Black Magic Woman by Rose Tan (COMPLETED)

7

DAIG daw ng maagap ang masipag. Kaya sa opisina ay may baon nang damit si Jake at wala pang alas-singko ng hapon ay nagbihis na. Kung magiging magkaribal sila ng ama, dapat ay ipamukha niya rito ang agwat ng kanilang edad.

Maong na pantalon ang ipinalit niya sa gray slacks at pulang sports shirt naman sa plaid shirt.

Bago siya tumuloy sa bahay nina Willa ay dumaan muna siya sa flowershop at bumili ng isang bungkos ng tulips. Nagulantang pa siya nang malaman kung magkano ang mga bulaklak at kinailangan pa niyang i-charge sa credit card.

NAG-IIMBENTARYO si Willa sa kanyang shop na nasa ibaba lang ng kanilang bahay nang biglang may nagsalita sa may pinto.

"Can I look around?" tanong ng lalaki.

"Oh!" Hindi makapaniwala ang dalaga. Hindi agad niya namukhaan ang lalaking dumating. Nakamaong ito at pulang sports shirt. "Ikaw pala. Halika sa loob. Interesado ka ba sa antiques?" tanong ni Willa.

"Actually, I came to see you. Narito ka raw sa shop sabi ng maid n'yo. So naisip kong bakit nga ba hindi ako tumingin-tingin? Baka sakaling may magustuhan ako," wika ni Joaquin Delano.

Hindi agad namukhaan ni Willa ang lalaki dahil sa puting buhok na naging itim na itim. Ang matanda ay mistulang kapatid na lamang ni Jake.

Iginiya niya si Joaquin sa loob ng shop. "My father told me you own an art gallery. I'll show you something," aniya. Sa pinakaloob ng shop ay naroon ang isang painting. Malaki iyon at halos hindi na maaninag ang babaeng iginuhit ng hindi kilalang pintor. "The painting itself won't do. But look at the frame." Willa traced the intricate carvings with her finger.

"It's beautiful," wika ni Joaquin.

Napansin kaagad niyang nakadikit ang matanda sa kanya. She could almost feel the warmth emanating from his broad torso. At bago pa siya nakaiwas ay ipinatong nito ang kamay sa kamay niyang nasa frame ng painting. "You're beautiful, Willa," bulong ni Joaquin, ang bibig ay nasa ilalim lamang ng kanyang tainga. Nagsitayo ang kanyang mga balahibo sa batok.

Papalag na sana si Willa ngunit bigla ring binitawan ni Joaquin ang kanyang kamay.

"Where'd you get this?" tanong nito na para bang walang kakaibang nangyari.

"Vigan," aniyang hindi pa rin malaman kung ano ang iisipin.

"Have you checked it out?" tanong pa ni Joaquin. He was so business like. Parang siya pa ang napahiya sa sarili. Baka naman hindi nito sinasadya na mahawakan ang kanyang kamay?

Tumango siya. "It was not stolen from any museum."

"I'll take it. I'll give you the check later, after dinner," wika pa ni Joaquin.

Lalong nataranta si Willa. "Ikaw ang bahala, Mr.—"

"Wacks. My friends call me 'Wacks.'"

"Wacks," aniya. "About that dinner—w-what do you mean?"

Nginitian siya ng matanda. She was surprised to find the smile charming. At hindi niya napigil ang sariling mapangiti rin.

"I'm inviting you to have dinner with me. And you won't say 'no' because I'm gonna beg you all night long, your father would need to drag me out of the house—"

Tumawa si Willa dahil nakakatawa talaga ang anyo ng matanda.

"Why not?" aniya. Ano nga ba ang masama kung makipag-dinner date siya kay Joaquin Delano? "Halika muna sa itaas. Doon mo na lang ako hintayin."

Naunang umakyat si Willa. At abot-tainga naman ang ngiti ni Joaquin.

"ANG MA'AM Willa mo?" tanong ni Jake sa maid na nakita sa antique shop, nagsasara na iyon.