάδα δεν αντέχεις αλλά το προσπερνάω. Αν νικήσεις εσύ;" του λέω και ένα ηλιθιο χαμόγελο ζωγραφιζεται στο πρόσωπο του.

"αν νικήσω θα με φιλήσεις. " απαντάει.

"Ένταξει." του λέω και κοκκινίζει.

Καθομαστε κάτω και ξεκινάμε την ταινία.

δεν είναι και τόσο τρομακτικό καλέ.

Κι εγώ που νόμιζα ότι θα είχα κολλήσει στο ταβάνι από τον φόβο μου.

"δεν είναι και τόσο τρομακτικό." λέω άνετη και σκεπαζομαι λίγο με την κουβέρτα.

10 λεπτά αργότερα.

"κλειστό, κλειστό, κλειστό, κλειστό!!!!" φωνάζω ενώ έχω κλειστά τα μάτια.

𝑻𝒉𝒆 𝒈𝒓𝒆𝒂𝒕 𝒕𝒓𝒖𝒕𝒉. Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang