Kurtar Beni 𝕋𝔸𝔼 ⋆ (TAMAMLANDI ✓)

14↝ O Kişi Sen Miydin?!

-: Soon...

+: Tae?

Yanındaki kişiye bakmadan direk Soon'un yanına koştum ve yanındakini itip sarıldım.

Sonra kendimi yerde buldum. Soon'un önünde sinirli bir yüz ifadesi görünce beni kimin ittiğini anlayabiliyordum ama bu kişinin o olmasını istemezdim.

-: Hoseok?

+: Hoseok mu?

o kişi = Hoseok = H

H: Tae?

Hemen ayağı kalktım ve yanıma Namjoon'da geldi. Şaşkınca Hoseokla birbirimize bakıyorduk.

+: Sen neden onun yanındasın?

Dedim olanları anlamaya çalışırken.

H: Bu seni alakadar etmez.

Diyerek arkasını döndü ve Soon'nun bileğinden tutarak çekiştirmeye başladı.

Ben de hızlıca onların önüne geçerek gitmelerini engelledim.

-: Ne demek alakadar etmez. Sen ne haltlar çeviriyorsun?? Soon seni tanımıyor bile . Nereden bulacak seni de onunla yan yana gelme cüretini göstereceksin?!

H: Şimdi kardeşin gibi gördüğün kişiye bağırmaya da mı başladın?!

-: Boş yapma. Soon ile işimiz var onu götürücem.

Hoseok bana alaycı bir bakış atarak yarım ağızla sırıttı, Soon'nun bileğiniz bıraktı. Ne sanıyordu kendini ? Havalı falan mı?

H: Benimle dalga mı geçiyorsun? Boşuna gerginlik yaratmadan çekil önümüzden . İnsanlar bize bakıyor.

Etrafıma bir göz gezdirdim. Gerçekten insanlar bize bakıyordu.

-: Peki bu umrumda mı?

H: Peki senin umrunda olup olmaması umrumda mı?

Ben bu çocuğu döverim.

-: Fazla olmaya başladın.

Dedikten sonra arka da duran Namjoon'un yere serildiğini gördüm. Üstünde bir genç vardı ve Namjoon'u sırt üstü yatırmıştı. Ellerini arkasında kendi elleri ile bağlamıştı. Namjoon kalkamadığına göre baya güçlü biri olmalıydı karşı koyamaması için. O zaman bu genç bir vampirdi. Telaşla o çocuğu Namjoon'nun üstünden itmeye çalıştım o sırada Soon'un adımı seslendiği bir çığlığını duydum. Onlara döndüğümde Hoseokla beraber hızlıca uzaklaşıyorlardı.

Onlara bakarken bi yumruk yedim yüzüme. Ne olduğunu anlayamadan bir tane daha ve bir tane daha. Bu seferde yardımıma Namjoon yetişti. O da ona bir kez vurdu ve çocukta bulunduğumuz yerden uzaklaştı.

Yine beraber yalnız ikimiz kalmıştık. Yine baştan başlamıştık. Hoseok Soon'dan ne istiyordu. Bir haltlar çevirmese adam akıllı dururdu ama bir gariplik var.

N: O Hoseok dediğin çocuk kim, dedi nefes nefese.

-: Hoseok benim Soon'u bıraktıktan sonra yanımda olan kişi. Üzüntümü beraber paylaştık. Bana yardımcı oldu. Bir kaç yıl böyle gitti sonra o ve ailesi başka yere taşındılar. Yalnız kalmıştım. Bir şekilde hayatımı sürdürdüm. Olay bu.

N: Peki yanındaki velet??

-: Onu bende bilmiyorum.

N: En azından şahısları biliyoruz.

-: Ama Soon hala burada değil. Nerede olduklarını bilmiyorsak gerisini ne yapacağız??

N: Haklısın. Az önce çok saçma şeyler yaşadık. En azından hayatta olduğunu ve ona bir zarar gelmediğini kendi gözlerimiz ile görmüş olduk.